100 นิทานจีนสำหรับเด็ก (21 - 40)

21.小河里的鳄鱼肚肚

　　小河里老鳄鱼肚肚慢慢地爬上岸，向小树林爬去，身后拖下一片长长的水迹。这时，一个"猎人"过来了，他瞧了瞧远去的鳄鱼，得意地一笑，在有水迹的地面上倒插了一把尖刀，然后悄悄地埋伏在不远处，等候老鳄鱼肚肚。
　　 傍晚，老鳄鱼肚肚慢慢地回来了，他喜欢走老路。因为鳄鱼知识书上有这么一条：走老路安全。老鳄鱼活了这么多年了，一直是这么过来的，没吃过亏。因此，这回他又走老路了。老鳄鱼爬呀爬呀，沉重的身体终于碰到了尖刀，他感觉到了痛苦，用力向前一挣，呀，肚子被锋利的尖刀划开了。老鳄鱼肚肚大叫一声，痛得昏了过去。那个"猎人"见肚肚不动了，慢慢地走过来，推开老鳄鱼，拔出地上的尖刀……就在此时，传来一声大喝："你敢捕杀国家保护动物，走，到警察局去！""猎人"抬头一看，愣住了：是警察，后面跟着一个老奶奶。原来老奶奶发现了他的阴谋，赶去报告了警察。
　　"我，我该死！我该死！""猎人"不停地求饶。
　　"走！"警察把他带走了。老奶奶掏出针线，一边唠叨，一边缝老鳄鱼肚肚的伤口。伤口一缝好，老鳄鱼慢慢苏醒了。他见老奶奶在身旁，以为是老奶奶害的他，立即向老奶奶扑去："你这个坏老太婆，干吗要害我？""我没害你！""没有？哼，你手上沾满了血……"
　　这时，一头大象赶来，伸出长鼻子卷住了老鳄鱼肚肚："你干什么？老奶奶救了你，你还想吃她？"
　　"是她救了我？""是的，刚才我亲眼看见，是她一针一针把你的伤口缝了起来！"大象松开鼻子放下老鳄鱼肚肚。
　　"啊，我，错怪你了！"老鳄鱼满脸惭愧，向老奶奶求饶，"老奶奶，原谅我吧！"
　　老奶奶轻轻地抚摸着老鳄鱼肚肚的头："今后要看清楚好人和坏人……"
　　老鳄鱼点点头，慢慢地向小河爬去。晚霞如火，映照着老奶奶和大象的身影……

คำอ่านพินอิน: Xiǎo hélǐ de èyú dǔ dù

xiǎo hélǐ lǎo è yúdǔ dù màn mànde pá shànɡàn，xiànɡ xiǎo shùlín
pá qù，shēnhòu tuōxià yípiàn chánɡ chánɡde shuǐjì.zhèshí，yíɡè"lièrén"ɡuòlái le，tā qiáo le qiáo yuǎn qùde èyú，déyì de yíxiào，zài
yǒu shuǐjì de dì miànshànɡ dǎochā le yìbǎ jiāndāo，ránhòu
qiāoqiāo demái fúzài bùyuǎnchù，děnɡhòu lǎo è yúdǔ dù.
　 　 bànɡwǎn，lǎo è yúdǔ dù màn mànde huílái le，tā xǐhuɑn zǒulǎo
lù 。yīnwèi èyú zhīshí shū shànɡyǒu zhème yìtiáo：zǒu lǎolù ānquán.
lǎo èyú huóle zhème duōnián le，yī zhíshì zhème ɡuò láide，méi chīɡuò
kuī.yīncǐ，zhèhuí tā yòu zǒulǎolù le.lǎo èyú pá yɑ pá yɑ，chén zhònɡde shēntǐ zhōnɡyú pènɡ dàole jiāndāo，tā ɡǎnjué dàole tònɡkǔ，yònɡlì
xiànɡ qiányī zhènɡ，yɑ，dùzi bèi fēnɡlì de jiāndāo huá kāile.lǎo è
yúdǔ dù dàjiào yìshēnɡ，tònɡ dé hūnle ɡuòqù.nàɡè"lièrén"jiàn dù dù bú
dònɡle，mànmàn dezǒu ɡuòlái，tuīkāi lǎo èyú，báchū dìshànɡ de jiāndāo…
jiùzài cǐshí，chuánlái yìshēnɡ dàhē："nǐ ɡǎn bǔshā ɡuójiā bǎohù dònɡwù，zǒu，dào jǐnɡchájú qù！""lièrén"táitóu yíkàn，lènɡ zhùle：shì
jǐnɡchá，hòumiɑn ɡēnzhe yíɡè lǎonǎinɑi.yuánlái lǎo nǎinɑi fāxiàn le
tāde yīnmóu，ɡǎnqù bàoɡào le jǐnɡchá.
　 　"wǒ，wǒ ɡāisǐ！wǒ ɡāisǐ！""lièrén"bùtínɡ de qiúráo.
　 　"zǒu！"jǐnɡchá bǎ tā dài zǒule.lǎonǎinɑi tāochū zhēnxiàn，
yìbiān láodāo，yìbiān fénɡ lǎo è yúdǔ dù de shānɡkǒu .shānɡkǒu yī
fénɡhǎo，lǎo èyú mànmàn sū xǐnɡle 。tā jiàn lǎonǎinɑi zài shēnpánɡ，yǐ wéishì lǎonǎinɑi hài de tā，lìjí xiànɡ lǎo nǎinɑi pūqù："nǐ zhèɡe
huài lǎotàipó，ɡànmɑ yào hàiwǒ ？""wǒ méi hài nǐ！""méiyǒu ？hēnɡ，nǐ shǒushànɡ zhān mǎnle xuè ....."
　 　zhèshí，yìtóu dàxiànɡ ɡǎnlái，shēnchū chánɡ bízi juǎn zhùle
lǎo è yúdǔ dù："nǐ ɡānshénme ？lǎo nǎinɑi jiùle nǐ，nǐ hái xiǎnɡchī
tā ？"
　 　"shì tā jiùle wǒ ？""shìde，ɡānɡcái wǒ qīnyǎn kànjiàn，shì tā
yìzhēn yìzhēn bǎ nǐde shānɡkǒu fénɡ le qǐlái！"dàxiànɡ sōnɡkāi bízi
fànɡxià lǎo è yúdǔ dù 。
　 　"ā，wǒ，cuòɡuài nǐ le！"lǎo èyú mǎnliǎn cánkuì，xiànɡ lǎo
nǎinɑi qiúráo，"lǎonǎinɑi，yuánliànɡ wǒbɑ！"
　 　lǎonǎinɑi qīnɡqīnɡde fǔ mōzhe lǎo è yúdǔ dù de tóu："jīnhòu yào
kàn qīnɡchu hǎo rénhé huàirén ....."
　 　lǎo èyú diǎndiǎntóu，màn mànde xiànɡ xiǎohé pá qù.wǎnxiá rúhuǒ，yìnɡ zhàozhe lǎonǎinɑi hé dàxiànɡ de shēnyǐnɡ .....

คำแปล:จระเข้ในคลองเล็ก

จระเข้ในทะเลสาบเล็กๆแห่งหนึ่งค่อยๆคลานขึ้นฝั่ง คลานเข้าไปในป่ารก ทิ้งร่องรอยลากยาวเอาไว้บนพื้นดิน ในขณะนั้นเอง มีนายพรานคนหนึ่งมาพบเข้า มองตามจระเข้ที่อยู่ไกลๆ ตัวนั้น แล้วก็หัวเราะอย่างกระหยิ่มในใจ เอามีดปักไว้บนรอยดิน แล้วแอบอยู่ไม่ไกล รอจระเข้คลานมา
จนพลบค่ำ เจ้าจระเข้เฒ่าก็คลานต้วมเตี้ยมๆ กลับมา มันชอบเดินทางเก่า เพราะในหนังสือความรู้ของจระเข้มีเรื่องหนึ่งเขียนไว้ว่า “เดินทางเก่าปลอดภัย” เจ้าจระเข้เฒ่าตั้งแต่เกิดมาจนป่านนี้ก็ใช้วิธีนี้มาตลอด ไม่เคยพลาดพลั้งเลยสักครั้ง ดังนั้น ครั้งนี้ มันก็เดินกลับทางเก่าเหมือนที่เคยเป็นมาทุกครั้ง มันค่อยๆคลานไป คลานไป ร่างกายที่หนักอึ้งคลานไปเรื่อยจนไปชนเข้ากับมีดคม มันรู้สึกเจ็บปวดมาก จึงสลัดมีดออก อู้ว..ท้องถูกมีดบาดจนฉีกขาด เจ้าจระเข้เฒ่าร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวด จนกระทั่งสลบไป นายพรานที่ซุ่มอยู่ข้างๆ เห็นจระเข้นอนนิ่งไม่ไหวติง ก็รีบวิ่งออกมา แล้วก็ลากจระเข้ออกมา ทันใดนั้นเอง ก็มีเสียงตะโกนมาแต่ไกล “แกกล้าจับสัตว์ป่าสงวนของชาติเหรอ ไป ไปโรงพักเดี๋ยวนี้เลย” นายพรายเงยหน้าขึ้นมามองก็ถึงกับตะลึง ตำรวจ และยายแก่คนหนึ่งยืนอยู่ต่อหน้า ที่แท้ คุณย่าเห็นแผนการอันชั่วร้ายของนายพราน ก็รีบไปแจ้งความให้กับตำรวจทราบนี่เอง
ข้าควรตาย ๆ เสียงนายพรานร้องขอไม่หยุด
“ไป” ตำรวจไม่ฟังเสียงขอร้องจากนายพราน ลากคอนายพรานไปโรงพัก ส่วนคุณย่าก็ล้วงเอาเข็มออกมา บ่นพึมพำๆไป ก็เย็บแผลให้กับเจ้าจระเข้ไป พอคุณย่าเย็บบาดแผลเสร็จ เจ้าจระเข้ก็ค่อยๆฟื้นขึ้นมา เห็นคุณย่าอยู่ข้าง ๆ ก็นึกว่าคุณย่าทำร้ายมัน มันรีบงับคุณย่าไว้แน่น “ยายแก่ใจร้าย แกทำร้ายข้าทำไม” เจ้าจระเข้คำรามใส่คุณย่า ส่วนคุณย่าก็ได้แต่ตะโกนบอกว่า “ข้าไม่ได้ทำร้ายเจ้า ข้าไม่ได้ทำ” เจ้าจระเข้ไม่ฟัง “ฮึ่ม มือแกเปียกชุ่มไปด้วยเลือด.....”
เจ้าจระเข้ยังไม่ทันพูดจบ ช้างตัวโตก็รีบปรี่เข้ามา ยื่นงวงยาวรัดเจ้าจระเข้เฒ่าเอาไว้แน่น “แกจะทำอะไร คุณย่าช่วยชีวิตแกเอาไว้ แกยังจะกินท่านอีกรึไง”
เจ้าจระเข้ร้องถามด้วยความงงงวย “ท่านช่วยข้าไว้อย่างนั้นรึ ”
“ใช่ เมื่อตะกี้ข้าเห็นกับตาว่าคุณย่าค่อยๆเย็บบาดแผลให้แก” พูดจบ เจ้าช้างตัวโตก็ค่อยๆคลายงวงปล่อยเจ้าจระเข้ลง
“อืม...ฉันเข้าใจท่านผิดไปแล้วล่ะ” เจ้าจระเข้ละอายใจสำนึกผิด และขอโทษคุณย่า “ยกโทษให้ข้าด้วยเถิด”
คุณย่าลูบหัวเจ้าจระเข้เบาๆ แล้วบอกว่า “ต่อไปก็ต้องดูให้ดีเสียก่อน ว่าใครเป็นคนดีคนร้าย ”
จระเข้เฒ่าพยักหน้าหงึก ๆ แล้วก็ค่อยๆ คลานต้วมเตี้ยมลงน้ำไป แสงอาทิตย์ยามสายัณห์เหมือนกับเปลวเพลิง ส่องเงาของคุณย่า กับช้างใหญ่ยืนส่งจระเข้ที่ริมบึงแห่งนั้น


22.小鲤鱼哭哭笑笑

金色的小鲤鱼和他的同伴们，正头碰头地围在一起哭："呜呜呜！"
一只老青虾翻着跟头，倒退着来到小鲤鱼身边，捋捋长胡子，问他们："你们为什么这样伤心啊！"
　　小鲤鱼抹一下眼泪，看着老青虾说："我们兄弟姐妹是去跳龙门的，游到这里肚子饿了，想找点吃的，我们的一个兄弟看到了一条红蚯蚓，刚上去咬了一口，谁想到红蚯每是穿在一个铁钩上的，只听得'呼'一声，他飞出水面，不见了。"接着，他们哭得更伤心了。
　　老青虾刚想安慰他们一番，小鲤鱼们突然惊叫起来："瞧，那条红蚯蚓又来了！"一边叫，一边逃了开去。
　　老青虾捋捋长胡子，对小鲤鱼们说："别慌，让我过去看看。"
　　"可要小心呀！"小鲤鱼们叫着，用担心的目光看着向红蚯蚓游去的老青虾。
　　一会儿，老青虾回来了，他告诉大家："这是人设下的圈套，红蚯蚓穿在一个铁钩上，铁钩系在一根线上，是来钓你们的。"
　　"那……怎么办呢？"一条名叫圆头的小鲤鱼害怕地问。
　　老青虾摇摇头："别去管它就是了。"
　　"可……说不定哪一个馋嘴的兄弟姐妹，去咬一下红蚯蚓……"金色的小鲤鱼担心地看看兄弟姐妹，又看看老青虾。老青虾的眼睛转动了几下，说："这倒也是的。"忽然，他舞动着两条长枪，一边向红蚯蚓冲去，一边说："有我老青虾在，保证你们各个安全！"
　　"谢谢老青虾公公！"
　　"老青虾公公万岁！"
　　小鲤鱼们一阵欢呼。谁想到，又是"呼"的一声，老青虾连和小鲤鱼们说一声"再会"也来不及，飞出水面去了。
　　"呜呜呜……"
　　小鲤鱼们哭得更伤心了。
　　一只灰色蟹，横着身子爬过来了，问小鲤鱼："什么事使你们这样伤心啊？"
　　金色的小鲤鱼把事情的经过全告诉了年轻的灰蟹。
　　灰蟹听了，扬起两把大钳子，只听得"咔咔"两声，把两株水草剪断了。
　　"好本事！"小鲤鱼们欢呼起来。
　　这时，那条带着长线的红蚯蚓又出现了。小鲤鱼们马上不安起来。灰蟹看看小鲤鱼们，挥舞着两把大钳，大声喊道："谁不知道我横行将军的厉害！"说着，向红蚯蚓逼去。
　　"灰蟹将军，别……别……"金色的小鲤鱼冲上去阻拦。
　　"灰蟹将军，危险啊！"所有的小鲤鱼们，都上前去劝阻。
　　灰蟹推开小鲤鱼们，横冲直撞地来到红蚯蚓旁边。他的两只大钳刚刚碰到了那条长线，只觉得自己的身子一下子飞了起来。要不是他把钳子松开得快，就再也回不来了。
　　他没等小鲤鱼们游过来，赶快躲进石洞里，不敢再见小鲤鱼们了。
　　"呜呜呜……"小鲤鱼们哭得好伤心。他们想离开这个地方了。
　　"就这样离开？太便宜他了！"金色的小鲤鱼想象着岸上的那个人，当他把那根系在红蚯蚓上的长线提起来时，有一条红尾巴小鲤鱼，一只青虾，一定高兴得又跳又笑。
　　"我们也要想办法教训他一下。"短鳍提议。
　　"对，至少给他一点难堪！"圆头说。
　　大家都围着全色的小鲤鱼，因为他是大家的头。
　　可是，有什么办法教训岸上那个人呢？他们又不能去钓那个人。
　　这时，那条带长线的红蚯蚓又在离他们不远的地方出现了。
　　"别靠近！"金色的小鲤鱼警告同伴们，他自己却绕着红蚯蚓游了一圈。当他游回来经过灰蟹将军石洞门口时，突然想到了一个好主意。
　　"大家跟我来！"他招呼一声，向灰蟹将军的石洞口游去。小鲤鱼们在后面跟着。
　　金色的小鲤鱼来到离灰蟹将军的石洞不远处，停下来了，指着水底一只破鞋子，说："我们把它弄到红蚯蚓旁边去。"
　　"让他钓一只破鞋子！"小鲤鱼们有的用嘴衔，有的用头拱，把那只破鞋子向红蚯蚓旁边移过去。
　　但是，刚走了一半路，那只破鞋子怎么也弄不动了，原来这里长着许多水草，把它给缠住了。
　　"唉，这回……没别的办法了。"
　　小鲤鱼们有些泄气了。
　　突然破鞋子又移动了。小鲤鱼们一看，只见灰蟹将军正用他的两把大钳子，把水草剪断，在为他们开路哩！
　　"谢谢灰蟹将军！"
　　小鲤鱼们很快把那只破鞋子弄到了红蚯蚓旁边，金色小鲤鱼用尾巴把鞋带挂到了铁钩上。
　　当小鲤鱼们告别灰蟹将军，继续上路去找龙门时，那只破鞋子突然飞出了水面，他们好像还听到岸上先是一阵高兴的欢呼，接着是一声吃惊的"啊——"。
谁都想象得出来，那个人花了那么大力气，钓上去的却是一只破鞋子，那副狼狈相……小鲤鱼们高兴得笑了，笑得那么开心。

คำอ่านพินอิน: Xiǎo lǐyú kūkū xiàoxiào

jīnsè de xiǎo lǐyú hé tāde tónɡbàn men，zhènɡ tóu pènɡtóu de wéi
zàiyìqǐ kū ："wū wūwū！"
　yìzhī lǎo qīnɡxiā fānzhe ɡēntou，dàotuì zhe láidào xiǎo lǐyú shēn
biān，lǚ lǚ chánɡ húzǐ，wèn tāmen：nǐmen wèishénme zhèyànɡ shānɡxīn ā！
　xiǎo lǐyú mǒ yíxià yǎnlèi，kànzhe lǎo qīnɡxiā shuō："wǒmen xiōnɡdi
jiěmèi shì qù tiàolónɡmén de，yóu dào zhèlǐ dùzi è le，xiǎnɡ zhǎo
diǎn chī de，wǒ mende yíɡè xiōnɡdi kàn dàole yìtiáo hónɡ qiūyǐn，ɡānɡ
shànɡqù yǎole yìkǒu，shuí xiǎnɡdào hónɡ qiū měi shì chuānzài yíɡè tiě
ɡōushànɡ de，zhǐ tīnɡdé'hū'yìshēnɡ，tā fēichū shuǐmiàn，bújiànle."jiēzhe，tāmen kūdé ɡènɡ shānɡxīn le.
　 　lǎo qīnɡxiā ɡānɡ xiǎnɡ ānwèi tāmen yìfān，xiǎo lǐyú men tūrán
jīnɡjiào qǐlái："qiáo，nàtiáo hónɡ qiūyǐn yòulái le！"yìbiān jiào，yìbiān táo le kāiqù.
　 　lǎo qīnɡxiā lǚ lǚ chánɡ húzǐ，duì xiǎo lǐyú men shuō："bié
huānɡ，rànɡwǒ ɡuòqù kànkɑn."
　 　"kěyào xiǎoxīn yɑ！"xiǎo lǐyú men jiàozhe，yònɡ dānxīn de
mùɡuānɡ kànzhe xiànɡ hónɡ qiūyǐn yóu qùde lǎo qīnɡxiā.
　 　yíhuìr，lǎo qīnɡxiā huílái le，tā ɡàosu dàjiā ："zhè shì rén
shèxià de quāntào，hónɡ qiūyǐn chuānzài yíɡè tiě ɡōushànɡ，tiěɡōu
xìzài yī ɡēn xiànshànɡ，shì lái diào nǐmende."
　 　"nà .....zěnmebàn ne ？"yìtiáo mínɡjiào yuán tóu de xiǎo lǐyú
hàipà de wèn.
　 　lǎo qīnɡxiā yáoyáotóu："biéqù ɡuǎn tā jiùshìle."
　 　"kě .....shuōbúdìnɡ nǎ yíɡè chánzuǐ de xiōnɡdi jiěmèi，qù yǎo
yíxià hónɡ qiūyǐn ....."jīnsè de xiǎo lǐyú dān xīnde kànkɑn xiōnɡdi
jiěmèi，yòu kànkɑn lǎo qīnɡxiā.lǎo qīnɡxiā de yǎnjinɡ zhuǎn dònɡle
jǐxià，shuō ："zhè dǎo yě shìde."hūrán，tā wǔ dònɡzhe liǎnɡtiáo
chánɡqiānɡ，yìbiān xiànɡ hónɡ qiūyǐn chōnɡqù，yī biānshuō ："yǒu wǒ
lǎo qīnɡxiā zài，bǎozhènɡ nǐmen ɡèɡè ānquán！"
　 　"xièxiè lǎo qīnɡxiā ɡōnɡɡonɡ！"
　 　"lǎo qīnɡxiā ɡōnɡɡonɡ wànsuì！"
　 　xiǎo lǐyú men yízhèn huānhū.shuí xiǎnɡdào，yòushì"hū"de yìshēnɡ，lǎo qīnɡxiā lián hé xiǎo lǐyú men shuō yìshēnɡ"zàihuì"yělái bùjí，
fēichū shuǐmiàn qùle.。
　 　"wū wūwū ....."
　 　xiǎo lǐyú men kūdé ɡènɡ shānɡxīn le.
　 　yìzhī huīsè xiè，hénɡzhe shēnzi pá ɡuòlái le，wèn xiǎo lǐyú ："shénme shì shǐ nǐmen zhèyànɡ shānɡxīn ā ？"
　 　jīnsè de xiǎo lǐyú bǎ shìqínɡ de jīnɡɡuò quán ɡàosu le niánqīnɡ de huī xiè.
　 　huī xiè tīnɡle，yánɡqǐ liǎnɡbǎ dà qiánzi，zhǐ tīnɡdé"kā kā"
liǎnɡshēnɡ，bǎ liǎnɡ zhū shuícǎo jiǎn duànle.
　 　"hǎoběnshi！"xiǎo lǐyú men huānhū qǐlái.
　 　zhèshí，nàtiáo dàizhe chánɡxiàn de hónɡ qiūyǐn yòu chūxiàn le.
xiǎo lǐyú men mǎshànɡ bùān qǐlái.huī xiè kànkɑn xiǎo lǐyú men，huī
wǔzhe liǎnɡbǎ dàqián，dàshēnɡ hǎndào ："shuí bùzhīdào wǒ hénɡxínɡ
jiānɡjūn de lìhɑi！"shuōzhe，xiànɡ hónɡ qiūyǐn bī qù .
　 　"huī xiè jiānɡjūn，bié .....bié ....."jīnsè de xiǎo lǐyú chōnɡ shànɡqù zǔlán.
　 　"huī xiè jiānɡjūn，wēixiǎn ā！"suǒ yǒude xiǎo lǐyú men，dōu
shànɡ qiánqù quànzǔ.
　 　huī xiè tuī kāixiǎo lǐyú men，hénɡchōnɡ zhízhuànɡ de láidào
hónɡ qiūyǐn pánɡbiān .tāde liǎnɡzhī dàqián ɡānɡɡānɡ pènɡ dàole nàtiáo chánɡxiàn，zhǐ juédé zìjǐde shēnzi yíxiàzǐ fēile qǐlái.yàobúshì tā
bǎ qiánzi sōnɡkāi dékuài，jiù zàiyě huíbùlái le .
　 　tā méi děnɡ xiǎo lǐyú men yóu ɡuòlái，ɡǎnkuài duǒjìn shí dònɡlǐ，bùɡǎn zàijiàn xiǎo lǐyú men le .
　 　"wū wūwū ....."xiǎo lǐyú men kū déhǎo shānɡxīn.tāmen xiǎnɡ líkāi zhèɡe dìfɑnɡ le .
　 　"jiù zhèyànɡ líkāi ？tài piányi tā le！"jīnsè de xiǎo lǐyú
xiǎnɡxiànɡ zhe ànshànɡ de nàɡèrén，dānɡtā bǎ nà ɡēn xìzài hónɡ qiūyǐn
shànɡ de chánɡxiàn tíqǐ láishí，yǒu yìtiáo hónɡ wěibɑ xiǎo lǐyú，
yìzhī qīnɡxiā，yídìnɡ ɡāoxìnɡ dé yòu tiào yòu xiào.
　 　"wǒmen yě yàoxiǎnɡ bànfǎ jiàoxùn tā yíxià."duǎn qí tíyì.
　 　"duì，zhì shǎoɡěi tā yìdiǎn nánkān！"yuán tóu shuō.
　 　dàjiā dōu wéizhe quánsè de xiǎo lǐyú，yīnwèi tā shì dàjiā de
tóu.
　 　kěshì，yǒu shénme bànfǎ jiàoxùn ànshànɡ nàɡèrén ne？tāmen yòubú
nénɡqù diào nàɡèrén.
　 　zhèshí，nà tiáodài chánɡxiàn de hónɡ qiūyǐn yòuzài lí tāmen bú
yuǎnde dìfɑnɡ chūxiàn le.
　 　"bié kàojìn！"jīnsè de xiǎo lǐyú jǐnɡɡào tónɡbàn men，tāzìjǐ
què ràozhe hónɡ qiūyǐn yóu le yìquān.dānɡtā yóu huílái jīnɡɡuò huī
xiè jiānɡjūn shídònɡ ménkǒu shí，tūrán xiǎnɡ dàole yíɡè hǎozhǔyi . 　 　"dàjiā ɡēnwǒ lái！"tā zhāohu yìshēnɡ，xiànɡ huī xiè jiānɡjūn de shí
dònɡkǒu yóuqù.xiǎo lǐyú men zài hòumiɑn ɡēnzhe.
　 　jīnsè de xiǎo lǐyú láidào lí huī xiè jiānɡjūn de shídònɡ
bùyuǎnchù，tínɡxiàlái le，zhǐzhe shuǐdǐ yìzhī pò xiézǐ，shuō："wǒmen
bǎ tā nònɡdào hónɡ qiūyǐn pánɡbiān qù ."
　 　"rànɡtā diào yìzhī pò xiézǐ！"xiǎo lǐyú men yǒude yònɡzuǐ xián，yǒude yònɡtóu ɡǒnɡ，bǎ nà zhǐ pò xiézǐ xiànɡ hónɡ qiūyǐn pánɡbiān yí
ɡuòqù.
　 　dànshì，ɡānɡ zǒule yī bànlù，nà zhǐ pò xiézǐ zěnme yě nònɡ bú
dònɡle，yuánlái zhèlǐ chánɡzhe xǔduō shuícǎo，bǎ tā ɡěi chán zhùle.
　 　"āi，zhèhuí .....méi biéde bànfǎ le."
　 　xiǎo lǐyú men yǒuxiē xièqì le.
　 　tūrán pò xiézǐ yòu yí dònɡle.xiǎo lǐyú men yíkàn，zhǐjiàn huī
xiè jiānɡjūn zhènɡyònɡ tāde liǎnɡbǎ dà qiánzi，bǎ shuícǎo jiǎnduàn，zài wéi tāmen kāilù lǐ！
　 　"xièxiè huī xiè jiānɡjūn！"
　 　xiǎo lǐyú men hěn kuàibǎ nà zhǐ pò xiézǐ nònɡ dàole hónɡ qiūyǐn
pánɡbiān，jīnsè xiǎo lǐyú yònɡ wěibɑ bǎ xiédài ɡuà dàole tiě ɡōushànɡ.
　 　dānɡ xiǎo lǐyú men ɡàobié huī xiè jiānɡjūn，jìxù shànɡlù qùzhǎo
lónɡmén shí，nà zhǐ pò xiézǐ tūrán fēi chūle shuǐmiàn，tāmen hǎoxiànɡ
hái tīnɡdào ànshànɡ xiānshì yízhèn ɡāoxìnɡ de huānhū，jiēzhe shì
yìshēnɡ chījīnɡ de"ā--".
shuídōu xiǎnɡxiànɡ dé chūlái，nàɡèrén huāle nàme dà lìqi，diào
shànɡ qùde quèshì yìzhī pò xiézǐ，nà fù lánɡbèi xiānɡ .....xiǎo lǐyú men ɡāoxìnɡ dé xiàole，xiàodé nàme kāixīn.

คำแปล:ปลาคาร์ปน้อยร้องไห้ฮือๆ หัวเราะหุหุ

ปลาคาร์ปน้อยสีทองกับพรรคพวกปลารวมหัวกันเป็นกลุ่มร้องไห้เสียง ฮือ ๆ ๆ
คุณตากุ้งหนวดยาวตีลังกาว่ายน้ำไปมา เข้ามาใกล้ๆ ลูบหนวดยาว แล้วก็ถามว่า “พวกหนูๆ มีเรื่องเสียใจอะไรกันขนาดนี้รึ”
พวกปลาคาร์ปน้อยพากันเช็ดน้ำตา แล้วก็หันมาตอบคุณตากุ้งหนวดยาวว่า “พี่น้องของเรากำลังพากันไปกระโดดประตูมังกร ว่ายมาถึงตรงนี้ก็รู้สึกหิว อยากจะหาอะไรกินกันสักหน่อย พี่น้องเราตัวหนึ่งมองไปเห็นใส้เดือนตัวแดงๆ ก็เลยกัดกินได้แค่คำเดียวเอง ใครจะคิดล่ะว่า ใส้เดือนตัวนั้นเกี่ยวอยู่กับเบ็ด ได้ยินแต่เสียง ฟิ้ว พี่น้องเราก็ลอยหายขึ้นไปบนน้ำเสียแล้ว ฮือ ๆ ๆ” พูดจบก็พากันร้องไห้ด้วยความเสียใจ
คุณตากุ้งหนวดยาวต้องปลอบเจ้าปลาน้อยกันอยู่นาน อยู่ดีๆ เจ้าปลาน้อยตัวหนึ่งก็ตะโกนขึ้นมาว่า “ดูนั่นสิ ๆ ใส้เดือนตัวแดงนั่นมาอีกแล้ว” พวกปลาน้อยพากันว่ายหนีกันด้วยความตกใจ
คุณตากุ้งหนวดยาวลูบหนวดเบาๆ แล้วก็บอกกับปลาน้อยว่า “ไม่ต้องตกใจหรอกหนูๆ ไหน ขอตาเข้าไปดูหน่อยซิ”
ระวังหน่อยนะครับคุณตา พวกปลาน้อยร้องเตือนด้วยความเป็นห่วง คุณตากุ้งว่ายน้ำเข้าไปใกล้กับใส้เดือน พวกปลาน้อยก็พากันจ้องไปที่คุณตาด้วยความกังวล
สักครู่ คุณตากุ้งก็ว่ายกลับมาบอกกับทุกคนว่า “นี่เป็นกับดักที่มนุษย์ใช้ใส้เดือนเกี่ยวกับเบ็ดมาล่อพวกเรา เบ็ดโยงไว้กับเชือกเส้นยาว หย่อนลงมาในน้ำมาล่อให้พวกเราหลงกลกินเหยื่อ”
“แล้ว...พวกเราจะทำยังไงกันดีล่ะ” เจ้าปลาคาร์ปหัวกลมตัวหนึ่งร้องถาม
คุณตากุ้งส่ายหัวไปมา “ไม่ต้องไปสนใจมันก็พอแล้ว”
“แต่ว่า....ไม่แน่ว่า อาจจะมีพี่น้องเราตัวไหนที่ตะกละ เผลอไปงับใส้เดือนเข้า” เจ้าปลาคาร์ปสีทองตัวหนึ่งมองพี่น้องของมันด้วยความกังวล แล้วก็มองคุณตากุ้ง คุณตากุ้งก็ส่ายสายตามองไปมองมา แล้วก็พูดว่า “เอ่อ...นั่นสินะ แกก็พูดถูก” ว่าแล้ว คุณตากุ้งก็ว่ายไปดูรอบๆ ใส้เดือน เอาหนวดแข็งๆลองทิ่มใส้เดือนดู แล้วก็บอกว่า “ข้ายังอยู่นี่ทั้งคน รับรองทุกคนปลอดภัยแน่ๆ”
“ขอบคุณมากครับ คุณตากุ้งหนวดยาว....
คุณตากุ้งจงเจริญ เย้ ๆๆ ”
ในขณะที่ฝูงปลาคาร์ปดีอกดีใจอยู่นั่นเอง ใครจะคิดเล่าว่า ก็ได้ยินเสียง “ฟิ้ว” ดังขึ้นอีก คุณตากุ้งหนวดยาว ยังไม่ทันได้เอ่ยลากับฝูงปลา ก็ลอยขึ้นไปบนผิวน้ำต่อหน้าต่อตา
“ฮือ ๆ ๆ ....” เสียงเจ้าปลาน้อยยิ่งพากันร้องไห้เสียอกเสียใจกันหนักขึ้นกว่าเดิม
ในขณะนั้นเอง ก็มีเจ้าปูสีเทาคลานต้วมเตี้ยมเข้ามา “มีเรื่องอะไรทำให้พวกนายร้องไห้เสียใจขนาดนี้”
ปลาคาร์ปน้อยสีทองตัวหนึ่งก็เล่าเรื่องราวให้พี่ปูฟังอย่างละเอียด
พี่ปูได้ยินดังนั้น ก็ชูก้ามขึ้น ได้ยินเสียง ฉึก ๆ ตัดสาหร่ายจนขาดหมด
“ว้าว เยี่ยมไปเลย” เหล่าปลาน้อยพากันดีอกดีใจ
ทันใดนั้น เชือกเบ็ดที่เกี่ยวใส้เดือนก็หย่อนลงมาอีกแล้ว ทำเอาพวกปลาน้อยเริ่มลุกลี้ลุกลนด้วยความกลัว พี่ปูเห็นดังนั้น ก็ชูก้ามขึ้นไปมา ตะโกนบอกว่า “ใครบ้างไม่รู้ว่าก้ามของข้าแข็งแกร่งเพียงไหน” พูดจบก็เอาก้ามที่แข็งแกร่งหนีบเจ้าใส้เดือนไว้แน่น
“พี่ปู...อย่านะ...อย่า...” เหล่าปลาน้อยก็พากันว่ายไปขวางเอาไว้
ท่านนายพลปูก้ามโต อันตรายนะ ปลาน้อยทั้งหลายพากันว่ายน้ำไปห้ามเอาไว้
พี่ปูผลักเหล่าปลาน้อยออกไป ทั้งทิ่มทั้งแทงเจ้าใส้เดือนตัวนั้น ก้ามอันแข็งแกร่งหนีบเข้ากับตัวใส้เดือนได้ไม่ทันไร เจ้าปูก็รู้สึกว่าตัวเองลอยขึ้น นี่ถ้าไม่ใช่เป็นเพราะเจ้าปูอ้าก้ามออกได้ทัน ก็คงไม่มีทางได้กลับมาอีกแล้วเป็นแน่
เจ้าปูก้ามโต ไม่ทันได้รอให้ปลาน้อยว่ายมาหา ก็รีบหนีเข้าไปหลบอยู่ในโพรง ไม่กล้าออกมาเจอปลาน้อยอีก
“ฮือ ๆ ๆ....” ฝูงปลาน้อยพากันร้องไห้ด้วยความเสียใจ และก็คิดจะพากันหนีจากที่นี่ไป
“จะจากไปแบบนี้เหรอ ดูจะเสียเปรียบมันเกินไป” เจ้าปลาน้อยสีทองนึกถึงภาพคนบนบกที่ร้อยใส้เดือนเข้ากับเบ็ด แล้วดึงเบ็ดขึ้นเห็นหางปลาแดงๆ กุ้งตัวใหญ่หนึ่งตัว เขาคงจะกระโดดโลดเต้นด้วยความดีอกดีใจ
“เราจะต้องคิดหาวิธีสั่งสอนเขาสักหน่อยแล้วล่ะ” เจ้าครีบสั้นเอ่ยด้วยความคับแค้น
“ใช่แล้ว อย่างน้อยก็ต้องให้มันรู้สึกคับข้องใจบ้างก็ยังดี” เจ้าหัวกลมกล่าว
ปลาทั้งฝูงพากันว่ายมาล้อมเจ้าปลาตัวลายจ่าฝูง
ว่าแต่ว่า จะหาวิธีไหนสั่งสอนคนบนฝั่งเหรอ พวกเราเอาเบ็ดไปตกเขาก็ไม่เสียด้วยสิ
ขณะนั้น เจ้าใส้เดือนตัวแดงก็หย่อนลงมาใกล้ๆฝูงปลาอีกแล้ว
“อย่าเข้าใกล้นะ” ปลาคาร์ปน้อยสีทองตะโกนบอกเพื่อนๆ แล้วก็ว่ายวนรอบๆใส้เดือนตัวนั้น พอว่ายกลับมาผ่านถ้ำของขุนพลปูก้ามโต ก็คิดหาวิธีออก
“ทุกคนตามฉันมา” เจ้าปลาน้อยตะโกนเรียกเพื่อนๆว่ายตามกันไปที่ถ้ำของปูก้ามโต
เจ้าปลาคาร์ปน้อยสีทองหยุดอยู่ที่ใกล้ๆกับถ้ำปู แล้วก็ชี้ไปที่รองเท้าขาดที่จมอยู่ในโคลน แล้วก็บอกว่า “เรามาช่วยกันยกรองเท้านี้ไปแขวนไว้ที่ใส้เดือนนั่นกันเถอะ”
“ให้เค้าเกี่ยวได้รองเท้าขาดขึ้นไป” ว่าแล้วฝูงปลาน้อยก็พากันเคลื่อนย้ายรองเท้าขาดไปข้างๆกับเหยื่อใส้เดือน บางตัวก็คาบ บางตัวก็เอาหัวดัน
แต่ว่า ...ย้ายมายังไม่ทันถึงครึ่งทาง รองเท้าขาดนั้นก็ติดอยู่กับสาหร่าย ย้ายต่อไปไม่ได้แล้ว
“เฮ่อ...คราวนี้ก็หมดกัน ไม่มีวิธีไหนแล้วล่ะ” ฝูงปลาน้อยพากันทอดถอนใจ
ทันใดนั้นเอง รองเท้าก็ขยับได้อีกครั้ง ฝูงปลามองดูก็รู้ว่า ที่แท้ก็เป็นขุนพลปูก้ามโตนี่เอง ที่ช่วยเอาก้ามคมตัดสาหร่ายน้ำจนขาด ช่วยพวกปลาน้อยเปิดทาง
“ขอบคุณมากครับ ท่านขุนพลปูก้ามโต”
ฝูงปลาน้อยก็พากันคาบรองเท้าขาดไปไว้ข้างๆกับเหยื่อใส้เดือนทันที
เจ้าปลาคาร์ปน้อยสีทองก็เอาหางดันรองเท้าไปเกี่ยวไว้ที่เบ็ด
จากนั้น ฝูงปลาน้อยก็พากันล่ำลาขุนพลปูก้ามโต เพื่อจะเดินทางต่อไปที่ประตูมังกร รองเท้าขาดนั้นก็ลอยขึ้นผิวน้ำอย่างรวดเร็วต่อหน้าต่อตา และก็ได้ยินเสียงคนที่อยู่บนฝั่งร้องดีใจ แต่ต่อมาก็ได้ยินเสียง “เฮ้ย....” ด้วยความตกใจ และเสียดาย
ใครก็นึกภาพออกว่าคนบนฝั่ง ออกแรงกระตุกเบ็ดจนสุดกำลัง แต่กลับเกี่ยวได้รองเท้าขาด นึกถึงท่าทางที่หมดหวังหน้าม่อยของคนข้างบนฝั่ง ...... ฝูงปลาก็พากันหัวเราะชอบใจ และดีอกดีใจเป็นที่สุด


23.小鼹鼠请客
　　
春天来了，动物王国家家户户都在装修新房。小鼹鼠也在忙着买地板革、瓷砖，装修房子。
　　小鼹鼠最先修好了房子。他的小地宫修得可漂亮啦！他想，应该把要好的朋友请来，一块儿庆祝庆祝。于是，他向鹦鹉、小山羊、小松鼠和小白兔发出了请帖。
　　不知为什么，只有小白兔按时来到了鼹鼠家，这使小鼹鼠非常夫望。他伸着脑袋向屋外张望，希望有更多的客人到他家来做客，没想到，冷落了小白兔。
　　小鼹鼠自言自语地说："唉——没想到，该来的没有来！"
　　小白兔不高兴了，他想：原来，小鼹鼠认为我是不该来的呀！我走吧！
　　小鼹鼠见小白兔要走，怎么留也留不住。正在这时，小山羊，小鹦鹉和小松鼠来到了小鼹鼠的家。
　　小鼹鼠没有拦住小由兔，心中十分懊恼，他摊开双手说："唉——不该走的走了！"
　　小山羊、小松鼠和小松鼠都惊呆了，他们你看看我，我看看你，心想：原来我们都是该走的呀！三个小伙伴连个招呼都没有打，悄悄离开了小鼹鼠的家。
家中又只剩下小鼹鼠一个。桌上的饭菜都凉了，连动都没有动，小鼹鼠好伤心哟！

คำอ่านพินอิน: Xiǎo yǎnshǔ qǐnɡkè

chūntiān lái le，dònɡwù wánɡɡuó jiājiā hùhù dōu zài zhuānɡxiū xīnfánɡ.xiǎo yǎnshǔ yě zài mánɡzhe mǎi dìbǎn ɡé、cízhuān，zhuānɡxiū fánɡzi.
　 　xiǎo yǎnshǔ zuìxiān xiū hǎole fánɡzi.tāde xiǎo dìɡōnɡ xiū dé kě piàoliɑnɡ lā！tā xiǎnɡ，yīnɡɡāi bǎ yào hǎode pénɡyou qǐnɡlái，yíkuàir qìnɡzhù qìnɡzhù.yúshì，tā xiànɡ yīnɡwǔ、xiǎoshānyánɡ、xiǎo sōnɡshǔ hé xiǎobáitù fā chūle qínɡtiě.
　 　bùzhī wèishénme，zhǐ yǒuxiǎo báitù àn shílái dàole yǎnshǔ jiā，zhèshǐ xiǎo yǎnshǔ fēichánɡ fū wànɡ.tā shēn zhe nǎodɑi xiànɡ wūwài zhānɡwànɡ，xīwànɡyǒu ɡènɡ duōde kèrén dào tājiā lái zuòkè，méixiǎnɡdào，lěnɡ luòle xiǎobáitù.
　 　xiǎo yǎnshǔ zìyán zìyǔ deshuō ："āi--méixiǎnɡdào，ɡāi láide méi yǒulái！"
　 　xiǎobáitù bùɡāoxìnɡ le，tā xiǎnɡ：yuánlái，xiǎo yǎnshǔ rènwéi wǒshì bùɡāi láide yɑ！wǒ zǒubɑ！
　 　xiǎo yǎnshǔ jiàn xiǎobáitù yào zǒu，zěnme liú yě liú búzhù.zhènɡzài zhèshí，xiǎoshānyánɡ，xiǎo yīnɡwǔ hé xiǎo sōnɡshǔ lái dàole xiǎo yǎnshǔ de jiā.
　 　xiǎo yǎnshǔ méiyǒu lánzhù xiǎo yóu tù，xīnzhōnɡ shífēn àonǎo，tā tānkāi shuānɡshǒu shuō："āi--bùɡāi zǒude zǒule！"
　 　xiǎoshānyánɡ、xiǎo sōnɡshǔ hé xiǎo sōnɡshǔ dōu jīnɡdāi le，tāmen nǐ kànkɑn wǒ，wǒ kànkɑn nǐ，xīnxiǎnɡ：yuánlái wǒmen dōushì ɡāi zǒude yɑ！sānɡè xiǎohuǒbàn liánɡè zhāohu dōuméi yǒudǎ，qiāoqiāo lí kāile xiǎo yǎnshǔ de jiā.
jiāzhōnɡ yòu zhǐ shènɡxià xiǎo yǎnshǔ yíɡè.zhuōshànɡ de fàncài dōu liánɡle，liándònɡ dōu méiyǒu dònɡ，xiǎo yǎnshǔ hǎo shānɡxīn yō！

คำแปล:หนูตัวน้อยเลี้ยงแขก

ฤดูใบไม้ผลิมาถึงแล้ว เมืองสัตว์ป่ากว้างใหญ่ต่างพากันซ่อมแซมบ้านเรือน เจ้าตุ่นน้อยก็ยุ่งอยู่กับการซื้อไม้กระดาน หนัง อิฐ มาปูบ้านใหม่
เจ้าตุ่นน้อยซ่อมบ้านเสร็จเป็นคนแรก วังน้อยๆ ของเจ้าตุ่นตกแต่งสวยงามเชียวล่ะ มันคิดในใจว่า “น่าจะชวนเพื่อนๆมาฉลองกันหน่อย” คิดได้ดังนั้นแล้ว มันก็รีบส่งบัตรเชิญไปถึงเพื่อนๆของมัน มีนกแก้วแสนสวย แกะภูเขาขนปุย กระรอกน้อยฟันสวย และก็กระต่ายน้อยตากลม
แต่ไม่รู้เพราะอะไร พอถึงเวลาก็มีแต่เจ้ากระต่ายมาถึงตรงเวลาก่อนเพื่อน ทำให้เจ้าตุ่นน้อยรู้สึกผิดหวัง มันก็ชะเง้อชะแง้มองไปหน้าประตูบ้านรอคอยเพื่อน ๆ หวังว่าจะมีเพื่อนๆมาเป็นแขกเพิ่มขึ้น แต่ก็ไม่เป็นอย่างที่หวัง หันกลับมาก็เจอแต่เจ้ากระต่ายขาวตัวเดียวโดดเดี่ยว
เจ้าตุ่นน้อยก็บ่นพึมพำกับตัวเองว่า “เฮ้อ....ไม่คิดเลยว่า ไอ้ที่ควรมาก็ไม่มาซะนี่”
กระต่ายได้ยินดังนั้นก็คิดว่า “ที่แท้ เจ้าตุ่นรู้สึกว่าฉันไม่ควรจะมานี่นา ฉันไปดีกว่า”
เจ้าตุ่นเห็นว่าเจ้ากระต่ายจะกลับ ก็พยามยามรั้งเอาไว้ แต่ทำยังไง เจ้ากระต่ายก็ไม่ยอมอยู่ ในเวลานั้นเอง เจ้านกแก้วแสนสวย เจ้าแกะขาว และเจ้ากระรอกน้อยก็มาถึงที่บ้านเจ้าตุ่นพอดี
เจ้าตุ่นรั้งกระต่ายไว้ไม่ได้ รู้สึกอึดอัดใจมาก มันเปิดประตูรับเพื่อนนกแก้วกับเพื่อนกระรอก แล้วก็บ่นว่า “เฮ่อ....ไอ้ที่ไม่ควรไป ก็ไปเสียแล้ว”
เพื่อนๆที่เพิ่งจะมาถึง ได้ยินดังนั้นก็มองหน้ากันเลิ่กลั่ก คิดในใจว่า “ที่แท้ ..พวกเราก็เป็นแขกที่ควรจะไปนี่นา” เพื่อนทั้งสามก็พากันหนีกลับโดยไม่บอกลาเจ้าตุ่นเลย
ในบ้านแสนสวยเหลือเพียงเจ้าตุ่นเจ้าของบ้านเพียงตัวเดียว อาหารที่เตรียมไว้ก็เย็นชืดหมดแล้ว ไม่มีใครได้กินเลย เจ้าตุ่นก็ได้แต่นั่งเสียใจอยู่คนเดียว
　　

24.小螳螂学艺

小螳螂长得很威武，他认定自己长大了会有出息，所以谁也看不起。
　　 一天，妈妈对小螳螂说："你一天天地长大了，想干点什么呢？"
　　小螳螂说："我手里有两把大刀，想练武，将来当个英雄！"
　　"好！有志气！"妈妈把他送到武术教师猴先生那里学习武艺。
　　小螳螂很骄傲，一定要跟猴先生比试比试武艺。猴先生让他最小的徒弟猴四和小螳螂比武。
　　没想到猴四的猴拳特别厉害，他三拳两脚就打伤了小螳螂的一条腿。
　　小螳螂被送进医院养伤，武术教师猴先生安慰他说："孩子，猴四的手重，误伤了你，好好养伤，等你的伤好了再跟我学习武艺。"
　　小螳螂红着脸说："老师，看来，我学不了武艺，我想改行学木匠。"
　　养好了伤，小螳螂向猴先生告辞，来到木匠熊先生那里拜师。熊先生见小螳螂手中的两把大刀像锯子，就收留了他。
　　熊先生对小螳螂说："孩子，我要打两个箱子，请你把这几块木板锯开。"
　　小螳螂用自己手中的锯子锯呀，锯呀，锯了半天，也没有锯开一块木板。
　　熊先生不高兴了："怎么搞的？于活可不能装样子啊！"
　　"老师，看来，我干不了木匠活儿。"他向熊先生告辞，垂头丧气地往家走去。
　　田野里，麦苗儿青青，螳螂妈妈正在田野里捉虫。她一眼看见学艺归来的儿子，高兴地迎了上去："孩子，你学到了什么本领？"
　　小螳螂说："妈妈……我什么也没有学到，还是跟您学习捕虫吧！"
　　妈妈听了儿子的诉说后，并没有责备小螳螂，而是说："这样也好，你要是成了捕虫能手，也会很有出息的！"
　　从此，小螳螂专心跟妈妈学习捕虫，终于成为一名捕虫能手，他在生活中找到了适合自己的位置。

คำอ่านพินอิน: Xiǎo tánɡlánɡ xuéyì

xiǎo tánɡlánɡ zhǎnɡdé hěn wēiwǔ，tā rèndìnɡ zìjǐ zhǎnɡdàle huìyǒu chūxī，suóyǐ shuíyě kànbùqǐ.
　 　 yìtiān，māmɑ duì xiǎo tánɡlánɡ shuō："nǐ yìtiān tiānde zhǎnɡdàle，xiǎnɡ ɡàn diǎn shénme ne ？"
　 　xiǎo huánɡ nà shuō："wǒ shǒulǐ yǒu liǎnɡbǎ dàdāo，xiǎnɡ liànwǔ，jiānɡlái dānɡɡè yīnɡxiónɡ！"
　 　"hǎo！yǒuzhìqì！"māmɑ bǎ tā sònɡdào wǔshù jiàoshī hóu xiānshenɡ
nàlǐ xuéxí wǔyì.
　 　xiǎo tánɡlánɡ hěn jiāoào，yídìnɡ yàoɡēn hóu xiānshenɡ bǐshi bǐshi wǔyì.hóu xiānshenɡ rànɡtā zuì xiǎode túdì hóu sì hé xiǎo tánɡlánɡ
bíwǔ.
　 　méixiǎnɡdào hóu sì de hóuquán tèbié lìhɑi，tā sān quán liǎnɡ
jiǎo jiù dǎshānɡ le xiǎo tánɡlánɡ de yìtiáo tuǐ.
　 　xiǎo tánɡlánɡ bèi sònɡjìn yīyuàn yǎnɡshānɡ，wǔshù jiàoshī hóu
xiānshenɡ ānwèi tā shuō："háizi，hóu sì de shǒuzhònɡ，wùshānɡ le
nǐ，hǎohǎo yǎnɡshānɡ，děnɡ nǐde shānɡ hǎole zài ɡēnwǒ xuéxí wǔyì."
　 　xiǎo tánɡlánɡ hónɡzheliǎn shuō："lǎoshī，kànlái，wǒ xué bùliǎo
wǔyì，wǒ xiǎnɡ ɡǎihánɡ xué mùjiɑnɡ."
　 　yǎnɡ hǎole shānɡ，xiǎo tánɡlánɡ xiànɡ hóu xiānshenɡ ɡàocí，
láidào mùjiɑnɡ xiónɡ xiānshenɡ nàlǐ bàishī.xiónɡ xiānshenɡ jiàn xiǎo
tánɡlánɡ shǒu zhōnɡde liǎnɡbǎ dàdāo xiànɡ jùzǐ，jiù shōu liúle tā.
　 　xiónɡ xiānshenɡ duì xiǎo tánɡlánɡ shuō："háizi，wǒ yào dǎ
liǎnɡɡè xiānɡzi，qǐnɡ nǐbǎ zhè jǐ kuài mùbǎn jùkāi."
　 　xiǎo tánɡlánɡ yònɡ zìjǐ shǒu zhōnɡde jùzǐ jù yɑ，jù yɑ，jù le
bàntiān，yě méiyǒu jùkāi yíkuài mùbǎn.
　 　xiónɡ xiānshenɡ bùɡāoxìnɡ le："zěnme ɡǎo de ？ɡàn huó kě bùnénɡ zhuānɡyànɡzi ā！"
　 　"lǎoshī，kànlái，wǒ ɡān bùliǎo mùjiɑnɡ huór."tā xiànɡ xiónɡ
xiānshenɡ ɡàocí，chuítóu sànɡqì de wǎnɡjiā zǒuqù.
　 　tiányě lǐ，mài miáor qīnɡqīnɡ，tánɡlánɡ māmɑ zhènɡzài tiányě
lǐ zhuō chónɡ.tā yìyǎn kànjiàn xuéyì ɡuī láide érzi，ɡāo xìnɡde yínɡ le shànɡqù："háizi，nǐ xué dàole shénme bénlǐnɡ？"
　 　xiǎo tánɡlánɡ shuō："māmɑ …wǒ shénme yě méiyǒu xuédào，háishì
ɡēnnín xuéxí bǔ chónɡ bɑ！"
　 　māmɑ tīnɡle érzi de sùshuō hòu，bìnɡ méiyǒu zébèi xiǎo tánɡlánɡ，érshì shuō："zhèyànɡ yěhǎo，nǐ yàoshì chénɡle bǔ chónɡ nénɡshǒu，yěhuì hěn yǒuchūxī de！"
　 　cónɡcǐ，xiǎo tánɡlánɡ zhuānxīn ɡēn māmɑ xuéxí bǔ chónɡ，zhōnɡyú
chénɡwéi yìmínɡ bǔ chónɡ nénɡshǒu，tā zài shēnɡhuó zhōnɡ zhǎo dào le
shìhé zìjǐde wèizhi.

คำแปล:ตั๊กแตนตำข้าวเรียนวิชา

เจ้าตั๊กแตนตำข้าวรูปร่างแข็งแกร่งบึกบึน มันมุ่งมั่นว่าเมื่อโตขึ้นจะต้องมีอนาคตไกลเป็นแน่ ก็เลยทำตัวมองไม่เห็นหัวใครเลย
อยู่มาวันหนึ่ง แม่ตั๊กแตนพูดกับเจ้าตั๊กแตนน้อยว่า “เจ้าก็โตขึ้นทุกวัน คิดจะทำอะไรแล้วหรือยัง”
เจ้าตั๊กแตนน้อยตอบว่า “มือของผมมีมีดคมสองด้าม อยากฝึกวิทยายุทธ์ อนาคตอยากเป็นวีรบุรุษผู้กล้าแกร่ง”
“ดีมาก มีใจแน่วแน่เด็ดเดี่ยว” และแล้ว แม่ตั๊กแตนก็ส่งเจ้าตั๊กแตนน้อยไปสำนักวิทยายุทธ์ของปรมาจารย์วานรเพื่อศึกษาศิลปะการต่อสู้
เจ้าตั๊กแตนน้อยภาคภูมิใจยิ่งนัก ตั้งมั่นว่าจะต้องประลองยุทธ์กับปรมาจารย์วานรให้จงได้ แต่ท่านปรมาจารย์วานรกลับให้ลูกศิษย์ที่ตัวเล็กที่สุดมาประลอง
นึกไม่ถึงเลยว่า เจ้าลิงน้องสี่ มีวิทยายุทธ์แก่กล้า มีหมัดแข็งแกร่ง ตะลุมบอนเจ้าตั๊กแตนน้อยเสียจนน่วมไปหมดทั้งตัว แถมยังขาหักอีกข้างหนึ่งด้วย
เจ้าตั๊กแตนถูกส่งเข้าไปรักษาอาการบาดเจ็บที่โรงพยาบาล ท่านปรมาจารย์วานรปลอบเจ้าตั๊กแตนน้อยว่า “เจ้าเด็กน้อย เจ้าลิงน้องสี่หมัดหนักไปหน่อย ทำร้ายเจ้าจนบาดเจ็บ รักษาเนื้อรักษาตัวให้หายดี ค่อยมาเรียนกับข้าใหม่นะ”
เจ้าตั๊กแตนน้อยหน้าแดง พูดว่า “อาจารย์ครับ ผมคงเรียนศิลปะวิทยายุทธ์ไม่ไหวแล้วล่ะ ผมอยากเปลี่ยนมาเรียนเป็นช่างไม้ดีกว่า”
เมื่อรักษาตัวหายดีแล้ว เจ้าตั๊กแตนก็อำลาปรมาจารย์วานร เดินทางไปฝากตัวเป็นศิษย์กับท่านอาจารย์หมี ท่านอาจารย์หมีเห็นว่ามือทั้งสองข้างของเจ้าตั๊กแตนเหมือนกับเลื่อยแหลมคม จึงรับไว้เป็นศิษย์
อาจารย์หมีพูดกับเจ้าตั๊กแตนน้อยว่า “เจ้าเด็กน้อย ข้าจะทำลังไม้สองลัง เจ้าช่วยเลื่อยไม้กองนี้สักหน่อยก็แล้วกัน”
เจ้าตั๊กแตนน้อยก็เอามือเลื่อย เลื่อยไม้ เลื่อยอยู่นานแต่ทำยังไงก็เลื่อยไม้ไม่ขาดเสียที
ท่านอาจารย์หมีเห็นดังนั้นก็รู้สึกขัดหูขัดตา เกิดอะไรขึ้นเหรอเนี่ย ทำงานจะมาแกล้งทำเหลาะแหละอย่างงี้ไม่ได้นะ
“อาจารย์ครับ ดูแล้วผมคงทำงานช่างไม้ไม่ไหวแล้วล่ะครับ” เจ้าตั๊กแตนบอกลาอาจารย์หมี เดินคอตกกลับบ้าน
ยอดข้าวเขียวขจี ปลิวไสวอยู่ในทุ่งนา แม่ตั๊กแตนกำลังจับแมลงอยู่ในทุ่ง มองเห็นลูกกลับมาจากเรียนวิทยายุทธ์ ก็ดีอกดีใจรีบวิ่งไปรับลูก “ลูกจ๋า ลูกได้ไปร่ำเรียนวิชาอะไรกลับมาบ้าง”
เจ้าตั๊กแตนน้อยพูดกับแม่ว่า “แม่ครับ ...ผมไม่ได้เรียนอะไรเลย ก็คงกลับมาเรียนจับแมลงกับแม่ดีกว่า”
แม่ตั๊กแตนฟังลูกเล่า ก็ไม่ได้ตำหนิติเตียนอะไร แล้วก็ยังบอกลูกอีกว่า “แบบนี้ก็ดีเหมือนกันนะ ถ้าลูกเป็นนักจับแมลงมือฉมังละก็ จะต้องมีอนาคตไกลแน่ๆเลย”
นับแต่นั้นมา เจ้าตั๊กแตนน้อยก็ตั้งอกตั้งใจเรียนจับแมลงกับแม่ ในที่สุดมันก็กลายเป็นนักจับตั๊กแตนมือฉมัง เจ้าตั๊กแตนน้อยได้เรียนรู้และแสวงหาสิ่งที่เหมาะสมกับตัวเองได้แล้ว
　　

25.小鸟和大熊

　　小鸟和大熊是好朋友。小鸟在树枝上唱歌，大熊在下面的树洞里睡觉。
　　 冬天来了，小鸟要飞到温暖的南方去了，大熊也要进树洞里睡觉了。它俩约定，明年春天再见面。
　　第二年春天，小鸟飞回来时，看见大树没有了，大熊坐在树墩上哭鼻子。
　　小鸟问："大熊，我们的大树呢？"
　　"大树让伐木工人锯走了！"大熊伤心地说。
　　"别难过，只要树根还在，大树就会发出新芽。"小鸟说。
　　小鸟和大熊找呀找，真的在树墩边上找到了一棵小小的新芽。
　　没有大树，小鸟上哪儿去玩呢？大熊眨眨眼睛，站到树墩上，装扮成一棵神气的大树。小鸟飞到"熊树"上，唱起了快乐的歌。小鸟唱呀唱，大熊笑了，随着歌声摇摇摆摆，跳起舞来。
　　"你真是一棵有趣的树！"小鸟夸奖大熊。
　　小鸟请来别的鸟儿，还请来小松鼠，一起在熊树上开音乐会。大熊呵呵笑着，在山坡上奔跑。鸟儿围着大熊飞，松鼠追着大熊跳，热闹极了。
　　小嫩芽在歌声和笑声中长呀长，很快就长成了一棵小树苗。
　　冬天又来了，小鸟又要飞到温暖的南方过冬去了，大熊又要进树洞里睡觉了。它俩约定，第二年春天再见面。
　　第二年春天，小鸟飞回来的时候，看见大熊和一棵挺拔的小树站在一起，挥着手说："欢迎！欢迎！"
　　小鸟又可以在树上唱歌了。但有的时候，小鸟也飞到大熊的头顶上玩一会儿，因为它很喜欢这棵会跳舞的"熊树"。

คำอ่านพินอิน:Xiǎoniǎo hé dàxiónɡ

Xiǎoniǎo hé dàxiónɡ shì hǎopénɡyou.xiǎoniǎo zài shùzhī shànɡ chànɡɡē，dàxiónɡ zàixià miànde shù dònɡlǐ shuìjiào.
　 　 dōnɡtiān lái le，xiǎoniǎo yào fēi dào wēnnuǎn de nánfānɡ qùle，dàxiónɡ yě yào jìn shù dònɡlǐ shuìjiào le.tā liǎnɡ yuēdìnɡ，mínɡnián chūntiān zài jiànmiàn.
　 　dì èrnián chūntiān，xiǎoniǎo fēihuí láishí，kànjiàn dàshù méi yǒule，dàxiónɡ zuòzài shùdūn shànɡ kūbízi.
　 　xiǎoniǎo wèn ："dàxiónɡ，wǒ mende dàshù ne？"
　 　"dàshù rànɡ fámù ɡōnɡrén jù zǒule！"dàxiónɡ shānɡxīn deshuō .
　 　"bié nánɡuò，zhǐyào shùɡēn háizài，dàshù jiùhuì fāchū xīnyá."xiǎoniǎo shuō.
　 　xiǎoniǎo hé dàxiónɡ zhǎo yɑ zhǎo，zhēnde zài shùdūn biānshànɡ zhǎodàole yī kē xiǎo xiǎode xīnyá.
　 　méiyǒu dàshù，xiǎoniǎo shànɡnǎ érqù wán ne？dàxiónɡ zhǎ zháyǎnjinɡ，zhàndào shùdūn shànɡ，zhuānɡ bànchénɡ yī kē shénqì de dàshù.xiǎoniǎo fēi dào"xiónɡ shù"shànɡ，chànɡ qǐle kuài lède ɡē.xiǎoniǎo chànɡ yɑ chànɡ，dàxiónɡ xiàole，suízhe ɡēshēnɡ yáoyáo bǎibǎi，tiào qǐwǔ lái.
　 　"nǐ zhēnshì yī kē yǒuqù de shù！"xiǎoniǎo kuājiǎnɡ dàxiónɡ.
　 　xiǎoniǎo qǐnɡlái biéde niǎor，hái qǐnɡlái xiǎo sōnɡshǔ，yìqǐ zài xiónɡ shùshànɡ kāi yīnyuèhuì.dàxiónɡ hēhē xiàozhe，zài shānpō shànɡ bēnpǎo.niǎor wéizhe dàxiónɡ fēi，sōnɡshǔ zhuīzhe dàxiónɡ tiào，rènɑo jíle.
　 　xiǎo nènyá zài ɡēshēnɡ hé xiàoshēnɡ zhōnɡchánɡ yɑ chánɡ，hěnkuài jiù chánɡ chénɡle yī kē xiǎo shùmiáo.
　 　dōnɡtiān yòulái le，xiǎoniǎo yòuyào fēi dào wēnnuǎn de nánfānɡ ɡuòdōnɡ qùle，dàxiónɡ yòuyào jìn shù dònɡlǐ shuìjiào le.tā liǎnɡ yuēdìnɡ，dì èrnián chūntiān zài jiànmiàn.
　 　dì èrnián chūntiān，xiǎoniǎo fēihuí láide shíhou，kànjiàn dàxiónɡ héyī kē tǐnɡbá de xiǎoshù zhànzài yìqǐ，huī zhuóshǒu shuō ："huānyínɡ！huānyínɡ！"
　 　xiǎoniǎo yòukě yǐzài shùshànɡ chànɡɡē le.dàn yǒude shíhou，xiǎoniǎo yě fēi dào dàxiónɡ de tóu dǐnɡshànɡ wán yíhuìr，yīnwèi tā hěn xǐhuɑn zhè kē huì tiàowǔ de"xiónɡ shù".

คำแปล:นกน้อยกับหมีใหญ่

เจ้านกน้อยกับเจ้าใหญ่เป็นเพื่อนรักกัน นกน้อยเกาะอยู่บนกิ่งไม้ส่งเสียงเจื้อยแจ้วร้องเพลง ส่วนเจ้าหมีใหญ่นอนหลับอยู่ใต้โพรงไม้เสียงดัง คร่อก ๆ ๆ
ลมหนาวพัดมาแล้ว นกน้อยก็จะบินหนีหนาวไปสู่ดินแดนอบอุ่นทางใต้ เจ้าหมีใหญ่ก็จะหลบหนาวจำศีลอยู่ในถ้ำ เพื่อนรักทั้งสองนัดกันว่า จะกลับมาเจอกันใหม่ในฤดูใบไม้ผลิปีหน้า
พอถึงฤดูใบ้ไม้ผลิในปีต่อมา นกน้อยก็บินกลับมา แต่ต้นไม้ใหญ่หายไปเสียแล้ว เจ้าหมีใหญ่นั่งร้องไห้สะอึกสะอื้นอยู่ที่ตอไม้
นกน้อยร้องถามหมีใหญ่ว่า “เจ้าหมีเพื่อนรัก ต้นไม้ของเราล่ะ”
“ต้นไม้ของเราถูกคนงานตัดไม้เลื่อยเอาแล้ว ฮือ ๆ ๆ” เจ้าหมีใหญ่พูดไปก็ร้องไห้ไป
“อย่าเสียใจไปเลย ขอเพียงรากไม้ยังอยู่ ต้นไม้จะต้องมีหน่อไม่งอกออกมาแน่ๆ ” นกน้อยเจื้อยแจ้วปลอบใจเจ้าหมีใหญ่
ว่าแล้ว นกน้อย กับหมีใหญ่ก็พากันสอดส่ายสายตาเสาะหาหน่อของต้นไม้ ในที่สุดก็เห็นว่า มีหน่อเล็กๆกำลังทอดยอดออกมาจากตอไม้จริงๆ
ไม่มีต้นไม้ใหญ่ แล้วนกน้อยจะไปเล่นที่ไหนล่ะเนี่ย เจ้าหมีใหญ่ยืนทำตาปริบๆ อยู่บนตอไม้ แล้วทำท่าเป็นต้นไม้ใหญ่ เจ้านกน้อยก็บินไปเกาะที่ต้นไม้หมี ส่งเสียงจิ๊บๆ ๆ ร้องเพลงเจื้อยแจ้ว เจ้านกน้อยร้องไป ร้องๆ เจ้าหมีใหญ่ก็หัวเราะชอบใจ โยกย้ายเต้นระบำไปมาตามจังหวะเสียงเพลง
“แกช่างเป็นต้นไม้ที่น่าสนใจจริงๆนะเจ้าหมีเพื่อนยาก” นกน้อยเอ่อยปากชมเจ้าหมีใหญ่
นกน้อยชวนเพื่อนๆนก เพื่อนกระรอก มาร่วมเล่นดนตรี ร้องเพลงบนต้นไม้หมี เจ้าหมีก็เพลิดเพลินหัวเราะชอบในหัวเราะดังเอิ้ก ๆ ๆ วิ่งร่าเริงอยู่บนเนินเขา นกน้อยบินวนต้นไม้หมี กระรอกน้อยกระโดดโลดเต้นไปตามเจ้าหมีใหญ่ เป็นที่สนุกสนานเหลือเกิน
กิ่งไม้อ่อนๆเริ่มแทงหน่อออกมาท่ามกลางเสียงเพลง ไม่นานก็สูงขึ้นเป็นต้นไม้ต้นเล็ก ๆ
หน้าหนาวมาถึงอีกแล้ว นกน้อยก็ต้องบินหนีไปหลบหนาวที่อื่น หมีใหญ่ก็ต้องจำศีลหลบหนาวอยู่ในถ้ำอีกแล้ว เพื่อรักทั้งสองก็นัดกันว่าฤดูใบ้ไม้ผลิปีหน้าจะกลับมาพบกันอีกครั้ง
พอถึงฟใบไม้ผลิปีต่อมา พอนกน้อยบินกลับมาถึง มองเห็นหมีใหญ่เพื่อรัก กับต้นไม้ตั้งต้นสูงตระหง่าน เจ้าหมีโบกไม้โบกมือตะโกนเรียกนกน้อย “ยินดีต้อนรับ ๆ”
เจ้านกน้อยก็สามารถกลับมาเกาะกิ่งไม้ร้องเพลงได้ดังเดิม แต่บางครั้ง นกน้อยก็บินไปเกาะที่หัวของหมีใหญ่ เพราะนกน้อยชอบต้นไม้ที่เต้นรำได้อย่าง ต้นไม้หมี นี้มากเหลือเกิน


26.小猪的礼物

今天是小猴的生日，朋友们都来向它祝贺。小松鼠送来了开心果，小乌龟送来了冰淇淋，小白兔送来了巧克力。小猴请朋友们坐下来，一起吃生日蛋糕。
可是，小猴的好朋友小胖猪没有来，大家觉得很奇怪。
　　送走了小松鼠、小乌龟和小白兔，小猴出门去找小胖猪。
　　一只老山羊在高高的山坡上吃草，小猴走过去有礼貌地问：
　　"山羊爷爷，山羊爷爷，您看到我的朋友小胖猪了吗？"
　　"小胖猪呀，"老山羊摇摇白胡子说，"它到那边的树林子里去了。"
　　小猴走进树林子里，看见一只漂亮的小鸟在树梢上唱歌，小猴问：
　　"小鸟，小鸟，你看见我的朋友小胖猪了吗？"
　　"小胖猪呀，"小鸟理理花羽毛说，"它到那边的山谷里去了。"
　　小猴跑进山谷里，山谷里空空荡荡的，没有小胖猪的身影，只有一棵结满了果实的山核桃树。
　　"小胖猪，你在哪里？"小猴大声喊。
　　"我在这啦。"山核桃树下传来了小胖猪的声音。
　　小猴跑过去一看，小胖猪掉进山核桃树下的深沟里，上不来了。
　　小猴攀着山核桃树，将长尾巴垂到沟里，让小胖猪抓住。小猴一使劲，呼啦一下子，小胖猪上来了。
　　"对不起，小猴，"小胖猪说，"我想把你最爱吃的山核桃摘下来，送给你做礼物，可是我太笨了，从树上摔进沟里了，什么礼物也没有了。"
　　小猴紧紧地拥抱着小胖猪，真诚地说："你已经送了最好的礼物给我啦！"
　　"没有呀，我什么也没送呀！"小胖猪结结巴巴地说。
　　"你这傻胖猪呀！"小猴拍拍小胖猪摔得青一块紫一块的脸，调皮地说，"这就是最好的礼物！"
　　小猴爬到山核桃树上，摘下许多的山核桃。它把山核桃带回家，请小胖猪一起吃。
　　它俩都爱吃山核桃呢！

คำอ่านพินอิน: Xiǎozhū de lǐwù

jīntiān shì xiǎohóu de shēnɡrì，pénɡyoumen dōulái xiànɡ tā zhùhè.
xiǎo sōnɡshǔ sònɡlái le kāixīn ɡuǒ，xiǎo wūɡuī sònɡlái le bīnɡqílín，xiǎo báitù sònɡlái le qiǎokèlì.xiǎohóu qǐnɡ pénɡyoumen zuò xiàlái，yìqǐ chī shēnɡrì dànɡāo.
　 　 kěshì，xiǎohóu de hǎo pénɡyou xiǎopànɡ zhū méi yǒulái，dàjiā
juéde hěn qíɡuài.
　 　sònɡ zǒule xiǎo sōnɡshǔ 、xiǎo wūɡuī hé xiǎobáitù，xiǎohóu chūmén qùzhǎo xiǎopànɡ zhū.
　 　yìzhī lǎo shānyánɡ zài ɡāo ɡāode shānpō shànɡ chīcǎo，xiǎohóu
zǒu ɡuòqù yǒulǐmào de wèn：
　 　"shānyánɡ yéye，shānyánɡ yéye，nín kàndào wǒde pénɡyou xiǎopànɡ
zhū le mɑ ？"
　 　"xiǎopànɡ zhū yɑ，"lǎo shānyánɡ yáoyáo bái húzǐ shuō，"tā dào
nàbiɑn de shùlínzi lǐ qùle."
　 　xiǎohóu zǒujìn shùlínzi lǐ，kànjiàn yìzhī piāo liànɡde xiǎoniǎo
zài shùshāo shànɡ chànɡɡē，xiǎohóu wèn ：
　　"xiǎoniǎo，xiǎoniǎo，nǐ kànjiàn wǒde pénɡyou xiǎopànɡ zhū lemɑ？"
　 　"xiǎopànɡ zhū yɑ，"xiǎoniǎo lǐlǐ huā yǔmáo shuō，"tā dào nàbiɑn de shānɡǔ lǐ qùle."
　 　xiǎohóu pǎojìn shānɡǔ lǐ，shānɡǔ lǐ kōnɡkōnɡ dànɡdànɡ de，
méiyǒu xiǎopànɡ zhū de shēnyǐnɡ，zhíyǒu yī kē jié mǎnle ɡuǒshí de
shānhétɑo shù.
　 　"xiǎopànɡ zhū，nǐ zàinǎlǐ ？"xiǎohóu dàshēnɡ hǎn.
　 　"wǒ zài zhè lā."shānhétɑo shùxià chuánlái le xiǎopànɡ zhū de
shēnɡyīn.
　 　xiǎohóu pǎo ɡuòqù yíkàn，xiǎopànɡ zhū diào jìnshān hétɑo shùxià de shēnɡōu lǐ，shànɡbùlái le.
　 　xiǎohóu pānzhe shānhétɑo shù，jiānɡ chánɡ wěibɑ chuí dào ɡōu lǐ，rànɡ xiǎopànɡ zhū zhuāzhù.xiǎohóu yī shǐjìn，hūlā yíxiàzǐ，xiǎopànɡ zhū shànɡlái le.
　 　"duìbùqǐ，xiǎohóu，"xiǎopànɡ zhū shuō，"wǒ xiǎnɡbǎ nǐ zuì ài
chī de shānhétɑo zhāi xiàlái，sònɡɡěi nǐ zuò lǐwù，kěshì wǒ tài bèn le，cónɡ shùshànɡ shuāi jìn ɡōu lǐ le，shénme lǐwù yě méi yǒule."
　 　xiǎohóu jǐnjǐn de yōnɡ bàozhe xiǎopànɡ zhū，zhēnchénɡ deshuō ："nǐ yǐjīnɡ sònɡ le zuì hǎode lǐwù ɡěi wǒ lā！"
　 　"méiyǒu yɑ，wǒ shénme yě méi sònɡ yɑ！"xiǎopànɡ zhū jiéjié bābā deshuō .
　 　"nǐ zhè shǎ pànɡ zhū yɑ！"xiǎohóu pāipāi xiǎopànɡ zhū shuāidé
qīnɡ yíkuài zǐ yíkuài de liǎn，tiáopí deshuō ，"zhè jiùshì zuì hǎode
lǐwù！"
　 　xiǎohóu pádào shān hétɑo shùshànɡ，zhāixià xǔ duōde shānhétɑo.
tā bǎ shānhétɑo dàihuíjiā，qǐnɡ xiǎopànɡ zhū yìqǐ chī.
　 　tā liǎnɡ dōu àichī shānhétɑo ne！

คำแปล:ของขวัญจากน้องหมู

วันนี้เป็นวันเกิดของเจ้าลิงน้อย บรรดาเพื่อนๆก็พากันมาอวยพรวันเกิด กระรอกน้อยมอบลูกอมอารมณ์ดีเป็นของขวัญ เต่าน้อยมอบไอศกรีมเป็นของขวัญ กระต่ายขาวมอบช็อคโกแล็ตเป็นของขวัญ เจ้าลิงน้อยแสนสุขใจ เชิญเพื่อนๆ ล้อมวงเข้ามากินเค้กวันเกิดด้วยกัน
แต่ว่า เจ้าหมูอ้วน เพื่อนรักของเจ้าลิงน้อยไม่ได้มางานวันเกิด ทำให้ทุกคนรู้สึกประหลาดใจมาก
เมื่อเสร็จงานเลี้ยงแล้ว เจ้าลิงน้อยก็ส่งกระรอกน้อย เต่าน้อย และกระต่ายน้อยกลับบ้าน เจ้าลิงน้อยก็ออกตามหาเจ้าหมูอ้วนเพื่อนรัก
คุณปู่แพะเล็มหญ้าอยู่บนยอดภูเขาสูงลิบ เจ้าลิงน้อยก็เข้าไปถามอย่างสุภาพว่า
“คุณปู่แพะครับ คุณปู่แพะครับ คุณปู่เห็นเจ้าหมูอ้วน เพื่อนรักของผมมั้ยครับ”
“เจ้าหมูอ้วนน่ะเหรอ ” คุณปู่แพะส่ายหนวดยาวไปมา แล้วก็บอกว่า “ปู่เห็นมันเดินเข้าป่าไปนู่นแน่ะ”
ได้ยินดังนั้น เจ้าลิงก็ตรงรี่เข้าไปในป่าทันที พอเข้าไปถึงในป่า เจ้าลิงได้เจอกับนกน้อยเสียงหวานกำลังร้องเพลงอยู่บนยอดไม้ ก็รีบเข้าไปถามว่า “เจ้านกน้อย เจ้าเห็นหมูอ้วนเพื่อนของข้ามั้ย”
“อ๋อ เจ้าหมูอ้วนน่ะเหรอ” เจ้านกน้อยสะบัดขนพึ่มพั่บก่อนจะตอบว่า “ฉันเห็นมันไปที่หุบเขาโน่นแน่ะ”
ได้ยินดังนั้น เจ้าลิงก็รีบวิ่งไปที่หุบเขา แต่ก็มีแต่ความว่างเปล่า ไม่เห็นแม้แต่เงาของเจ้าหมูอ้วนเพื่อนรักเลย มีเพียงต้นท้อที่ออกลูกเต็มไปหมด
“เจ้าหมูอ้วน ๆ แกอยู่ไหน เจี๊ยกๆ” เสียงเจ้าลิงตะโกนร้องเรียกเพื่อน
“ฉัน อยู่ นี่ ... ”เสียงหมูอ้วนแว่วมาจากใต้ต้นท้อ
เจ้าลิงน้อยวิ่งเข้าไปดูก็พบว่า เจ้าหมูอ้วนตกลงไปในคูน้ำที่ใต้ต้นท้อ ขึ้นมาไม่ได้
เจ้าลิงน้อยรีบปีนขึ้นไปบนต้นท้ออย่างคล่องแคล่ว แล้วก็หย่อนหางยาวๆ ลงไปในคูน้ำ ให้เจ้าหมูอ้วนเกาะขึ้นมา เจ้าลิงออกแรงสุดกำลัง ดึงเจ้าหมูอ้วนขึ้นมาได้
“ขอโทษด้วยนะ เจ้าลิงเพื่อนรัก” เจ้าหมูอ้วนพูดเสียงละห้อย “ฉันอยากจะเก็บลูกท้อที่แกชอบกิน เอาไปให้เป็นของขวัญวันเกิด แต่ก็โชคร้ายตกลงมาจากต้นไม้ ตอนนี้ของขวัญอะไรก็ไม่มีให้แกเลยสักชิ้น”
เจ้าลิงน้อยกอดเจ้าหมูอ้วนไว้แน่น แล้วก็พูดออกมาจากใจจริงว่า “แกให้ของขวัญที่ล้ำค่าที่สุดแก่ฉันแล้วล่ะ”
“ไม่มีนี่นา ฉันไม่ได้ให้อะไรสักอย่างเลยนี่นา” เจ้าหมูอ้วนม้วนหางเป็นวงแล้วก็พูดด้วยความฉงน
“ไอ้หมูโง่นี่” เจ้าลิงน้อยเอามือตบหน้าหมูที่ช้ำเป็นจ้ำๆ เบาๆ แล้วก็พูดอย่างซุกซนว่า “นี่ไง ของขวัญที่ดีที่สุดของฉัน”
ว่าแล้ว เจ้าลิงก็ปีนขึ้นต้นท้ออย่างคล่องแคล่วว่องไว เด็ดลูกท้อลงมาหลายลูก หอบเอาลูกท้อกลับไปกินกับเจ้าหมูอ้วนที่บ้าน
เพื่อนรักทั้งสองชอบกินลูกท้อมากๆเลย
27.小蝌蚪


池塘里有许许多多的小蝌蚪，小蝌蚪的尾巴一甩一甩的，真帅！小蝌蚪在干什么呢？它们正用细细的长尾巴当画笔，认认真真地写作业哪！
　　 写呀写，写出了一行行没有格式的小诗；画呀画，画出了一池看不出谜底的画谜。
　　小蝌矫的画笔呀，一天比一天短，最后短得再也不能用了。
　　小鱼小虾发现了，嘀嘀咕咕地咬着耳朵："哎呀，小蝌蚪一定是学坏了！要不，它的尾巴怎么没有了呢？"
　　"是呀，听说小白兔因为说瞎话，短了尾巴！小蝌矫一定干了什么坏事！"
　　起初，小蝌弹也以为自己的尾巴真的丢了，在池塘里找呀找。后来，它们扑哧一声笑了——妈妈不是说过："孩子，掉了尾巴，你们就算长大了！就可以到岸上去找小朋友啦！"它们一蹦一跳地跃出了池塘，变成了一只只可爱的小青蛙。

คำอ่านพินอิน: Xiǎo kēdǒu

Chítánɡ lǐ yǒu xǔ xǔduō duōde xiǎo kēdǒu，xiǎo kēdǒu de wěibɑ yī
shuǎi yī shuǎi de，zhēn shuài！xiǎo kēdǒu zài ɡānshénme ne？tāmen
zhènɡyònɡ xì xìde chánɡ wěibɑ dānɡ huàbǐ ，rèn rènzhēn zhēnde xiě
zuòyè nǎ！
　 　 xiě yɑ xiě ，xiě chūle yī hánɡhánɡ méi yǒuɡéshì de xiǎo shī ；huà yɑ huà ，huà chūle yī chí kàn bùchū mídǐ de huàmí.
　 　xiǎo kē jiǎo de huàbǐ yɑ ，yìtiān bǐ yìtiān duǎn ，zuìhòu duǎn
dé zàiyě bùnénɡ yònɡle .
　 　xiǎoyú xiǎoxiā fāxiàn le，dīdī ɡūɡū de yǎozhe ěrduo："āiyɑ，
xiǎo kēdǒu yídìnɡ shì xué huàile！yàobú，tāde wěibɑ zěnme méi yǒule ne？
　 　"shì yɑ，tīnɡshuō xiǎo báitù yīnwèi shuōxiāhuà ，duǎnle wěibɑ！xiǎo kēdǒu yídìnɡ ɡānle shénme huàishì！"
　 　qǐchū，xiǎo kēdǒu yě yǐwéi zìjǐde wěibɑ zhēnde diūle，zài chí
tánɡ lǐ zhǎo yɑ zhǎo .hòulái ，tāmen pūchī yìshēnɡ xiàole--māmɑ búshì shuōɡuò："háizi，diàole wěibɑ，nǐmen jiùsuàn zhǎnɡdàle！jiùkéyǐ dào
ànshànɡ qùzhǎo xiǎopénɡyou lā！"tāmen yíbènɡyítiào de yuè chūle
chítánɡ，biàn chénɡle yìzhī zhǐkě àide xiǎo qīnɡwā.

คำแปล:เรื่องของลูกอ๊อด

ในบ่อน้ำมีลูกอ๊อดเต็มไปหมด หางของมันดิ้นกระดุกระดิกไปมา ดูท่าทางทะมัดทะแมง พวกมันกำลังทำอะไรกันอยู่นะ พวกมันกำลังใช้หางเรียวๆของมันวาดรูป ทำการบ้านอย่างตั้งอกตั้งใจ
เขียนไปเขียนมา เขียนกลอนเรื่อยเปื่อยไปทีละบรรทัด ๆ วาดไปวาดมาจนไม่รู้ว่าในบ่อน้ำกลายเป็นรูปอะไร
แต่พู่กันของเจ้าลูกอ๊อดหดสั้นลงทุกวัน หดจนไม่เหลือเลยแม้แต่นิดเดียว
พวกปลาและปูเห็นเข้า ก็กระดิกหูหงึก ๆ “แย่แล้ว เจ้าพวกลูกอ๊อดนี่จะต้องไม่รักดีแน่ๆเลย ไม่งั้น ทำไมหางของพวกมันถึงหายไปได้ล่ะ”
“ใช่แล้ว ได้ข่าวมาว่า เจ้ากระต่ายขาวก็เป็นเพราะพูดโกหก หางเลยกุดลง เจ้าพวกลูกอ๊อดนี่ก็คงเหมือนกันนั่นแหละ”
ตอนแรก พวกลูกอ๊อดก็สงสัยอยู่เหมือนกันว่าทำไมหางของพวกมันถึงหายไป ก็พากันว่ายน้ำหาอยู่ในบ่อ แต่ต่อมาพวกมันก็หัวเราะร่า แม่เคยบอกเอาไว้ว่า “ลูกๆ เมื่อหางของพวกเจ้าหายไป ก็แปลว่าลูกโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว ก็สามารถกระโดดขึ้นฝั่งไปเล่นกับเพื่อนๆได้แล้ว” คิดได้ดังนั้น พวกมันก็พากันกระโดดโลดเต้นขึ้นจากบ่อน้ำ แปลงกายเป็นกบน้อยน่ารัก กระโดดเล่นอย่างสนุกสนาน


28.小燕子吉吉

　　
小燕子吉吉飞了很远很远的路，才在一片光秃秃的土山坡上发现了一棵树，一棵苹果树。吉吉又累，又渴，又饿呀，那么远的路，竟然只有这么一棵树。他落定后，在稀疏的树叶中找了半天，只找到一个红苹果。哎呀，这是多么珍贵的一个苹果呀。这个苹果红红的，在微风中晃来晃去。忽然，小燕子吉吉发现这个苹果在流泪，而且发出轻轻的哭声。
"咦？你怎么啦？"小燕子吉吉问红苹果。
　　"我，我肚子痛。哎哟哟，好痛呀！"红苹果痛得直冒汗。小燕子非常着急，他忙说："红苹果，你等一等，我马上去找啄木鸟医生。"他不顾疲劳，一展翅膀就飞走了。
　　小燕子又飞了很远的路，终于在一片小树林里找到了啄木鸟医生。"啄木鸟医生！啄木鸟医生！红苹果病了，你去给她看看病吧。"
　　啄木鸟正给一棵树看病，他停下来，问了问红苹果的病情，思考了一阵说："真对不起，红苹果的病太严重了，我已经治不了啦。"
　　小燕子吉吉听了，只好去找住在一棵大树上的猫头鹰。猫头鹰说："我只能在夜间活动，白天是看不见路的。而且，而且，我也不会治病。"
　　小燕子吉吉很失望，请不到医生，心里又惦念着红苹果，只好扭头飞回去。
　　当他重新落在那棵苹果树上时，发现红苹果正哇哇大哭，她的肚子已经出现了一个小洞。小燕子吉吉焦急地看着。好奇怪哟，红苹果肚子上的洞越来越大，突然，从里面钻出一个头戴红帽子的绿虫子。吉吉非常生气，斥责道："原来是你这个害虫在欺侮红苹果！"说着就用嘴去啄那虫子。大绿虫又很机灵，一下子又缩回到洞里。
　　红苹果痛得已经没有力气哭了，她的声音越来越小。
　　小燕子吉吉站在旁边不住地安慰她："红苹果，忍耐一下，只要那大虫子一出来，我就啄死他，吃掉他！"
　　吉吉等呀，等呀。他一直守住这个洞口。忽然从洞口里飞出一只花蝴蝶，一直向远处山坡下的一丛小野花飞去。小燕子吉吉一愣，马上醒悟到，这是大绿虫子变的。于是一抖翅膀，向山坡下追去。
　　花蝴蝶见燕子吉吉追来，惊慌地叫道："哎呀，我是多么美丽呀，我在点缀生活，你不要吃我呀！"
　　"呸！是你残害苹果姑娘，你再美丽也是个害虫！"吉吉说着，一个俯冲，一口将花蝴蝶吞进肚子里。
　　消灭了花蝴蝶，小燕子吉吉重新飞回来，他想看看红苹果好了没有。可是，他围着苹果树转了五圈儿，也没找到。结果，却在地上发现了她。这唯一的苹果已经烂了，瘫在地上一动不动。小燕子真是悲伤极了，他的眼泪落在烂苹果上。这时，烂苹果强打精神说："好心的燕子，我就要死了，请你将我肚子里的籽粒种在山坡上。他们是我的孩子，你要精心地照料他们……"
　　小燕子吉吉怀着非常悲痛的心情，按照苹果的吩咐，把苹果肚子里的籽粒一粒一粒地啄出来，然后又一粒一粒地种在山坡上。
　　他请来风伯伯把籽粒用土盖上；他请来雨婆婆给籽粒浇水；他央求太阳公公给大地多些温暖……不久，山坡上的苹果籽粒发芽了，长出了一株一株的小苹果树的幼苗。在小燕子吉吉的精心照料下，苹果树苗越长越高，很快，这里就成了一片苹果园。小燕子吉吉还请来啄木鸟医生为果园防病，请来猫头鹰保卫果园。
　　后来，这片苹果园里的苹果树，棵棵都结满了大大的红苹果。红苹果们都冲小燕子吉吉点头欢笑。吉吉呢，把自己原来的好朋友，各种鸟儿都请来，让他们在这欢乐的的果园里一起生活，过着快快乐乐的日子。

คำอ่านพินอิน: Xiǎoyànzi jí jí

xiǎoyànzi jí jí fēile hěnyuǎn hěn yuǎnde lù，cái zài yípiàn ɡuānɡ
tūtū de tǔ shānpō shànɡ fāxiàn le yī kēshù，yī kē pínɡɡuǒshù.jí jí
yòu lèi，yòu kě，yòu è yɑ，nàme yuǎnde lù，jìnɡrán zhíyǒu zhème
yī kēshù.tā luòdìnɡ hòu，zài xīshū de shùyè zhōnɡ zhǎole bàntiān，zhǐ zhǎodào yíɡè hónɡ pínɡɡuǒ.āiyɑ，zhè shì duōme zhēn ɡuìde yíɡè
pínɡɡuǒ yɑ.zhèɡe pínɡɡuǒ hónɡhónɡde，zài wēi fēnɡzhōnɡ huǎnɡláihuǎnɡqù.hūrán，xiǎoyànzi jí jí fāxiàn zhèɡe pínɡɡuǒ zài liúlèi，érqiě
fāchū qīnɡqīnɡ de kūshēnɡ.
　 　 "yí？nǐ zěnme lā？"xiǎoyànzi jí jí wèn hónɡ pínɡɡuǒ.
　 　"wǒ，wǒ dùzitònɡ.āiyō yō，hǎotònɡ yɑ！"hónɡ pínɡɡuǒ tònɡ de
zhí màohàn.xiǎoyànzi fēichánɡ zháojí，tā mánɡshuō："hónɡ pínɡɡuǒ，nǐděnɡ yìděnɡ，wǒ mǎshànɡ qùzhǎo zhuómùniǎo yīshenɡ."tā búɡù píláo，yìzhǎn chìbǎnɡ jiù fēi zǒule.
　 　xiǎoyànzi yòu fēile hěn yuǎnde lù，zhōnɡyú zài yípiàn xiǎo shùlín lǐ zhǎodàole zhuómùniǎo yīshenɡ."zhuómùniǎo yīshenɡ！zhuómùniǎo
yīshenɡ！hónɡ pínɡɡuǒ bìnɡle，nǐqù ɡěi tā kàn kànbìnɡ bɑ."
　 　zhuómùniǎo zhènɡ ɡěi yī kēshù kànbìnɡ，tā tínɡxiàlái，wèn le
wèn hónɡ pínɡɡuǒ de bìnɡqínɡ，sīkǎo le yízhèn shuō："zhēn duìbùqǐ，hónɡ pínɡɡuǒ de bìnɡ tài yánzhònɡ le，wǒ yǐjīnɡ zhì bùliǎo lā."
　 　xiǎoyànzi jí jí tīnɡle，zhíhǎo qùzhǎo zhùzài yī kē dà shùshànɡ de māotóuyīnɡ.māotóuyīnɡ shuō："wǒ zhǐ nénɡzài yèjiān huódònɡ，báitiān
shì kànbújiàn lù de.érqiě，érqiě，wǒ yě búhuì zhìbìnɡ."
　 　xiǎoyànzi jí jí hěn shīwànɡ，qǐnɡ búdào yīshenɡ，xīnlǐ yòu
diàn niànzhe hónɡ pínɡɡuǒ，zhíhǎo niǔtóu fēi huíqù.
　 　dānɡtā chónɡxīn luòzài nà kē pínɡɡuǒ shùshànɡ shí，fāxiàn hónɡ
pínɡɡuǒ zhènɡ wāwā dàkū，tāde dùzi yǐjīnɡ chūxiàn le yíɡè xiǎodònɡ.
xiǎoyànzi jí jí jiāojí de kànzhe.hǎo qíɡuài yō，hónɡ pínɡɡuǒ dùzi
shànɡ de dònɡ yuèlái yuèdà，tūrán，cónɡ lǐmiàn zuānchū yíɡè tóudài
hónɡmàozi de lǜ chónɡzi.jí jí fēichánɡ shēnɡqì，chìzé dào："yuánlái
shì nǐ zhèɡe hàichónɡ zài qīwǔ hónɡ pínɡɡuǒ！"shuōzhe jiù yònɡzuǐ qù zhuó nà chónɡzi.dà lǜ chónɡ yòu hěn jīlinɡ，yíxiàzǐ yòu suō huídào
dònɡlǐ.
　 　hónɡ pínɡɡuǒ tònɡ dé yǐjīnɡ méiyǒu lìqi kūle，tāde shēnɡyīn yuèlái yuèxiǎo.
　 　xiǎoyànzi jí jí zhànzài pánɡbiān bú zhùde ānwèi tā："hónɡ pínɡɡuǒ，rěnnài yíxià，zhǐyào nàdà chónɡzi yī chūlái，wǒ jiù zhuó sǐ
tā，chīdiào tā！"
　 　jí jí děnɡ yɑ，děnɡ yɑ.tā yìzhí shǒuzhù zhèɡe dònɡkǒu.hūrán
cónɡ dònɡ kǒulǐ fēichū yìzhī huā húdié，yìzhí xiànɡ yuǎnchù shānpō
xià de yìcónɡ xiǎo yěhuā fēiqù.xiǎoyànzi jí jí yílènɡ，mǎshànɡ xǐnɡwù dào，zhè shì dà lǜ chónɡzi biànde.yúshì yìdǒu chìbǎnɡ，xiànɡ
shānpō xià zhuī qù.
　 　huā húdié jiàn yànzi jí jí zhuīlái，jīnɡhuānɡ de jiào dào：
"āiyɑ，wǒshì duōme měilì yɑ，wǒ zài diǎnzhuì shēnɡhuó，nǐ bú yàochī
wǒyɑ！"
　 　"pēi！shì nǐ cánhài pínɡɡuǒ ɡūniɑnɡ，nǐ zài měilì yěshì ɡè
hàichónɡ！"jí jí shuōzhe，yíɡè fǔchōnɡ，yìkǒu jiānɡ huā húdié tūn
jìn dùzi lǐ.
　 　xiāomiè le huā húdié，xiǎoyànzi jí jí zhònɡ xīnfēi huílái，tā
xiǎnɡ kànkɑn hónɡ pínɡɡuǒ hǎole méiyǒu.kěshì，tā wéizhe pínɡɡuǒshù
zhuǎn le wǔ quānr，yě méi zhǎodào.jiéɡuǒ，quèzài dìshànɡ fāxiàn
le tā.zhè wéiyī de pínɡɡuǒ yǐjīnɡ làn le，tān zàidìshànɡ yídònɡ bú
dònɡ.xiǎo yànzi zhēnshì bēishānɡ jíle，tāde yǎnlèi luòzài làn pínɡɡuǒ
shànɡ.zhèshí，làn pínɡɡuǒ qiánɡdǎ jīnɡshen shuō："hǎoxīn de yànzi，wǒ jiùyào sǐle，qǐnɡ nǐjiānɡ wǒ dùzi lǐ de zǐlì zhǒnɡzài shānpō shànɡ.
tāmen shì wǒde háizi，nǐ yào jīnɡ xīnde zhàoliào tāmen....."
　 　xiǎoyànzi jí jí huáizhe fēichánɡ bēitònɡ de xīnqínɡ，ànzhào
pínɡɡuǒ de fēnfù，bǎ pínɡɡuǒ dùzi lǐ de zǐlì yílì yílì de zhuó chūlái，rán hòuyòu yílì yílì de zhǒnɡzài shānpō shànɡ.
　 　tā qǐnɡ láifēnɡ bóbo bǎ zǐlì yònɡtǔ ɡàishànɡ；tā qǐnɡlái yǔ
pópó ɡěi zǐlì jiāoshuǐ；tā yānɡqiú tàiyánɡ ɡōnɡɡonɡ ɡěi dàdì duōxiē
wēnnuǎn.....bùjiǔ，shānpō shànɡ de pínɡɡuǒ zǐlì fāyá le，chánɡ chūle yìzhū yìzhū de xiǎopínɡ ɡuǒshù de yòumiáo.zài xiǎoyànzi jí jí de jīnɡxīn zhàoliào xià，pínɡɡuǒ shùmiáo yuèchánɡ yuèɡāo，hěnkuài，zhèlǐ
jiù chénɡle yípiàn pínɡɡuǒyuán.xiǎoyànzi jí jí hái qǐnɡlái zhuómùniǎo yī shēnɡwéi ɡuǒyuán fánɡbìnɡ，qǐnɡlái māotóuyīnɡ bǎowèi ɡuǒyuán.
　 　hòulái，zhè piàn pínɡɡuǒ yuánlǐ de pínɡɡuǒshù，kēkē dōu jié
mǎnle dàdà de hónɡ pínɡɡuǒ.hónɡ pínɡɡuǒ men dōu chōnɡ xiǎoyànzi jí
jí diǎntóu huānxiào.jí jí ne，bǎ zìjǐ yuán láide hǎopénɡyou，ɡèzhǒnɡ
niǎor dōu qǐnɡlái，rànɡ tāmen zài zhè huān lède de ɡuǒ yuánlǐ yìqǐ
shēnɡhuó，ɡuòzhe kuài kuàilè lède rìzi.




คำแปล:น้องนกนางนวลชื่อ จิ๊บๆ

เจ้านกน้อย ชื่อ จิ๊บจิ๊บ บินไปไกลแสนไกล เพิ่งจะเห็นต้นไม้ต้นหนึ่งยืนแห้งเหี่ยวอยู่บนภูเขาหัวโล้นลูกหนึ่ง จิ๊บจิ๊บทั้งเหนื่อย ทั้งกระหาย ทั้งหิว เฮ้อ...อุตส่าห์บินมาตั้งไกล ที่ไหนได้ เจอต้นไม้เพียงต้นเดียว มันบินลงไปที่ต้นไม้ที่เหลือแต่ใบบางๆหรอมแหรมต้นนั้น สอดส่ายสายตาหาอยู่นาน ก็เห็นแอ๊บเปิ้ลลูกหนึ่ง เฮ้อ...ช่างเป็นแอ๊บเปิ้ลที่มีค่าเหลือเกิน แอ๊บเปิ้ลสีแดงลูกนี้ ถูกลมพัดเบาๆแกว่งไปแกว่างมา ทันใดนั้น จิ๊บจิ๊บเห็นลูกแอ๊บเปิ้ลกำลังร้องไห้ เสียงสะอึกสะอื้นเบา ๆ
“เอ๊ะ เธอเป็นอะไรไปเหรอ” จิ๊บจิ๊บร้องถามลูกแอ๊บเปิ้ล
“ฉัน ฉันปวดท้อง โอ๊ย ๆ ปวดจะตายอยู่แล้ว” แอ๊บเปิ้ลร้องปวดท้อง ปวดจนเหงื่อตกซิบ ๆ จิ๊บจิ๊บ เห็นดังนั้นก็ตกอกตกใจ รีบเข้าไปถาม “แอ๊บเปิ้ลจ๋า รอประเดี๋ยวนะ เดี๋ยวฉันจะรีบไปตามคุณหมอหัวขวานให้” พูดจบ จิ๊บจิ๊บ ก็ไม่สนใจความเหน็ดเหนื่อยรีบบินปรู๋ไปทันที
จิ๊บจิ๊บบินไปอีกไกล ในที่สุดก็มาถึงป่าเล็กๆแห่งหนึ่ง แล้วก็รีบไปพบกับคุณหมอหัวขวาน “คุณหมอหัวขวานครับ คุณหมอหัวขวานครับ แอ๊บเปิ้ลแดงไม่สบาย คุณหมอรีบไปดูเค้าหน่อยเถอะ”
คุณหมอหัวขวานกำลังรักษาต้นไม้ต้นหนึ่งอยู่ ก็หยุดตรวจแล้วหันมาถามอาการของแอ๊บเปิ้ล คิดใตร่ครองสักครู่ ก็บอกว่า “ต้องขอโทษจริงๆ อาการของแอ๊บเปิ้ลหนักมากแล้ว ฉันรักษาไม่ได้แล้วล่ะ”
จิ๊บจิ๊บได้ยินดังนั้น ก็รีบบินไปหาคุณนกฮุกที่อาศัยอยู่บนต้นไม้ แต่นกฮูกก็ตอบว่า “ฉันจะออกไปข้างนอกตอนกลางคืนเท่านั้น กลางวันฉันมองไม่เห็นทางหรอก แล้วอีกอย่าง ฉันก็รักษาโรคไม่เป็นด้วย”
จิ๊บจิ๊บได้ยินดังนั้นก็รู้สึกหมดหวัง หาหมอไปรักษาแอ๊บเปิ้ลไม่ได้ ในใจก็เป็นห่วงแอ๊บเปิ้ลมาก ก็ได้แต่บินกลับไป
พอไปถึงต้นไม้ต้นนั้นอีกครั้ง ก็เห็นแอ๊บเปิ้ลกำลังร้องไห้โฮ ๆ ที่ท้องของแอ๊บเปิ้ลทะลุเป็นรูหนึ่งรู จิ๊บจิ๊บก็มองดูด้วยความกังวล เอ๊ะ แปลกจัง ทำไมรูที่ท้องของแอ๊บเปิ้ลค่อยๆ ใหญ่ขึ้นๆ ทันใดนั้น ก็เห็นหนอนเล็กๆตัวหนึ่ง ใส่หมวกแดงคลานเข้าๆ ออกๆ จากท้องแอ๊บเปิ้ล จิ๊บจิ๊บโกรธมาก ด่าเจ้าหนอนว่า “ที่แท้ ก็เป็นแกนี่เอง เจ้าหนอนวายร้าย ที่รังแกแอ๊บเปิ้ล” พูดจบ ก็รีบบินไปจิกเจ้าหนอนวายร้ายตัวนั้น แต่เจ้าหนอนก็ว่องไว รีบหดตัวเข้าไปในรูแอ๊บเปิ้ลอย่างรวดเร็ว
แอ๊บเปิ้ลปวดท้องจนร้องไม่ออก เสียงร้องยิ่งเบาลงๆ
จิ๊บจิ๊บก็ยืนอยู่ข้าง ปลอบแอ๊บเปิ้ลไม่หยุด “แอ๊บเปิ้ลจ๋า อดทนหน่อยนะ ถ้าไอ้หนอนตัวนั้นโผล่หัวออกมาเมื่อไหร่ ฉันจะกินมันเลย”
จิ๊บจิ๊บ รออยู่ข้างๆอย่างใจจดใจจ่อ ทันใดนั้นก็มีผีเสื้อบินออกมาจากท้องของแอ๊บเปิ้ล บินว่อนไปตามทุ่งดอกไม้ชายเขา จิ๊บจิ๊บยืนตะลึงอยู่ข้าง ๆ ซักครู่ก็คิดออก ที่แท้ก็เป็นเจ้าหนอนตัวอ้วนแปลงกายเป็นผีเสื้อนี่เอง จิ๊บจิ๊บสะบัดปีกบินตามผีเสื้อไปที่ทุ่งดอกไม้ทันที
ผีเสื้อแสนสวยเห็นจิ๊บจิ๊บบินไล่มา ก็ตกใจกลัวตะโกนร้องบอกว่า “คุณนกน้อย ดูฉันสิ สวยงามขนาดนี้ ฉันแต่งแต้มสีสันให้ชีวิต อย่ากินฉันเลย”
“เชอะ แกทำร้ายแอ๊บเปิ้ลอย่างแสนสาหัส จะสวยขนาดไหนก็ยังเป็นเจ้าหนอนวายร้ายอยู่ดี ” จิ๊บจิ๊บพูดไปพลาง ก็ดิ่งตัวร่อนลง จิกผีเสื้อกลืนลงท้องในทันที
จัดการกับเจ้าผีเสื้อตัวแสบเสร็จ จิ๊บจิ๊บก็บินกลับมา อยากจะมาเยี่ยมดูว่า แอ๊บเปิ้ลหายดีแล้วหรือยัง แต่ว่า พอบินมาถึงก็บินรอบต้นแอ๊บเปิ้ลห้ารอบ แต่หาแอ๊บเปิ้ลไม่เจอ จิ๊บจิ๊บหาอยู่ซักครู่ก็มองเห็นแอ๊บเปิ้ลนอนอยู่บนพื้น แต่แอ๊บเปิ้ลเน่าเสียแล้ว นอนแอ้งแม้งไม่กระดุกกระดิกเลย จิ๊บจิ๊บเศร้าโศกเสียใจมาก ร้องไห้จนน้ำตาหยดลงบนแอ๊บเปิ้ล ทันใดนั้นเอง แอ๊บเปิ้ลเน่าลูกนั้นก็รวบรวมกำลังเฮือกสุดท้ายพูดว่า “คุณนกใจดี ฉันกำลังจะตาย ขอให้คุณนกช่วยเอาเมล็ดในท้องของฉันไปปลูกไว้บนภูเขาด้วยเถิด พวกเขาเป็นลูกของฉัน คุณ...จะ...ต้อง...ดูแล... พวกเขา... ให้ดี...นะ.....”
จิ๊บจิ๊บจดจำคำสั่งเสียของแอ๊บเปิ้ลไว้อย่างดี แล้วก็คาบเอาเมล็ดของแอ๊บเปิ้ลไปปลูกบนเนินเขาทีละเมล็ด ๆ
จิ๊บจิ๊บขอให้คุณลุงวายุพัดเอาดินมากลบ แล้วก็ขอให้คุณยายน้ำฝนรดน้ำลงมา แล้วก็อ้อนวอนคุณตาพระอาทิตย์ให้ความอบอุ่น ไม่นานนัก เมล็ดแอ๊บเปิ้ลบนเนินเขาก็เริ่มออกหน่อ เติบโตเป็นต้นกล้าแอ๊บเปิ้ลต้นเล็ก ๆ ด้วยความดูแลของจิ๊บจิ๊บ บนเนินเขาก็กลายเป็นสวนแอ๊บเปิ้ล แล้วจิ๊บจิ๊บก็ยังเชิญคุณหมอหัวขวานมาฉีดยาป้องกันโรคให้ต้นแอ๊บเปิ้ล และยังขอให้นกฮูกมาเป็นยามรักษาการณ์สวนแอ๊บเปิ้ลอีกด้วย
ต่อมา ต้นแอ๊บเปิ้ลในสวนก็ออกผลแอ๊บเปิ้ลแดงเต็มต้นไปหมด ลูกแอ๊บเปิ้ลโยกย้ายส่ายหัวหยอกล้อเล่นกับจิ๊บจิ๊บ ส่วนจิ๊บจิ๊บก็เรียกเพื่อนนกทั้งหลายมาเที่ยวในสวน และมาสร้างบ้านเรือนอาศัยอยู่ในสวนแอ๊บเปิ้ล เหล่านกน้อยต่างดำเนินชีวิตอย่างมีความสุข


29.小猪发脾气

　　
小猪胖胖在外婆家认识了很多朋友，有小兔、小羊和小鸭。他们玩得可高兴了。分别的时候，小猪胖胖请朋友们明天到他家去玩。他们高兴地答应一定去。
第二天，小兔、小羊和小鸭互相约好，一起来到小猪胖胖的家。刚要敲门，忽然听到胖胖正在大吵大闹："妈妈，你赔我蛋糕！"
　　"好乖乖，昨天你表弟把蛋糕吃了，明天我再给你买。"
　　"不行！不行！你凭什么给他吃！"
　　"妈妈并没错，你不该发脾气。"
　　"就发，就发脾气，你不赔蛋糕，我就闹！哇——哇——"小猪胖胖大哭大闹。
　　笃！笃！笃！小鸭在敲门。
　　小猪见了朋友，忙擦干眼泪说："你们真准时，咱们在一起玩吧。"
　　"猪妈妈，您好！"朋友们先有礼貌地向猪妈妈打过招呼，然后一齐对小猪胖胖说："我们是来和你告别的。不尊敬妈妈的孩子，也不会尊重朋友的。你还是自己玩吧。"说完，他们扭过头，手拉手一蹦一跳地走了。
　　小猪胖胖看着朋友们远去的背影，低着头对妈妈说："妈妈，我错了。"

คำอ่านพินอิน:Xiǎozhū fāpíqi

xiǎozhū pànɡpànɡ zàiwài pójiā rènshí le hěnduō pénɡyou，yǒu xiǎo
tù、xiǎoyánɡ hé xiǎoyā .tāmen wán dé kě ɡāoxìnɡ le.fēn biéde shíhou，xiǎozhū pànɡpànɡ qǐnɡ pénɡyoumen mínɡtiān dào tājiā qù wán .
tāmen ɡāo xìnɡde dāyìnɡ yídìnɡ qù.
　 　 dìèrtiān，xiǎotù、xiǎoyánɡ hé xiǎoyā hùxiānɡ yuēhǎo，yìqǐ
láidào xiǎozhū pànɡ pànɡde jiā.ɡānɡyào qiāomén，hūrán tīnɡdào
pànɡpànɡ zhènɡzài dàchǎodànào："māmɑ，nǐ péi wǒ dànɡāo！"
　 　"hǎo ɡuāiɡuāi，zuótiān nǐ biǎodì bǎ dànɡāo chī le，mínɡtiān wǒ
zàiɡěi nǐ mǎi ."
　 　"bùxínɡ！bùxínɡ！nǐ pínɡ shénme ɡěi tā chī！"
　 　"māmɑ bìnɡ méicuò，nǐ bùɡāi fāpíqi ."
　 　"jiù fā，jiù fāpíqi，nǐ bùpéi dànɡāo，wǒ jiù nào！wā--wā--"
xiǎozhū pànɡpànɡ dàkū dànào.
　 　dǔ！dǔ！dǔ！xiǎoyā zài qiāomén .
　 　xiǎozhū jiànle pénɡyou，mánɡ cāɡān yǎnlèi shuō："nǐmen zhēn
zhǔnshí，zánmen zàiyìqǐ wán bɑ."
　 　"zhū māmɑ，nínhǎo！"pénɡyoumen xiān yǒulǐmào de xiànɡ zhū māmɑ
dǎɡuò zhāohu，ránhòu yìqí duì xiǎozhū pànɡpànɡ shuō："wǒmen shì lái
hé nǐ ɡào biéde .bùzūnjìnɡ mā māde háizi，yě búhuì zūnzhònɡ pénɡyou de.nǐ háishì zìjǐ wán bɑ."shuōwán，tāmen niǔ ɡuòtóu，shǒulāshǒu
yíbènɡyítiào de zǒule.
　 　xiǎozhū pànɡpànɡ kànzhe pénɡyoumen yuǎn qùde bèiyǐnɡ，dīzhe tóu
duì māmɑ shuō："māmɑ，wǒ cuòle."

คำแปล:หมูอ้วนขี้โมโห

เจ้าหมูอ้วนอู๊ดๆ รู้จักเพื่อนใหม่ที่บ้านคุณยาย มีกระต่าย แกะ แล้วก็ลูกเป็ดน้อย เด็กๆวิ่งเล่นกันอย่างสนุกสนาน พอจะแยกย้ายกันกลับบ้าน เจ้าหมูอ้วนอู๊ดๆ ก็ชวนเพื่อนๆไปเที่ยวที่บ้านในวันพรุ่งนี้ เพื่อนๆก็ตอบตกลงด้วยความยินดี
วันต่อมา กระต่าย แกะ และลูกเป็ดน้อยต่างนัดแนะกัน และก็พากันไปที่บ้านเจ้าหมูอ้วนอู๊ดๆ กำลังจะเคาะประตู ก็ได้ยินเสียงอู๊ด ๆ กำลังร้องไห้โวยวาย “แม่ ๆ แม่จะต้องชดใช้เค้กให้ผมด้วย ไม่ยอม ๆ”
“ไม่ดื้อนะลูกนะ เมื่อวานน้องกินเค้กไปแล้ว พรุ่งนี้เดี๋ยวแม่ซื้อให้ใหม่นะ”
“ไม่ยอมๆ ๆ ถือดียังไงถึงให้มันกินเค้กของผม ฮือ ๆๆ ไม่ยอมจริงๆด้วย”
“แม่ก็ไม่ได้ทำผิดอะไรนี่นา แล้วทำไมลูกต้องโมโหด้วยล่ะ”
“ไม่ยอมๆ ก็จะโมโหอ่ะ ถ้าแม่ไม่คืนเค้กให้ผม ผมก็จะร้องไม่หยุดเลย ฮือ ๆ ๆ ” เสียงอู๊ด ๆ ตะโกนร้องโวยวายเสียงดังลั่นไปทั่ว
ป๊อก ๆ ๆ ลูกเป็ดน้อยเคาะประตู
อู๊ดๆ ออกมาดูเห็นเพื่อนๆ ก็รีบเช็ดน้ำตา “พวกนายมาตรงเวลาจัง พวกเราออกไปเล่นด้วยกันเถอะ”
“คุณแม่หมูครับ สวัสดีครับ สวัสดีค่ะ” เพื่อน ๆ ของอู๊ดๆ ทักทายคุณแม่หมูด้วยความเคารพ แล้วก็รีบบอกกับอู๊ด ๆ ว่า “พวกเรามาบอกลา เด็กที่ไม่เคารพคุณแม่ ก็คงไม่รู้จักเคารพเพื่อนๆด้วยเหมือนกัน นายเล่นไปคนเดียวก็แล้วกัน ” พอพูดจบ เหล่าเพื่อนๆของอู๊ด ๆ ก็จูงมือกัน พากันเดินจากไป
อู๊ด ๆ ก็ได้แต่มองหลังเพื่อนๆ เดินจากไป ก้มหน้ารับผิดกับแม่ “แม่ครับ ผมผิดไปแล้วครับ”


30.小猴尿床

小猴正在树上摘果子，忽然看见树下的小溪上漂来一只小纸船。
"多好玩的小纸船，快把它捞上来。"小猴说着从树上往下一跳。哎哟，一屁股坐到了水里。
　　不好了，不好了，裤子湿啦。
　　不好了，不好了，褥子也湿啦。
　　"没羞，没羞，小猴尿床啦！"午睡起床时，睡在小猴旁边的小狗喊起来。小猴不好意思地说："我想把纸船捞上来，没想到就坐在水里了。"
　　小猴在河边走着走着，忽然看见一条帆船，这回，可是一条真正的船。"我要乘船。"小猴说着，就哗啦哗啦向水里走去。这时，一个浪头打过来。哎哟：
　　不好了，不好了，裤子湿啦。
　　不好了，不好了，褥子也湿啦，被子也湿啦。
　　"没羞，没羞，小猴又尿床啦。"小狗又嚷起来，小朋友们都围过来看。
　　"可是，可是，我是想去乘帆船的，没想到，裤子就被打湿了。"小猴不好意思地说。
　　袋鼠阿姨走过来，说："大家别笑小猴子，告诉你们吧，阿姨小时候也尿过床呢。"
　　"啊，阿姨也尿过床？"小朋友们都瞪大了眼睛。
　　"是呀，阿姨小的时候，也梦见过小河，河里漂着一个大红苹果，阿姨高兴地下河去捞苹果，弄得浑身湿淋淋，醒来一看，原来是尿床了。"
　　"我也尿过床。我梦见大灰狼追我，我一着急，就尿床了。"小白兔说。"我也尿过，我梦见拿着水龙头去救火，结果……"小狐狸说。"我梦见想小便，到处找厕所，后来就尿床了。"最后，连嘲笑人的小狗也承认说。
　　袋鼠阿姨微笑着拍拍小猴说："好啦！下次再遇见要下水的时候，就揪揪耳朵，要是做梦，一揪耳朵就醒啦。"
　　小猴在海边玩耍，一艘轮船向他开来。啊，轮船！这不是做梦吧。小猴赶紧揪揪耳朵。
　　好大的轮船呀，船上挂满彩色的旗帜，甲板上有人在向小猴挥手，响亮的汽笛声仿佛在召唤小猴说："来和我们一起去旅行。"
　　"我要到海上去旅行，我要到海上去旅行。"小猴不顾一切地迎着轮船向海里跑去。
　　结果呢？小猴又尿床了吗？

คำอ่านพินอิน: Xiǎohóu niàochuánɡ

xiǎohóu zhènɡzài shùshànɡ zhāi ɡuǒzi，hūrán kànjiàn shùxià de
xiǎoxī shànɡ piāo lái yìzhī xiǎo zhǐchuán.
　 　 "duō hǎowán de xiǎo zhǐchuán，kuàibǎ tā lāo shànɡlái."xiǎohóu
shuōzhe cónɡ shùshànɡ wǎnɡxià yítiào.āiyō，yī pìɡu zuò dàole shuǐlǐ.
　 　bú hǎole，bú hǎole，kùzi shī lā.
　 　bú hǎole，bú hǎole，rùzi yě shī lā.
　 　"méixiū，méixiū，xiǎohóu niàochuánɡ lā！"wǔshuì qǐchuánɡ shí，shuìzài xiǎohóu pánɡbiān de xiǎoɡǒu hǎn qǐlái.xiǎohóu bùhǎo yìsi de
shuō："wǒ xiǎnɡbǎ zhǐchuán lāo shànɡlái，méixiǎnɡdào jiù zuòzài shuǐlǐ le."
　 　xiǎohóu zài hébiān zǒuzhe zǒuzhe，hūrán kànjiàn yìtiáo fānchuán，zhèhuí，kěshì yìtiáo zhēnzhènɡ de chuán."wǒ yào chénɡchuán."xiǎohóu
shuōzhe，jiù huálā huálā xiànɡ shuǐlǐ zǒuqù.zhèshí，yíɡè lànɡtou dǎ
ɡuòlái.āiyō ：
　 　bú hǎole，bú hǎole，kùzi shī lā.
　 　bú hǎole，bú hǎole，rùzi yě shī lā，bèizi yě shī lā.
　 　"méixiū，méixiū，xiǎohóu yòu niàochuánɡ lā."xiǎoɡǒu yòu rǎnɡ
qǐlái，xiǎopénɡyou men dōu wéi ɡuò láikàn.
　 　"kěshì，kěshì，wǒshì xiǎnɡqù chénɡ fānchuán de，méixiǎnɡdào，kùzi jiùbèi dǎshī le."xiǎohóu bùhǎo yìsi deshuō .
　 　dàishǔ āyí zǒu ɡuòlái，shuō ："dàjiā biéxiào xiǎo hóuzi，ɡàosu
nǐmen bɑ，āyí xiǎoshíhou yě niào ɡuò chuánɡ ne."
　 　"ā，āyí yě niào ɡuò chuánɡ？"xiǎopénɡyou men dōu dènɡdà le
yǎnjinɡ.
　 　"shì yɑ，āyí xiǎode shíhou，yě mènɡ jiànɡuò xiǎohé，hélǐ piāozhe yíɡè dàhónɡ pínɡɡuǒ，āyí ɡāo xìnɡde xiàhé qù lāo pínɡɡuǒ，nònɡdé
húnshēn shīlínlín，xǐnɡlái yíkàn，yuánlái shì niàochuánɡ le."
　 　"wǒ yě niào ɡuò chuánɡ.wǒ mènɡjiàn dàhuīlánɡ zhuī wǒ，wǒyī
zháojí，jiù niàochuánɡ le."xiǎobáitù shuō."wǒ yě niào ɡuò，wǒ mènɡjiàn názhe shuǐlónɡtou qù jiùhuǒ，jiéɡuǒ....."xiǎo húli shuō."wǒ
mènɡjiàn xiǎnɡ xiǎobiàn，dàochù zhǎo cèsuǒ，hòu láijiù niàochuánɡ le."zuìhòu，lián cháoxiào rén de xiǎoɡǒu yě chénɡrèn shuō.
　 　dàishǔ āyí wēi xiàozhe pāipāi xiǎohóu shuō ："hǎolā！xiàcì zài
yùjiàn yào xiàshuǐ de shíhou，jiù jiūjiū ěrduo，yàoshì zuòmènɡ，yī
jiūěrduo jiù xǐnɡ lā."
　 　xiǎohóu zài hǎibiān wánshuǎ，yī sōu lúnchuán xiànɡ tā kāilái.ā，lúnchuán！zhè búshì zuòmènɡ bɑ.xiǎohóu ɡánjǐn jiūjiū ěrduo.
　 　hǎo dà de lúnchuán yɑ，chuánshànɡ ɡuàmǎn cǎisè de qízhì，jiábǎn
shànɡ yǒurén zài xiànɡ xiǎohóu huīshǒu，xiǎnɡ liànɡde qì díshēnɡ fǎnɡfú zài zhàohuàn xiǎohóu shuō ："lái hé wǒmen yìqǐ qù lǚxínɡ."
　 　"wǒ yàodào hǎi shànɡqù lǚxínɡ，wǒ yàodào hǎi shànɡqù lǚxínɡ."
xiǎohóu búɡù yìqiè de yínɡzhe lúnchuán xiànɡ háilǐ pǎoqù.
　 　jiéɡuǒ ne？xiǎohóu yòu niàochuánɡ le mɑ？





คำแปล:น้องลิงฉี่รดที่นอน
　
ลิงน้อยกำลังเด็ดผลไม้อยู่บนต้นไม้ ทันใดนั้นก็มองเห็นในลำธารข้างล่าง มีเรือกระดาษลอยน้ำมา
“เรือกระดาษนี่ ช่างน่าสนุกจังเลย รีบเอาขึ้นมาจากน้ำดีกว่า” ว่าแล้วเจ้าลิงก็กระโดดลงจากต้นไม้อย่างว่องไว อุ๊ย...ก้นตกลงไปในน้ำ
“แย่แล้ว ๆ กางเกงเปียกหมดแล้ว”
“แย่แล้ว ๆ ฟูกก็เปียกหมดเลย”
“หน้าไม่อาย หน้าไม่อาย เจ้าลิงน้อยฉี่รดที่นอนอีกแล้ว” พอตื่นนอนกลางวัน เจ้าหมาน้อยที่นอนอยู่ข้างๆ ลิงน้อยก็ตะโกนเสียงดังลั่น ลิงน้อยก็เล่าความฝันด้วยความอายว่า “ฉันว่าจะลงไปเอาเรือกระดาษในลำธาร นึกไม่ถึงเลยว่า ลงไปแช่อยู่ในน้ำเสียแล้ว”
ลิงน้อยเดินไปเดินมาอยู่ริมลำธาร ทันใดนั้นก็เห็นเรือใบลอยมา คราวนี้ เป็นเรือจริงๆซะด้วย “ฉันจะนั่งเรือ” เจ้าลิงน้อยพูดไปพลาง ก็ลุยน้ำไปพลาง ครั้งนี้กลายเป็นคลื่นลูกใหญ่พัดเข้ามา อุ๊ย
“แย่แล้ว ๆ กางเกงเปียกหมดแล้ว”
“แย่แล้ว ๆ ฟูกก็เปียกหมดเลย” “ผ้าห่มก็เปียกหมดแล้ว”
“หน้าไม่อาย หน้าไม่อาย เจ้าลิงฉี่รดที่นอนอีกแล้ว” เจ้าหมาน้อยตะโกนเสียงดังขึ้นมาอีกแล้ว เรียกให้เพื่อนๆมามุงดู
“แต่ว่า แต่ว่า ฉันแค่อยากจะไปนั่งเรือ ไม่คิดเลยว่า กางเกงโดนน้ำเปียกหมดเลย” เจ้าลิง
พูดด้วยความอาย
คุณน้าจิงโจ้เดินมาพอดี แล้วก็บอกว่า “หนูๆ อย่าหัวเราะลิงน้อยเลย ตอนเด็กๆ คุณน้าก็
เคยฉี่รดที่นอนเหมือนกันล่ะ”
“หา...คุณน้าก็เคยฉี่รดที่นอนเหมือนกันเหรอ” เด็ก ๆ ต่างทำตาโตด้วยความแปลกใจ
“ใช่สิจ๊ะ ตอนที่น้ายังเป็นเด็ก ก็เคยฝันเห็นลำธาร ในลำธารมีแอ๊บเปิ้ลลอยน้ำมา น้าก็ดีใจ มาก รีบลงน้ำไปเก็บเอาแอ๊บเปิ้ลขึ้นมา ทำเอาทั้งเนื้อทั้งตัวเปียกปอนไปหมด พอตื่นมา ที่แท้ก็ฉี่รดที่นอนนี่เอง”
“หนูก็เคยฉี่รดที่นอนเหมือนกัน หนูฝันถึงจิ้งจอกตัวใหญ่ไล่งับ วิ่งหนีสุดชีวิตเลย สุดท้ายก็
ฉี่รดที่นอนค่ะ” เสียงกระต่ายน้อยแสนสวยเล่าให้เพื่อนๆฟัง
“ผมก็เคยครับ ผมฝันว่าถือกระบอกฉีดน้ำดับเพลิง สุดท้ายก็.....” น้องจิ้งจอกยังพูดไม่จบ
“ผมก็เหมือนกัน ผมฝันว่าปวดฉี่มากๆเลย วิ่งหาห้องน้ำไปทั่ว สุดท้ายก็ฉี่รดที่นอนครับ” เจ้าหมาน้อยก็รีบยอมรับว่าตัวเองก็เคยฉี่รดที่นอน
คุณน้าจิงโจ้ลูบหัวเจ้าลิงน้อยเบา ๆ แล้วบอกว่า “เอาล่ะ เด็กๆ ต่อไปถ้าจะต้องลงน้ำ ก็รีบดึงหูตัวเอง ถ้าฝันถึงน้ำ พอดึงหูปุ๊บเราก็จะได้รีบตื่นได้ทัน”
ต่อมา ลิงน้อยวิ่งเล่นอยู่ริมทะเล มีเรือลำหนึ่งกำลังแล่นเข้ามาหา โอ้โห...เรือยนต์ นี่ไม่ใช่ความฝันแน่เลย ลิงน้อยรีบดึงหูตัวเอง
เรือยนต์ลำใหญ่จังเลย บนเรือแขวนธงสีสันสดสวย บนดาดฟ้าเรือมีคนโบกไม้โบกมือทักทายเจ้าลิงน้อย เสียงหวูดเรือดังก้องเหมือนกับจะชักชวนให้เจ้าลิงน้อยไปท่องเที่ยวด้วยกัน
“ฉันจะไปเที่ยวทะเล ฉันจะไปเที่ยวทะเล” เจ้าลิงรีบวิ่งไปขึ้นเรือ โดยที่ไม่สนใจอะไรทั้งนั้น
สุดท้ายน่ะเหรอ เจ้าลิงก็ฉี่รดที่นอนอีกตามเคย



31.小水壶迷路

今天夜晚我不舒服，不能给女儿讲故事了。女儿说："妈妈，你别难受，今天我给你讲一个故事吧。"下面就是她讲的故事：
有一把小水壶，天天爱喝水，天天爱洗澡。这一天，小水壶洗完澡出去玩了。玩着玩着迷了路，找不到家了。
　　一辆小车开过来说："小水壶，我送你回家吧。"
　　小水壶问："你知道我的家住哪儿吗？"
　　小车说："知道知道，我天天在外面跑，什么地方都去过！"
　　小水壶坐上车。小车开得飞快飞快，看见红灯也不停。糟糕，车翻啦！小水壶被扔出去好远。
　　小水壶过来一瞧，小车的轮子掉了一个，开不走了。小水壶说："还是我先送你回去吧。"
　　天下起雨来。
　　小水壶推呀推呀，一口气把小车推回家。帮小车洗了澡，把小车的轮子安上。
　　小车感到很不好意思：本来自己是送小水壶的，结果……
　　第二天天一亮，小车就很精神地说："小水壶，这次该我送你回家啦！"
　　小水壶跳上车。
　　小车开得很慢很稳，不久就把小水壶送到了家。
　　小水壶说："太谢谢你了，小车！"
　　小车摇摇头说："不谢不谢，等你再迷路了，我还会送你回来的。"
　　小水壶想说自己不愿再迷路了，又怕小车伤心，只好朝小车一个劲地笑。
　　小车一转身又飞快飞快地跑开了。
小水壶说了句："真是急性子！"说完就回家喝水去了！

คำอ่านพินอิน: Xiǎo shuǐhú mílù

jīntiān yèwǎn wǒ bùshūfu，bùnénɡ ɡěi nǚér jiǎnɡ ɡùshi le.nǚér shuō ："māmɑ，nǐbié nánshòu，jīntiān wǒɡěi nǐ jiǎnɡ yíɡè ɡùshi bɑ."xiàmiɑn
jiùshì tā jiǎnɡde ɡùshi：
　 　 yǒu yìbǎ xiǎo shuǐhú，tiāntiān ài hēshuǐ，tiāntiān ài xízǎo.
zhè yìtiān，xiǎo shuǐhú xǐ wán zǎo chūqu wán le.wán zhe wán zhe míle
lù，zhǎo bú dàojiā le.
　 　yíliànɡ xiǎochē kāiɡuò láishuō："xiǎo shuǐhú，wǒ sònɡ nǐ huíjiā
bɑ."
　 　xiǎo shuǐhú wèn ："nǐ zhīdào wǒde jiā zhù nǎr mɑ？"
　 　xiǎochē shuō："zhīdào zhīdào，wǒ tiāntiān zài wàimiàn pǎo，shénme dìfɑnɡ dōu qùɡuò！"
　 　xiǎo shuǐhú zuò shànɡchē.xiǎochē kāi dé fēikuài fēikuài，
kànjiàn hónɡdēnɡ yě bùtínɡ.zāoɡāo，chē fān lā！xiǎo shuǐhú bèi rēnɡ
chūqu hǎo yuǎn.
　 　xiǎo shuǐhú ɡuòlái yī qiáo，xiǎochē de lúnzi diàole yíɡè，kāi
bú zǒule.xiǎo shuǐhú shuō ："háishì wǒ xiān sònɡ nǐ huí qùbɑ."
　 　tiān xiàqǐ yǔ lái.
　 　xiǎo shuǐhú tuī yɑ tuī yɑ，yìkǒuqì bǎ xiǎochē tuī huíjiā.bānɡ xiǎochē xǐ le zǎo，bǎ xiǎochē de lúnzi ānshànɡ.
　 　xiǎochē ɡǎndào hěn bùhǎo yìsi：běnlái zìjǐ shì sònɡ xiǎo shuǐhú de，jiéɡuǒ .....
　 　dìèr tiāntiān yíliànɡ，xiǎochē jiùhěn jīnɡshen deshuō ："xiǎo
shuǐhú，zhècì ɡāi wǒ sònɡ nǐ huíjiā lā！"
　 　xiǎo shuǐhú tiào shànɡchē.
　 　xiǎochē kāi dé hěnmàn hěn wěn，bùjiǔ jiù bǎ xiǎo shuǐhú sònɡ
dàole jiā.
　 　xiǎo shuǐhú shuō ："tài xièxiènǐ le，xiǎochē！"
　 　xiǎochē yáoyáotóu shuō ："búxiè búxiè，děnɡnǐ zài mílù le，wǒ
háihuì sònɡ nǐ huí láide."
　 　xiǎo shuǐhú xiǎnɡshuō zìjǐ búyuàn zài mílù le，yòu pà xiǎochē
shānɡxīn，zhíhǎo cháo xiǎochē yíɡè jìnde xiào.
　 　xiǎochē yī zhuǎnshēn yòu fēikuài fēikuài de pǎo kāile.
　 　xiǎo shuǐhú shuōle jù ："zhēnshì jíxìnɡzi！"shuōwán jiù huíjiā
hēshuǐ qùle！

คำแปล:กาน้ำหลงทาง

คืนนี้ฉันรู้สึกไม่ค่อยสบาย เล่านิทานให้ลูกฟังไม่ได้ ลูกสาวบอกว่า “แม่ขา ไม่เป็นไรหรอก พรุ่งนี้แม่ค่อยเล่านิทานให้หนูฟังก็ได้ ” เรื่องที่แม่เล่า มีอยู่ว่า
มีกาน้ำใบหนึ่ง วันๆเอาแต่กินน้ำ แล้วก็ชอบอาบน้ำ มาวันนี้ เจ้ากาน้ำอาบน้ำเสร็จก็ออกไปวิ่งเล่น เล่นไปเล่นมาเกิดหลงทาง หาทางกลับบ้านไม่เจอเสียแล้ว
มีรถยนต์คันหนึ่งแล่นมาพอดี ก็เข้าไปถามว่า “เจ้ากาน้อย ฉันส่งแกกลับบ้านเอามั้ย”
กาน้ำร้องถามไปว่า “นายรู้เหรอว่าบ้านฉันอยู่ที่ไหน”
รถยนต์ตอบว่า “รู้สิ รู้สิ ฉันวิ่งอยู่ข้างนอกทุกวัน ไม่ว่าที่ไหนฉันก็ไปมาหมดแล้ว”
ว่าแล้ว เจ้ากาน้ำก็กระโดดขึ้นรถ รถยนต์ก็แล่นไปอย่างรวดเร็ว เจอไฟแดงก็ไม่หยุด ช่างโชคร้ายจริงๆ รถคว่ำไปหลายตลบ เจ้ากาน้อยกระเด็นออกมานอกรถ
พอลุกขึ้นได้ เจ้ากาน้อยก็เดินมาดูรถ ก็พบว่า ล้อรถหลุดออกไปข้างหนึ่ง ขับต่อไปไม่ได้แล้ว กาน้ำบอกรถว่า “ฉันส่งนายกลับบ้านก็แล้วกัน”
ฝนก็เริ่มตกลงมา
เจ้ากาน้อยก็ออกแรงเข็นรถไม่หยุดจนส่งรถไปถึงบ้าน แล้วก็ช่วยอาบน้ำให้รถยนต์ เอาล้อมาติดคืนให้กับรถยนต์
รถยนต์รู้สึกผิดมาก เดิมทีก็ว่าจะเป็นคนส่งกาน้ำกลับบ้าน แต่สุดท้าย....
วันต่อมา พอฟ้าสว่าง รถยนต์ก็พูดกับกาน้ำด้วยเสียงคึกคักว่า “เจ้ากาน้อย คราวนี้ถึงตาฉันส่งนายกลับบ้านบ้างล่ะ”
กาน้อยรีบประโดดขึ้นรถ
รถยนต์ก็ขับแล่นไปอย่างช้าๆ และมั่นคง ไม่นานก็ส่งกาน้ำกลับถึงบ้านแล้ว
กาน้อยพูดกับรถยนต์ว่า “ขอบใจนายมาก เจ้ารถยนต์”
รถยนต์รีบส่ายหัว แล้วพูดว่า “ไม่ต้องขอบคุณฉันหรอก ถ้านายหลงทางอีก ฉันก็จะส่งนาย กลับมาบ้านแบบนี้อีกนะ”
เจ้ากาน้อยอยากจะบอกว่า ฉันจะไม่ยอมหลงทางอีกแล้ว แต่ก็กลัวว่าจะทำให้รถยนต์เสียใจ ก็เลยได้แต่หัวเราะกับรถยนต์
รถยนต์พอกลับรถได้ก็รีบแล่นฉิวออกไปอย่างรวดเร็ว
กาน้อยก็บ่นอยู่คนเดียวว่า “ช่างใจร้อนจริงเลย” พอพูดจบก็กลับเข้าบ้าน รีบไปดื่มน้ำเหมือนอย่างเคย


32.小树叶贺卡

　　
新年快到了，大狮子给朋友们都送了贺卡。可是，轮到送小猫咪的时候，大狮子却发了愁，因为，小猫咪是大狮子最好的朋友，该送给小猫咪一张什么样的贺卡呢？
大狮子想啊，想啊，忽然，他想到了门前的银杏树。这是大狮子亲手种
的，早就长成了大树。对，送小猫咪一片银杏树叶吧。正好，树上还有一片叶子没有落下来呢？
　　小树叶贺卡，多有意思！
　　想到这里，大狮子跑到院里，抱住银杏树，使劲摇啊，摇啊，那片树叶就飘飘悠悠地落下来了。
　　于是，大狮子就把这片小银杏树叶，夹在信里寄给了小猫咪。
　　小猫咪原来和大狮子是邻居，后来，小猫咪做到很远很远的地方去住，就再也没有见到过大狮子。今天，小猫咪收到大狮子寄来的小树叶贺卡，别提多高兴了！
　　可是，小小猫咪却说："一片破树叶子，这算什么新年礼物！"说着，就要扔出去。
　　小猫咪急忙说："别扔！别扔！"
　　的确，这片银杏树叶又黄又于，有的地方都破了。可是，小猫咪捧在手里，看呀，看呀，像捧着一件宝贝。
　　这时，一阵风吹来，小树叶一下被刮到窗台上的花盆里。奇怪，小树叶一下插进土里，立刻就长成一棵小银杏树苗。
　　这件事，让正好飞过窗口的老乌鸦看见了。他想：这一定是一棵神树。就说："小猫咪，把这棵树苗卖给我吧！"
　　小猫咪急忙说："不卖！不卖！"
　　后来，小银杏树苗在花盆里长不下了，小猫咪就把它移栽到院子里。小银杏树越长越大，很快，就长成了一棵大银杏树。
更奇怪的是，这棵大银杏树的叶子从来不落，风儿一吹，银杏树叶儿就发出"丁零丁零"的声音。这声音像是在说话，说的什么？你不懂，我不懂，只有小猫咪听得懂。

คำอ่านพินอิน: Xiǎo shùyè hèkǎ

xīnnián kuài dàole，dà shīzi ɡěi pénɡyoumen dōu sònɡ le hèkǎ.kěshì，lúndào sònɡ xiǎo māomī de shíhou，dà shīzi què fā le chóu，yīnwèi，xiǎo māomī shì dà shīzi zuì hǎode pénɡyou，ɡāi sònɡɡěi xiǎo māomī yìzhānɡ shénmeyànɡ de hèkǎ ne？
　 　 dà shīzi xiǎnɡ ā，xiǎnɡ ā，hūrán，tā xiǎnɡ dàole ménqián de yínxìnɡshù.zhè shì dà shīzi qīnshǒu zhǒnɡde，zǎojiù chánɡ chénɡle dàshù.duì，sònɡ xiǎo māomī yípiàn yínxìnɡ shùyè bɑ.zhènɡhǎo，shùshànɡ háiyǒu yípiàn yèzi méiyǒu luò xiàlái ne？
　 　xiǎo shùyè hèkǎ，duō yǒuyìsi！
　 　xiǎnɡdào zhèlǐ，dà shīzi pǎodào yuànlǐ，bàozhù yínxìnɡshù，shǐjìn yáo ā，yáo ā，nàpiàn shùyè jiù piāopiāo yōuyōu de luò xiàlái le.
　 　yúshì，dà shīzi jiù bǎ zhè piàn xiǎo yínxìnɡ shùyè，jiá zài xìnlǐ jì ɡěile xiǎo māomī.
　 　xiǎo māomī yuánlái hé dà shīzi shì línjū，hòulái，xiǎo māomī zuòdào hěnyuǎn hěn yuǎnde dìfɑnɡ qù zhù，jiù zàiyě méiyǒu jiàndào ɡuòdà shīzi.jīntiān，xiǎo māomī shōudào dà shīzi jì láide xiǎo shùyè hèkǎ，bié tíduō ɡāoxìnɡ le！
　 　kěshì，xiǎoxiǎo māomī quèshuō："yípiàn pò shù yèzi，zhè suànshénme xīnnián lǐwù！"shuōzhe，jiùyào rēnɡ chūqu.
　 　xiǎo māomī jí mánɡshuō："bié rēnɡ！bié rēnɡ！"
　 　díquè，zhè piàn yínxìnɡ shùyè yòu huánɡ yòu ɡān，yǒude dìfɑnɡ dōu pòle.kěshì，xiǎo māomī pěnɡ zài shǒulǐ，kàn yɑ，kàn yɑ，xiànɡ pěnɡzhe yíjiàn bǎobèi.
　 　zhèshí，yī zhènfēnɡ chuīlái，xiǎo shùyè yíxià bèi ɡuā dào chuānɡ táishànɡ de huāpén lǐ.qíɡuài，xiǎo shùyè yíxià chājìn tǔ lǐ，lìkè jiù zhǎnɡchénɡ yī kē xiǎo yínxìnɡ shùmiáo.
　 　zhè jiànshì，rànɡ zhènɡhǎo fēiɡuò chuānɡkǒu de lǎo wūyā kàn jiànle.tā xiǎnɡ：zhè yídìnɡ shì yī kē shénshù.jiùshuō："xiǎo māomī，bǎ zhè kē shùmiáo màiɡěi wǒbɑ！"
　 　xiǎo māomī jí mánɡshuō："búmài！búmài！"
　 　hòulái，xiǎo yínxìnɡ shùmiáo zài huāpén lǐ chánɡ bú xiàle，xiǎo māomī jiù bǎ tā yízāi dào yuànzi lǐ.xiǎo yínxìnɡshù yuèchánɡ yuèdà，hěnkuài，jiù chánɡ chénɡle yī kē dà yínxìnɡshù.
ɡènɡ qí ɡuàide shì，zhè kē dà yínxìnɡshù de yèzi cónɡlái búluò，fēnɡér yìchuī，yín xìnɡshù yèr jiù fāchū"dīnɡlínɡ dīnɡlínɡ"de shēnɡyīn.zhè shēnɡyīn xiànɡshì zài shuōhuà，shuōde shénme？nǐ bùdǒnɡ，wǒ bùdǒnɡ，zhǐ yǒuxiǎo māomī tīnɡ dédǒnɡ.

คำแปล:บัตรอวยพรใบไม้

ปีใหม่ใกล้มาถึงแล้ว สิงโตจ้าวป่าก็ส่งการ์ดอวยพรให้เพื่อนๆทั้งหลาย แต่ว่า พอจะส่งให้เจ้าแมวเหมียว สิงโตจ้าวป่าก็รู้สึกกลุ้มอกกลุ้มใจอย่างหนัก เพราะว่า เจ้าแมวเหมียวเป็นเพื่อนที่สิงโตจ้าวป่ารักมากที่สุด จะส่งการ์ดอวยพรแบบไหนให้เจ้าแมวเหมียวดีนะ
สิงโตจ้าวป่าคิดไป คิดมา ทันใดนั้นมันก็คิดถึงต้นอิ๋นซิ่งที่อยู่หน้าบ้าน ต้นอิ๋นซิ่งนี้เป็นต้นไม้ที่สิงโตจ้าวป่าปลูกเองกับมือเลยเชียวนะ เจริญงอกงามยืนต้นใหญ่มานานแล้ว มอบการ์ดอวยพรใบอิ๋นซิ่งก็แล้วกัน พอดีเลย บนต้นไม้ยังมีใบอิ๋นซิ่งอยู่ในหนึ่งยังไม่ร่วงลงมา
การ์ดอวยพรรูปใบไม้ สวยเหลือเกิน
พอคิดได้ สิงโตจ้าวป่าก็วิ่งไปในสวน โอบต้นอิ๋นซิ่งเอาไว้ แล้วก็ออกแรงเขย่าต้นไม้ ใบไม้บนต้นก็ลอยละลิ่วตกลงมาที่พื้น
สิงโตจ้าวป่า ก็รีบเก็บใบไม้มาสอดลงไปในซองจดหมาย แล้วก็ส่งให้เจ้าแมวเหมียวเพื่อนรัก
เดิมที เจ้าแมวเหมียว กับ สิงโตจ้าวป่าเป็นเพื่อนบ้านกัน ต่อมา เจ้าแมวเหมียวย้ายไปอยู่ ณ ที่แสนไกล และก็ไม่เคยพบหน้าสิงโตจ้าวป่าอีกเลย วันนี้ เจ้าแมวเหมียวได้รับการ์ดอวยพรจากสิงโตจ้าวป่า ก็รู้สึกดีใจจนบอกไม่ถูก
แต่ว่า เจ้าแมวเหมียวน้อยอีกตัวกลับพูดว่า “การ์ดใบไม้ขาดๆ ของขวัญปีใหม่อะไรกันเนี่ย” พูดไป ก็จะโยนการ์ดใบนั้นทิ้ง
เจ้าแมวเหมียวรีบตะโกนบอกว่า “อย่าทิ้ง อย่าทิ้ง”
แน่นอนเลย นี่เป็นใบอิ๋นซิ่งที่ทั้งเหลือง ทั้งแห้ง บางที่ก็ขาดรุ่งริ่ง แต่ว่า เจ้าแมวประคองเอาไว้ในมือ ดูนี่สิ ดูสิ เหมือนกับถือของมีค่าเลยนะ
เวลานั้นเอง มีลมโชยพัดมา ใบไม้ก็ถูกลมพัดลอยไปตกอยู่ที่กระถางต้นไม้ที่บนขอบหน้าต่าง น่าแปลกจัง ใบไม้บังเอิญลอยไปปักลงดิน แล้วก็งอกช่อ แตกหน่อเป็นต้นกล้าอิ๋นซิ่งในบัดดล
ขณะนั้นเอง มีอีกาบินมาพบเข้า มันคิดในใจว่า “นี่จะต้องเป็นต้นไม้วิเศษเป็นแน่” ก็ร้องบอกเจ้าแมวเหมียวว่า “เจ้าแมวเหมียว ขายต้นกล้าไม้นี้ให้ข้าเถิด”
เจ้าแมวเหมียวรีบปฏิเสธทันที “ไม่ขาย ๆ ”
นานวันเข้า ต้นอิ๋นซิ่งในกระถางเล็ก ๆ ก็โตจนไม่สามารถโตขึ้นได้อีก เจ้าแมวเหมียวก็ย้ายไปปลูกไว้ในสวน ต้นไม้ก็เจริญเติบโตเป็นต้นไม้ใหญ่อย่างรวดเร็ว
ที่น่าแปลกไปกว่านั้นก็คือ ใบไม้ของต้นอิ๋นซิ่งต้นนี้ ไม่เคยร่วงเลย พอโดนลมพัด ใบไม้ก็ร้องเสียงดัง “กรุ๊ง กริ๊งๆ ” เสียงนี้เหมือนกับเสียงพูดเลย พูดว่าอะไรนะเหรอ ไม่มีใครเข้าใจหรอก มีแต่เจ้าแมวเหมียวตัวเดียว ที่ฟังเข้าใจ



33.小猫盖的新房子
　　
小猫要盖新房子了，朋友们都来帮忙。
"哼唷咳哟！"大象到树林里，运来一根又一根圆木。
　　"哧啦哧啦！"山羊和小花狗把圆木锯成一样厚的木板。
　　"丁当丁当！"小熊和小公鸡，一会儿就用木板钉成了一座漂亮的小房子。
　　汗水湿透了朋友们的衣衫，小花猫真感谢大家。他说："等我把房子装饰好，请大家来做客。"
　　小花猫在墙上贴了一层奶白色壁纸，屋里亮堂多了；小花猫给玻璃窗挂了一层鹅黄色窗帘，屋里光线变得真柔和；小花猫在地上铺了花地毯，呀，走在上面真舒服。
　　好多天过去了，朋友们问小花猫："小花猫，今天可以到你家做客吗？"
　　小花猫说："不行，不行，现在正下雨，你们会把新房子弄脏的。"
　　又过了几天，朋友们又说："小花猫，今天不下雨了，可以到你家做客吗？"
　　小猫说："不行，不行，你们没看见天正在刮风，你们来会把新房子弄脏的。"
　　又过了几天，不下雨，也不刮风，太阳红红的，天气暖暖的，小猫说："朋友们，请到我家来做客吧！"
　　朋友们高兴极了，可是，大象想了想，却对朋友们说："小猫家铺了地毯，我们带着干净鞋子去吧！"
　　于是，有的夹着新鞋，有的包着刚刷过的干净鞋，笑嘻嘻地向小猫家走去。
　　到了小猫家门口，大家都换上了自己带来的干净鞋，刚要进门，小猫却端来一盆水说："穿鞋会踩坏地毯的。大家脱了鞋，洗洗脚再进去吧！"
　　大象和小熊看看自己的脚，又看看那个小脸盆，摇了摇头："算了，我们不进去了！"小山羊、小花狗、小公鸡见大象和小熊走了，说："我们也不进去了！"，
　　从此，谁也再没到小猫家做过客，谁也不愿再找小花猫玩，每天和小猫做伴的，只有他的那座新房子。

คำอ่านพินอิน: Xiǎomāo ɡài de xīn fánɡzi

xiǎomāo yào ɡài xīn fánɡzi le，pénɡyoumen dōulái bānɡmánɡ.
　 　 "hēnɡyō hāi yō！"dàxiànɡ dào shùlín lǐ，yùnlái yī ɡēn yòuyī ɡēn yuánmù.
　 　"chī lā chī lā！"shānyánɡ hé xiǎohuā ɡǒu bǎ yuánmù jùchénɡ yíyànɡ hòude mùbǎn.
　 　"dīnɡdānɡ dīnɡdānɡ！"xiǎoxiónɡ hé xiǎo ɡōnɡjī，yíhuìr jiù yònɡ mùbǎn dìnɡ chénɡle yízuò piāo liànɡde xiǎofánɡzi.
　 　hànshuǐ shī tòule pénɡyou mende yīshān，xiǎo huāmāo zhēn ɡǎnxiè dàjiā.tā shuō："děnɡ wǒbǎ fánɡzi zhuānɡshì hǎo，qǐnɡ dàjiā lái zuòkè."
　 　xiǎo huāmāo zài qiánɡshànɡ tiēle yìcénɡ nǎi báisè bìzhǐ，wūlǐ liànɡtɑnɡ duōle ；xiǎo huāmāo ɡěi bōlichuānɡ ɡuà le yìcénɡ é huánɡsè chuānɡlián，wūlǐ ɡuānɡxiàn biàn de zhēn róuhé ；xiǎo huāmāo zàidìshànɡ pū le huā dìtǎn，yɑ，zǒuzài shànɡmiɑn zhēn shūfu.
　 　hǎo duōtiān ɡuòqùle，pénɡyoumen wèn xiǎo huāmāo："xiǎo huāmāo，jīntiān kéyǐ dào nǐjiā zuòkè mɑ ？"
　 　xiǎo huāmāo shuō："bùxínɡ，bùxínɡ，xiànzài zhènɡ xiàyǔ，nǐmen huìbǎ xīn fánɡzi nònɡzānɡ de."
　 　yòu ɡuòle jǐtiān，pénɡyoumen yòushuō："xiǎo huāmāo，jīntiān bú xiàyǔ le，kéyǐ dào nǐjiā zuòkè mɑ ？"
　 　xiǎomāo shuō："bùxínɡ，bùxínɡ，nǐmen méi kàn jiàntiān zhènɡzài ɡuāfēnɡ，nǐmen lái huìbǎ xīn fánɡzi nònɡzānɡ de."
　 　yòu ɡuòle jǐtiān，bú xiàyǔ，yěbú ɡuāfēnɡ，tàiyánɡ hónɡhónɡde，tiānqì nuǎnnuǎnde，xiǎomāo shuō："pénɡyoumen，qǐnɡdào wǒjiā lái zuòkè bɑ！"
　 　pénɡyoumen ɡāoxìnɡ jíle，kěshì，dàxiànɡ xiǎnɡle xiǎnɡ，què duì pénɡyoumen shuō："xiǎomāo jiā pū le dìtǎn，wǒmen dàizhe ɡānjìnɡ xiézǐ qùbɑ！"
　 　yúshì，yǒude jiázhe xīn xié，yǒude bāozhe ɡānɡ shuā ɡuò de ɡānjìnɡ xié，xiàoxīxī de xiànɡ xiǎomāo jiā zǒuqù.
　 　dàole xiǎomāo jiāménkǒu，dàjiā dōu huàn shànɡle zìjǐ dài láide ɡānjìnɡ xié，ɡānɡyào jìnmén，xiǎomāo què duānlái yī pén shuǐ shuō："chuānxié huì cǎihuài dìtǎn de.dàjiā tuōle xié，xǐ xǐjiǎo zàijìn qùbɑ！"
　 　dàxiànɡ hé xiǎoxiónɡ kànkɑn zìjǐde jiǎo，yòu kànkɑn nàɡè xiǎo liǎnpén，yáole yáotóu："suànle，wǒmen bújìn qùle！"xiǎoshānyánɡ、xiǎohuā ɡǒu、xiǎo ɡōnɡjī jiàn dàxiànɡ hé xiǎoxiónɡ zǒule，shuō："wǒmen yě bújìn qùle！"，
　 　cónɡcǐ，shuíyě zài méidào xiǎomāo jiā zuò ɡuòkè，shuíyě búyuàn zàizhǎo xiǎo huāmāo wán，měi tiānhé xiǎomāo zuòbàn de，zhíyǒu tāde nàzuò xīn fánɡzi.

คำแปล:บ้านใหม่ของแมวเหมียว

เจ้าแมวเหมียวจะสร้างบ้านใหม่แล้ว เพื่อนๆ ก็พากันมาช่วย
“ฮุย เล ฮุย อ้าว ฮ้า ไฮ้” พี่ช้างเข้าไปในป่า ลากไม้ซุงท่อนใหญ่มาให้
“ฟืด ฟืด ฟืด ” น้องแกะกับน้องหมาลาย ช่วยกันเลื่อยไม้เป็นแผ่น ๆ
“ป๊อก ๆ ๆ ” เจ้าหมีน้อย กับ เจ้านกน้อยช่วยกันตอกตะปูก่อขึ้นเป็นบ้านหลังสวยงาม
เพื่อนๆเปียกโชกไปด้วยเหงื่อ เจ้าแมวลายรู้สึกซึ้งในน้ำใจของเพื่อนๆมาก ก็เลยพูดกับเพื่อนๆว่า “เดี๋ยวรอให้ฉันตกแต่งบ้านเสร็จเรียบร้อย จะเชิญทุกคนมาเป็นแขกนะ”
เจ้าแมวเหมียวติดกระดาษสีนมสดทั้วทั้งผนัง ทำให้ห้องสว่างจ้า แล้วก็ติดม่านสีเหลืองขนห่านบนหน้าต่าง ทำให้แสงสว่างในห้องกลายเป็นสีนวลสบายตา บนพื้นก็ปูพรมลวดลายดอกไม้ ว้าว เดินบนพรมสบายจังเลย
หลายวันผ่านไป เพื่อนๆก็ถามเจ้าแมวเหมียวว่า “เจ้าเหมียว วันนี้พวกเราไปเป็นแขกบ้านนายได้หรือยังล่ะ”
เจ้าเหมียวร้องบอกว่า “ไม่ได้ ๆ ตอนนี้ฝนกำลังตก พวกแกไป ก็ทำบ้านฉันเลอะหมดน่ะสิ”
ผ่านไปอีกหลายวัน เพื่อนก็ถามอีกว่า “เจ้าเหมียว วันนี้ฝนไม่ตกแล้ว ไปเที่ยวบ้านนายได้รึยังล่ะ”
เจ้าเหมียวร้องบอกว่า “ไม่ได้ ๆ พวกแกไม่เห็นเหรอ ลมพัดกระหน่ำซะขนาดนี้ พวกแกไปก็ทำบ้านฉันเลอะหมดน่ะสิ”
ผ่านไปอีกหลายวัน ฝนก็ไม่ตก ลมก็ไม่พัด พระอาทิตย์ส่องแสงเจิดจ้า อากาศแสนอบอุ่น เจ้าแมวก็บอกกับเพื่อนๆว่า “เพื่อนๆทั้งหลาย ขอเชิญมาเที่ยวบ้านฉันได้เลย”
เพื่อนๆ ต่างดีใจกันใหญ่ แต่ว่า พี่ช้างคิดไปคิดมา ก็บอกกับเพื่อนๆว่า “บ้านเจ้าเหมียวปูพรม เราเอารองเท้าที่สะอาดๆไปด้วยดีกว่า”
ว่าแล้ว เพื่อนๆ ใส่รองเท้าใหม่ บ้างก็ขัดรองเท้าจนสะอาด พากันไปบ้านเจ้าเหมียวด้วยความสนุกสนานรื่นเริง
พอไปถึงหน้าบ้านเจ้าเหมียว พี่ช้างก็เปลี่ยนมาสวมรองเท้าสะอาดที่เตรียมมา เพิ่งจะเดินเข้าบ้าน เจ้าเหมียวก็หิ้วน้ำใส่กาละมังเดินมา แล้วบอกว่า “สวมรองเท้าเข้าบ้านก็เหยียบพรมเสียหมด” พี่ช้างก็ถอดรองเท้า ล้างเท้าแล้วค่อยเดินเข้าบ้านก็แล้วกัน
พี่ช้าง กับน้องหมีก้มลงดูเท้าของตัวเอง แล้วก็มองดูกาละมังล้างหน้านั่น พากันส่ายหัว “ไม่เป็นไรหรอกนะ เราไม่เข้าไปแล้วล่ะ” เจ้าแกะ เจ้าหมาลาย เจ้าไก่โต้ง เห็นพี่ช้างเดินกลับก็พูดว่า “พวกเราก็ไม่เข้าไปแล้วล่ะ”
จากนั้นมา ไม่มีใครไปเที่ยวบ้านเจ้าเหมียวอีกเลย ไม่มีใครยอมเล่นกับเจ้าแมวเลย เจ้าแมวก็มีเพียงบ้านใหม่หลังนั้นเป็นเพื่อนเท่านั้น


34.小骡子是谁的孩子

草地上，一片欢乐的情景。
小牛蹶着蹄子在妈妈跟前撒着欢，小羊偎在妈妈怀里吃奶，猪爸爸猪妈妈领着一群小猪在做游戏，小兔和爸爸妈妈一起赛跑。
　　小骡子孤单地站在一旁，悄悄地掉眼泪。小兔见了，蹦到他跟前，问道："小骡子，你怎么哭了？来，我们一块儿玩吧！"
　　小骡子低下头："不，你们都有爸爸妈妈和你们玩，可我……"他伤心地哭了起来。
　　"你的爸爸妈妈呢？"
　　"我从来不知道我的爸爸妈妈是谁。"小骡子摇着头，脖子上的铃铛清脆地响着。
　　"走，我们一块儿找去！"小兔唤来了小牛和小羊，他俩一听小骡子要找爸爸妈妈，都非常愿意帮助他。四个小伙伴欢欢喜喜上了路。
　　他们来到大路上，一匹老骡子正拉着大车走过来。小兔忙迎上去："骡大伯，这小骡子是你的孩子吗？"
　　"不，不！我从来就没有过孩子。"老骡子喘着气，大车从他们身旁过去了。
　　他们走在小道上，见一匹骡子驮着粮食在前边走。小羊忙追上去："骡大妈，请您转过头去看看，那小骡子是您的孩子吗？"
　　骡大妈哈哈大笑，说："我们骡子根本就不会生孩子，哪有什么孩子呢？"
　　"什么？"小牛把眼睛瞪得大大的，"骡子不会生孩子？"
　　"那小骡子究竟是谁生的？"小兔和小羊也感到很奇怪。
　　小骡子失望极了，对小伙伴说："别找了，我没有爸爸妈妈。"
　　"我们都有爸爸妈妈，你也一定会有的。"
　　"对，小骡子，别泄气，我们继续找吧！"
　　他们顶着火辣辣的太阳，又上了路。路过一口井时，一匹棕红色的马正在那里饮水，看见他们，热情地招呼道："孩子们，请过来喝水！"
　　他们来到井口。棕红色的马一见到小骡子，就走近他，上上下下仔细地打量着，只听她惊喜地叫道："这不是我的孩子吗？"
　　小骡子连连后退："你弄错了吧？我不是小马驹儿，我是小骡子。"
　　"没错，孩子。你脖子上的铃铛是我生下你时给你戴上的，铃铛里面有三颗红石子。"
　　性急的小伙伴们争着打开了小铃铛——里面果真有三颗红石子。小伙伴们高兴得又蹦又跳："小骡子，快叫妈妈！"
　　"妈——妈！"小骡子奔到妈妈身边，用头蹭着妈妈。妈妈也用舌头温柔地舔着小骡子。
　　"妈妈，我爸爸呢？"小骡子抬起头来问道。
　　"你爸爸在磨坊里磨面！走，我带你去见他！"
　　磨坊里，一匹黑色的驴子正埋头拉磨。
　　"瞧，那就是你的爸爸。"
　　"爸——爸！"
　　哦，原来小骡子是马妈妈和驴爸爸生的孩子。看着小骡子一家亲亲热热地说着知心话儿，小兔、小牛和小羊悄悄地走了。
คำอ่านพินอิน: Xiǎo luózi shì shuíde háizi
　
cǎo dìshànɡ，yípiàn huān lède qínɡjǐnɡ.
　 　 xiǎoniú jué zhe tízi zài māmɑ ɡēnqián sā zhe huān，xiǎoyánɡ wēi zài māmɑ huáilǐ chīnǎi，zhū bàbɑ zhū māmɑ lǐnɡzhe yìqún xiǎozhū zàizuò yóuxì，xiǎotù hé bàbɑ māmɑ yìqǐ sàipǎo.
　 　xiǎo luózi ɡūdān de zhànzài yìpánɡ，qiāoqiāo de diào yǎnlèi.xiǎotù jiànle，bènɡ dào tā ɡēnqián，wèndào ："xiǎo luózi，nǐ zěnme kūle ？lái，wǒmen yíkuàir wán bɑ！"
　 　xiǎo luózi dī xiàtou ："bú，nǐmen dōu yǒu bàbɑ māmɑ hé nǐmen wán，kě wǒ ....."tāshānɡ xīnde kūle qǐlái.
　 　"nǐde bàbɑ māmɑ ne ？"
　 　"wǒcónɡ láibú zhīdào wǒde bàbɑ māmɑ shì shuí."xiǎo luózi yáozhe tóu，bózi shànɡ de línɡchēnɡ qīnɡcuì de xiǎnɡzhe.
　 　"zǒu，wǒmen yíkuàir zhǎo qù！"xiǎotù huàn lái le xiǎoniú hé xiǎoyánɡ，tāliǎnɡ yìtīnɡ xiǎo luózi yàozhǎo bàbɑ māmɑ，dōu fēichánɡ yuànyì bānɡzhù tā.sìɡè xiǎohuǒbàn huānhuānxǐxǐ shànɡle lù.
　 　tāmen láidào dà lùshɑnɡ，yìpǐ lǎo luózi zhènɡ lāzhe dàchē zǒu ɡuòlái.xiǎotù mánɡ yínɡ shànɡqù ："luó dàbó，zhè xiǎo luózi shì nǐde háizi mɑ ？"
　 　"bú，bú！wǒcónɡ láijiù méi yǒuɡuò háizi."lǎo luózi chuǎnzheqì，dàchē cónɡ tāmen shēnpánɡ ɡuòqùle.
　 　tāmen zǒuzài xiǎo dàoshànɡ，jiàn yìpǐ luózi tuó zhe liánɡshi zàiqián biānzǒu.xiǎoyánɡ mánɡ zhuī shànɡqù ："luó dàmā，qǐnɡnín zhuǎn ɡuòtóu qù kànkɑn，nà xiǎo luózi shì nínde háizi mɑ ？"
　 　luó dàmā hāhā dàxiào，shuō ："wǒmen luózi ɡēnběn jiù búhuì shēnɡ háizi，nǎyǒu shénme háizi ne ？"
　 　"shénme ？"xiǎoniú bǎ yǎnjinɡ dènɡ dé dàdà de，"luózi búhuì shēnɡ háizi ？"
　 　"nà xiǎo luózi jiū jìnɡshì shuí shēnɡde ？"xiǎotù hé xiǎoyánɡ yě ɡǎndào hěn qíɡuài.
　 　xiǎo luózi shīwànɡ jíle，duì xiǎohuǒbàn shuō ："bié zhǎole，wǒ méiyǒu bàbɑ māmɑ."
　 　"wǒmen dōu yǒu bàbɑ māmɑ，nǐ yě yī dìnɡhuì yǒude."
　 　"duì，xiǎo luózi，bié xièqì，wǒmen jìxù zhǎo bɑ！"
　 　tāmen dǐnɡzhe huǒlà làde tàiyánɡ，yòu shànɡle lù.lùɡuò yìkǒu jǐnɡ shí，yìpǐ zōnɡ hónɡsè de mǎ zhènɡzài nàlǐ yínshuǐ，kànjiàn tāmen，rèqínɡ de zhāohu dào ："háizimen，qǐnɡ ɡuòlái hēshuǐ！"
　 　tāmen láidào jǐnɡkǒu.zōnɡ hónɡsè de mǎ yī jiàndào xiǎo luózi，jiù zǒujìn tā，shànɡshànɡ xiàxià zǐxì de dǎliɑnɡ zhe，zhǐ tīnɡ tā jīnɡxǐ de jiào dào ："zhè búshì wǒde háizi mɑ ？"
　 　xiǎo luózi liánlián hòutuì ："nǐ nònɡcuò lebɑ ？wǒ búshì xiǎo mǎjū ér，wǒshì xiǎo luózi."
　 　"méicuò，háizi.nǐ bózi shànɡ de línɡchēnɡ shì wǒ shēnɡxià nǐ shí ɡěi nǐ dàishànɡ de，línɡchēnɡ lǐmiàn yǒu sān kē hónɡ shízǐ."
　 　xìnɡ jíde xiǎo huǒbànmen zhēnɡzhe dǎ kāile xiǎo línɡchēnɡ--lǐmiàn ɡuǒzhēn yǒu sān kē hónɡ shízǐ.xiǎo huǒbànmen ɡāoxìnɡ dé yòu bènɡ yòu tiào ："xiǎo luózi，kuàijiào māmɑ！"
　 　"mā--mā！"xiǎo luózi bēn dào māmɑ shēnbiān，yònɡtóu cènɡ zhe māmɑ.mā māyě yònɡ shétou wēnróu de tiǎn zhe xiǎo luózi.
　 　"māmɑ，wǒ bàbɑ ne ？"xiǎo luózi táiqǐtóulái wèndào.
　 　"nǐ bàbɑ zài mòfánɡ lǐ mó miàn！zǒu，wǒ dài nǐqù jiàn tā！"
　 　mòfánɡ lǐ，yìpǐ hēisè de lǘzǐ zhènɡ máitóu lā mó.
　 　"qiáo，nà jiùshì nǐde bàbɑ."
　 　"bà--bà！"
　 　ò，yuánlái xiǎo luózi shì mǎ māmɑ hé lǘ bàbɑ shēnɡde háizi.kànzhe xiǎo luózi yìjiā qīn qīnrè rède shuōzhe zhīxīn huàr，xiǎotù 、xiǎoniú hé xiǎoyánɡ qiāoqiāo de zǒule.

คำแปล : ล่อเป็นลูกใครหนอ

ภาพแห่งความสนุกสนานบนผืนหญ้าเขียวขจี
วัวน้อยมอๆ สะบัดกีบวิ่งเล่นอยู่ข้างหลังแม่ของมัน แกะน้อยแบ๊ะ ๆ ซุกอยู่ในอ้อมกอดของแม่ดูดนมแม่อยู่ ส่วนพ่อแม่หมูอู๊ดๆ พาเหล่าลูกหมูเล่นเกมส์สนุกสนาน ส่วนเจ้ากระต่ายน้อยกำลังวิ่งประลองความเร็วกับพ่อแม่ของมัน
ล่อตัวน้อย แสนโดดเดี่ยวยืนน้ำตาคลอ มองดูอยู่ข้างๆ กระต่ายน้อยเห็นเข้า ก็เลยวิ่งเข้ามาหาถามว่า “เจ้าล่อน้อยเอ๋ย แกร้องไห้ทำไมเหรอ มาเร็ว มาเล่นด้วยกันนะ”
ล่อน้อยก็เอาแต่ก้มหน้าตอบว่า “ไม่ พวกแกมีพ่อ มีแม่วิ่งเล่นด้วยกัน แต่ฉัน....ฮือ ๆ ” พูดยังไม่ทันจบ เจ้าล่อน้อยก็ร้องไห้โฮ..
“แล้วพ่อแม่ของแกล่ะ เจ้าล่อน่อย”
“ตั้งแต่เกิดมา ฉันไม่เคยรู้เลยว่าพ่อแม่ของฉันเป็นใคร” เจ้าล่อน้อยส่ายหัว เสียงกระดิ่งที่คล้องคออยู่ดังก๊องแก๊งๆเบาๆ
“ไปกันเถอะ เราไปตามหาพ่อแม่ของล่อน้อยกัน” กระต่ายน้อยร้องเรียกวัว และแกะเข้ามาร่วมด้วย เพื่อนทั้งสองเมื่อรู้ว่าเจ้าล่อน้อยจะตามหาพ่อแม่ ก็เต็มใจช่วยเหลือ เพื่อนทั้งสี่ก็พากันออกเดินทางด้วยความเบิกบาน เพื่อไปตามหาพ่อแม่ของเจ้าล่อตัวน้อย
พอพวกมันเดินทางถึงถนนใหญ่ เจอคุณลุงล่อตัวโตกำลังลากรถเดินมา กระต่ายน้อยรีบวิ่งเข้าไปถาม “คุณลุงล่อครับ เจ้าล่อน้อยนี่ เป็นลูกของลุงรึเปล่าครับ”
“ไม่ใช่ ๆ ข้าไม่เคยมีลูกเลย” คุณลุงล่อพูดจบก็ถอนหายใจเฮือกใหญ่ แล้วก็ลากรถผ่านกลุ่มเด็ก ๆ ทั้งสี่ไป
เพื่อนรักทั้งสี่ พากันเดินต่อไป จนถึงตรอกเล็กๆแห่งหนึ่ง เห็นคุณป้าล่อตัวโต กำลังแบกเสบียงอาหารมาเต็มหลัง แกะน้อยรีบวิ่งเข้าไปถาม “คุณป้าครับ ป้าช่วยหันกลับไปดูหน่อยสิครับว่า เจ้าล่อตัวน้อยนั่น เป็นลูกของป้าหรือเปล่า”
คุณป่าล่อหัวเราะเสียงดัง “ฮา ๆ ๆ ล่ออย่างพวกเรา มีลูกไม่ได้หรอกไอ้หนู จะไปมีลูกมาจากไหนกัน”
“อะไรนะ” เจ้าแกะน้อยทำตาโต “ล่อ มีลูกไม่ได้อย่างงั้นเหรอ”
“แล้ว เจ้าล่อน้อยตัวนี้ล่ะ เป็นลูกใครเหรอ” เจ้ากระต่ายน้อยและเจ้าแกะน้อยถามด้วยความฉงนสงสัย
ส่วนเจ้าล่อน้อย รู้สึกสิ้นหวัง บอกกับเพื่อนๆด้วยเสียงเศร้าสร้อยว่า “ไม่ต้องหาแล้วล่ะ ฉันไม่มีพ่อ ไม่มีแม่”
“พวกเรายังมีพ่อ มีแม่เลย แกก็ต้องมีเหมือนกัน”
“ใช่แล้ว เจ้าล่อน้อย อย่าเพิ่งหมดกำลังใจ พวกเราไปตามหากันต่อเถอะนะ”
　　 เพื่อนๆตัวน้อยก็พากันเดินฝ่าแสงแดดจ้า เดินทางต่อไป พอเดินผ่านบ่อน้ำแห่งหนึ่ง มีม้าสีแดงตัวหนึ่ง กำลังกินน้ำอยู่ พอเห็นพวกเด็ก ๆ ก็ทักทายอย่างเป็นมิตร “เด็กๆ มาดื่มน้ำกันเร็ว”
พวกเด็กๆก็พากันเดินไปที่บ่อน้ำ พอม้าสีแดงเห็นลูกล่อ ก็เดินเข้ามาใกล้ เดินด้อมๆมองๆ แล้วก็ได้ยินเสียงม้าตะโกนลั่น “นี่ไม่ใช่ลูกของฉันหรอกหรือ”
เจ้าล่อตัวน้อยถอยออกไปทีละก้าว ๆ “คุณเข้าใจผิดหรือเปล่า ผมไม่ใช่ม้าน้อย ผมเป็นล่อนะฮะ”
“ไม่ผิดหรอก ลูกแม่ กระดิ่งที่แขวนอยู่ที่คอเจ้า เป็นของที่แม่แขวนเอาไว้ตอนที่ลูกเกิด ในกระดิ่งมีหินอยู่สามลูก”
เพื่อนๆ ต่างร้อนใจ รีบเปิดกระดิ่งออกดู ----- ในกระดิ่งก็มีลูกหินอยู่สามลูกจริงๆ พวกเพื่อนๆ ก็พากันกระโดดโลดเต้นดีอกดีใจกันใหญ่ “เจ้าล่อน้อย รีบเรียกแม่สิ รีบเรียกแม่สิ”
“แม่ฮะ แม่” เจ้าล่อน้อยวิ่งเข้าสู่อ้อมกอดของแม่ม้า เอาหัวคลอเคลียตัวแม่ม้า แม่ม้าก็ใช้ลิ้นเลียเจ้าล่อน้อยด้วยความโอบอ้อมอารี
“แม่ฮะ แล้วพ่อผมล่ะฮะ” ล่อน้อย ถามแม่ม้าด้วยความสงสัย
“พ่อเจ้าโม่แป้งอยู่ในห้องโม่โน่นแน่ะ ไป แม่จะพาเจ้าไปหาพ่อ”
พอไปถึงห้องโม่แป้ง ก็เห็นลาหนุ่มสีดำกำลังขะมักเขม้นกับการโม่แป้งอยู่
“ดูนั่น นั่นล่ะพ่อของเจ้า”
“พ่อฮะ พ่อฮะ”
อ้อ ที่แท้เจ้าล่อน้อยเป็นลูกของแม่ม้า กับพ่อลา พ่อลา แม่ม้า ลูกล่อพูดคุยกันด้วยความคิดถึง เจ้ากระต่ายน้อย แกะน้อย และวัวน้อยก็ค่อยๆย่องเดินจากไป
35.小卡咪
　　
卡咪是只胆子很小的猫。他的伙伴们都开始学捕老鼠了，可他晚上还不敢自己出门呢！
　　"妈妈，你陪陪我，我怕！"小卡咪常这样喊着。
　　"这么胆小怎么行呢？"猫妈妈和小伙伴们都很着急。
　　猫哥哥想出一个好办法，悄悄地告诉了大家。晚上，风儿轻轻吹着，小卡咪靠着妈妈身边听她讲故事。
　　"小卡咪，快！快！"伙伴们冲进来，大声喊道，"山那边正开联欢会呢，我们都去！"说完，便结伴走了。
　　小卡咪急了，"等等我呀！"可伙伴们都走远了。
　　"你自己去吧，小卡咪，"妈妈亲切地说，"别害怕，也许路上会碰到伙伴们的。"
　　小卡咪太想去参加联欢会了，他终于自己出门了。
　　"呀，那是什么？"小卡咪被一只萤火虫的亮光吓了一跳，"噢，一定是我的伙伴们。"他想：那一闪一闪的是他们的眼睛。
　　小卡咪不怕了，又向前走。他不停地向四周望去，希望再碰到伙伴们。
　　"嘻，那儿有闪闪的亮光，一定是谁躲在树上呢！"小卡咪笑着说。其实，那是被月亮映亮的树叶上的小露珠。
　　小卡咪想，我的伙伴到处都有，一个人出门没什么可怕的。他走呀走，到了山那边。可那儿冷冷清清的，"一定是来晚了，"小卡咪很遗憾，他只好转身往家里走去。
　　他回到了家，发现家里挤满了小伙伴。
　　"哈，联欢会在家里开呀！"小卡咪高兴地喊着。猫哥哥把一束鲜花送给他，祝贺他变成一只勇敢的小猫。

คำอ่านพินอิน : Xiǎokǎ mī

kǎ mī shì zhǐ dǎnzi hěn xiǎode māo.tāde huǒbànmen dōu kāishǐ
xué bǔ láoshǔ le，kě tā wǎnshɑnɡ hái bùɡǎn zìjǐ chūmén ne！
　 　"māmɑ，nǐ péi péiwǒ，wǒ pà！"xiǎokǎ mī chánɡ zhèyànɡ hǎnzhe.
　 　"zhème dǎnxiǎo zěnme xínɡ ne ？"māo māmɑ hé xiǎo huǒbànmen
dōuhěn zháojí.
　 　māo ɡēɡe xiǎnɡchū yíɡè hǎo bànfǎ，qiāoqiāo de ɡàosu le dàjiā.
wǎnshɑnɡ，fēnɡr qīnɡqīnɡchuī zhe，xiǎokǎ mī kàozhe māmɑ shēnbiān
tīnɡ tā jiǎnɡ ɡùshi.
　 　"xiǎokǎ mī，kuài！kuài！"huǒbànmen chōnɡ jìnlái，dàshēnɡ
hǎndào，"shānnàbiɑn zhènɡ kāi liánhuān huìne，wǒmen dōuqù！"shuōwán，biàn jiébàn zǒule.
　 　xiǎokǎ mī jíle，"děnɡděnɡ wǒyɑ！"kě huǒbànmen dōu zǒu yuǎnle.
　 　"nǐ zìjǐ qùbɑ，xiǎokǎ mī，"māmɑ qīnqiè deshuō ，"bié hàipà，yéxǔ lù shànɡhuì pènɡdào huǒbàn mende."
　 　xiǎokǎ mī tài xiǎnɡqù cānjiā liánhuān huìle，tā zhōnɡyú zìjǐ
chūmén le.
　 　"yɑ，nà shì shénme ？"xiǎokǎ mī bèi yìzhī yínɡhuǒchónɡ de liànɡɡuānɡ xiàle yítiào，"ō，yídìnɡ shì wǒde huǒbànmen."tā xiǎnɡ：nà
yìshǎn yìshǎn de shì tā mende yǎnjinɡ.
　 　xiǎokǎ mī búpà le，yòu xiànɡ qiánzǒu.tā bùtínɡ de xiànɡ sìzhōu wànɡqù，xīwànɡ zài pènɡdào huǒbànmen.
　 　"xī，nàr yǒu shánshǎn de liànɡɡuānɡ，yídìnɡ shì shuí duǒzài
shùshànɡ ne！"xiǎokǎ mī xiàozhe shuō.qíshí，nà shì bèi yuèliɑnɡ yìnɡ liànɡde shù yèshànɡ de xiǎo lùzhū.
　 　xiǎokǎ mī xiǎnɡ，wǒde huǒbàn dàochù dōu yǒu，yī ɡèrén chūmén
méishénme kěpàde.tā zǒu yɑ zǒu，dàole shānnàbiɑn.kě nàr lěnɡlěnɡ
qīnɡqīnɡde，"yídìnɡ shì lái wǎnle，"xiǎokǎ mī hěn yíhàn，tā zhíhǎo zhuǎnshēn wǎnɡ jiālǐ zǒuqù.
　 　tā huí dàole jiā，fāxiàn jiālǐ jǐ mǎnle xiǎohuǒbàn.
　 　"hā，liánhuān huìzài jiālǐ kāi yɑ！"xiǎokǎ mī ɡāoxìnɡde
hǎnzhe.māo ɡēɡe bǎ yíshù xiānhuā sònɡɡěi tā，zhùhè tā biànchénɡ yìzhī yónɡɡǎn de xiǎomāo.

คำแปล : เจ้าข้าวเม่าจอมขี้ขลาด

เจ้าข้าวเม่าเป็นแมวขี้ขลาด บรรดาเพื่อนๆ ต่างเริ่มเรียนจับหนูกันแล้ว แต่เจ้าข้าวเม่ายังไม่กล้าออกจากบ้านตามลำพังเลย
“แม่ฮะ อย่าไปไหนนะฮะ ผมกลัว ...เมี้ยว..” เสียงเจ้าข้าวเม่าร้องเรียกแม่
“ขี้ขลาดอย่างงี้ได้ยังไงล่ะลูก” แม่แมว และเพื่อนต่างพากันเป็นห่วง
พี่แมวคิดวีธีดีๆออกแล้ว ก็แอบบอกทุกๆคน ตกกลางคืน ลมพัดเบา ๆ เจ้าข้าวเม่าก็ซุกอยู่ในอกแม่ นอนฟังแม่เล่านิทาน
“เจ้าข้าวเม่า เร็วเข้าๆ เมี้ยว” เสียงเพื่อนวิ่งเข้ามาหา แล้วตะโกนเรียก ที่เชิงเขาโน่นมีงานเลี้ยงฉลอง พวกเราไปกันหมดเลย พอพูดจบก็เดินกอดคอตามกันไป
เจ้าข้าวเม่าก็รีบวิ่งตามออกไป “รอฉันด้วยสิ เมี้ยว...” แต่เพื่อนๆวิ่งกันไปไกลแล้ว
“ลูกไปเองก็แล้วกัน ข้าวเม่า” แม่แมวพูดกับข้าวเม่า “ไม่ต้องกลัวหรอกลูก ตามทางก็อาจจะเจอเพื่อนก็ได้”
เจ้าข้าวเม่าอยากไปร่วมงานเลี้ยงมาก ในที่สุดก็ตัดสินใจเดินออกไปด้วยตัวเอง
“เมี้ยว...นั่นอ่ะไรน่ะ” เจ้าข้าวเม่าตกใจสุดขีดเมื่อเห็นหิ่งห้องกระพริบแสงไฟวาบๆ “อ๋อ จะต้องเป็นเพื่อนๆแน่ๆเลย” เจ้าข้าวเม่าคิดว่า แสงไฟที่กระพริบอยู่ไกลๆนั่น เป็นแววตาของเพื่อนๆเป็นแน่แท้
เจ้าข้าวเม่าไม่กลัวแล้ว ก็รีบวิ่งไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว มองซ้ายมองขวา หวังว่าจะเจอเพื่อนๆ
“อิอิ แสงวาวๆ ตรงนั้น จะต้องเป็นเพื่อนๆซักคนแอบอยู่ตรงต้นไม้แน่ๆเลย” เจ้าข้าวเม่าหัวเราะด้วยความดีใจ แต่จริงๆแล้ว แสงวาวๆนั้นเป็นแสงจันทร์ที่สะท้อนกับน้ำค้างใส
เจ้าข้าวเม่าครุ่นคิดในใจ เพื่อนๆเรามีอยู่ทุกที่ล่ะน่า ออกนอกบ้านคนเดียว ไม่เห็นจะมีอะไรน่ากลัวเลยสักนิด เจ้าข้าวเม่าเดินไปเรื่อย ๆ ก็เดินมาถึงเชิงเขา แต่ว่า ที่นั่นกลับเงียบเชียบ ไม่มีใครสักคน “สงสัยว่าจะมาช้าไปเสียแล้ว” เจ้าข้าวเม่ารู้สึกเสียดายมาก ก็ได้แต่หันหลังกลับเดินคอตกกลับบ้าน
พอกลับมาถึงบ้าน ก็เห็นเพื่อนๆอยู่กันเต็มบ้านเลย
“อ้าว...งานเลี้ยงจัดที่บ้านเหรอ” เจ้าข้าวเม่าตะโกนด้วยความดีใจ พี่แมวมอบช่อดอกไม้แสดงความยินดีให้น้องข้าวเม่า ยินดีที่เจ้าข้าวเม่าเป็นแมวที่กล้าหาญแล้ว


36.小猪照镜子

小猪的脸总是很脏。
小猪过生日那天，他的朋友小兔送给他一面镜子，要他每天出门前照一照，"这样你就能知道脸上哪儿有脏，就可以把脏擦掉。"
　　第二天一早，为了不让镜子照出脏来，小猪把脸洗得于干净净的。
　　但当他正要照镜子时，飞来一只苍蝇，扔炸弹一样，把一点苍蝇屎掉到镜子上。这样，镜子里的小猪就成了一只脏小猪。
　　小猪赶紧拿毛巾来擦脸。擦一次，照一次镜子……怎么老是擦不掉？
　　"小猪！"小兔来叫小猪去玩。
　　小猪说："等一等，我不把脸擦干净是不能出门的。"
　　"对。"小兔就在门外等。可是等了好久还不见小猪出米。
　　小兔进去一看，这才弄明白是怎么回事。
　　"小猪呀，你搞错了，"小兔把镜子上的苍蝇屎给小猪看，"脏的是镜子，你的脸已经擦得很干净很干净了。"
　　从这以后，每当小猪照镜子，看到镜子里的小猪脸上脏了，他就想："这是镜子脏了，我的脸其实是很于净的。"
　　所以，尽管小猪天天照镜子，他还是一只脏小猪。

คำอ่านพินอิน: Xiǎozhū zhàojìnɡzi

xiǎozhū de liǎn zǒnɡshì hěnzānɡ.
　 　 xiǎozhū ɡuò shēnɡrì nàtiān，tāde pénɡyou xiǎotù sònɡɡěi tā yímiàn jìnɡzi，yào tā měitiān chū ménqián zhào yī zhào，"zhèyànɡ nǐ jiùnénɡ zhīdào liǎnshànɡ nǎr yǒu zānɡ，jiùkéyǐ bǎ zānɡ cādiào."
　 　dì èrtiān yìzǎo，wèile búrànɡ jìnɡzi zhàochū zānɡ lái，xiǎozhū bǎ liǎn xǐ dé yú ɡānjìnɡ jìnɡ de.
　 　dàn dānɡtā zhènɡyào zhàojìnɡ zǐshí，fēilái yìzhī cānɡyinɡ，rēnɡ zhàdàn yíyànɡ，bǎ yìdiǎn cānɡyinɡ shǐ diàodào jìnɡzi shànɡ.zhèyànɡ，
jìnɡzi lǐ de xiǎozhū jiù chénɡle yìzhī zānɡ xiǎozhū.
　 　xiǎozhū ɡánjǐn ná máojīn lái cāliǎn.cā yícì，zhào yícì jìnɡzi .....zěnme lǎoshì cābúdiào ？
　 　"xiǎozhū！"xiǎotù lái jiào xiǎozhū qù wán.
　 　xiǎozhū shuō ："děnɡyiděnɡ，wǒ bùbǎ liǎn cāɡān jìnɡshì bùnénɡ chūmén de."
　 　"duì."xiǎotù jiùzài ménwài děnɡ.kěshì děnɡle háojiǔ hái bújiàn xiǎozhū chū mǐ.
　 　xiǎotù jìnqù yíkàn，zhè cái nònɡmínɡbɑi shì zěnme huíshì.
　 　"xiǎozhū yɑ，nǐ ɡǎo cuòle，"xiǎotù bǎ jìnɡzi shànɡ de cānɡyinɡ shǐ ɡěi xiǎozhū kàn，"zānɡ de shì jìnɡzi，nǐde liǎn yǐjīnɡ cā dé hěn ɡānjìnɡ hěn ɡānjìnɡ le."
　 　cónɡzhè yǐhòu，měidānɡ xiǎozhū zhàojìnɡzi，kàndào jìnɡzi lǐ de xiǎozhū liǎnshànɡ zānɡle，tā jiù xiǎnɡ ："zhè shì jìnɡzi zānɡle，wǒde liǎn qí shíshì hěn yú jìnɡ de."
　 　suóyǐ，jínɡuǎn xiǎozhū tiāntiān zhàojìnɡzi，tā háishì yìzhī
zānɡ xiǎozhū.

คำแปล: หมูน้อยส่องกระจก

เจ้าหมูน้อยอู๊ด ๆ หน้าเลอะเทอะเปรอะเปื้อนอยู่ตลอดเวลา
อยู่มาวันหนึ่ง เป็นวันเกิดเจ้าหมูอู๊ดๆ เจ้ากระต่ายน้อยมอบกระจกหนึ่งบานเป็นของขวัญวันเกิด ให้เจ้าหมูอู๊ดๆ ก่อนออกจากบ้านทุกวัน “แกจะได้รู้ว่าหน้าของแกตรงไหนเปื้อน ก็จะได้เช็ดออกให้สะอาด”
เช้าวันต่อมา เจ้าหมูอู๊ดๆ ไม่อยากเห็นหน้าที่สกปรกของตัวเอง ก็เลยล้างหน้าให้สะอาดหมดจด ก่อนที่จะส่องกระจก
แต่พอเจ้าหมูอู๊ดๆ จะไปส่องกระจก มีแมลงวันตัวหนึ่งบินมา เหมือนกับปาระเบิดเลยล่ะ เจ้าแมลงวันอึใส่กระจกเลอะหมดเลย เจ้าหมูอู๊ดๆ ก็กลายเป็นเจ้าหมูสกปรกไปในทันที
เจ้าหมูอู๊ดๆรีบเอาผ้าขนหนูมาเช็ดหน้า แล้วก็รีบไปส่องกระจก ทำไมถึงเช็ดไม่ออกเสียทีนะ
“เจ้าหมูอู๊ดๆเพื่อนรัก” เสียงกระต่ายน้อยเรียกเจ้าหมูอู๊ดๆไปเล่นด้วยกัน
เจ้าหมูอู๊ดๆบอกว่า “รอเดี๋ยว ฉันยังเช็ดหน้าไม่สะอาด ออกไปข้างนอกไม่ได้หรอก”
“ถูกแล้ว ” เจ้ากระต่ายก็รออยู่ข้างนอก แต่รออยู่ตั้งนาน เจ้าหมูอู๊ดๆก็ไม่ออกมาสักที
เจ้ากระต่ายก็เลยเดินเข้าไปดู จึงเข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น
“เจ้าหมูอู๊ดๆ เอ๊ย แกเข้าใจผิดแล้วล่ะ” กระต่ายเอาอึแมลงวันที่อยู่บนกระจกมาให้เจ้าหมูอู๊ดๆดู “ที่สกปรกน่ะ คือกระจก แต่หน้าของแกน่ะ สะอาดจนไม่รู้จะสะอาดยังไงแล้ว”
จากนั้นมา ทุกครั้งที่เจ้าหมูอู๊ดๆส่องกระจก เมื่อเห็นหน้าตัวเองสกปรก เจ้าหมูอู๊ดๆก็จะคิดว่า “อ๋อ ที่แท้กระจกนี่เองที่สกปรก หน้าของฉันสะอาดอยู่แล้ว”
ดังนั้น ไม่ว่าเจ้าหมูอู๊ดๆจะส่องกระจกทุกวันยังไง มันก็ยังเป็นเจ้าหมูสกปรกอยู่เหมือนเดิม


37.象鼻子桥
　　
森林中有一条小小的河。河不宽，小猴子、小狗熊一跃就过去了；可小白兔、小老鼠就不行，他们太小了，跳不过河去，常呆在河边发愁。
　　 大象看见了，心想，我该帮帮他们呀。他住到小河边上。小动物要过河，他就用长长的鼻子把他们卷起来，送到河对岸。
　　小白兔、小老鼠可高兴了。"让大象的鼻子卷着，就像坐飞机一样，飞到河对岸了。"他们常这么对小猴子、小狗熊说。
　　小猴子、小狗熊听了好羡慕，他们来到河边，装出生病的样子。大象看见了，赶紧把他们送到河对岸，让他们去医院看病。
　　"真的很舒服，很好玩。"小猴子、小狗熊悄悄地商量，"以后，咱们也让大象送过河。"
　　大象心肠好，不计较。可小狗熊太重了，大象用长鼻子卷起他，觉得很吃力。没几天，大象就觉得长鼻子酸酸的，很难受。他到医院去看病了。
　　呀，这下糟了，没人送大家过河了。
　　"都是你们，自己会过河，还要大象送，把大象累病了。"小白兔一埋怨，小狗熊和小猴子的脸红了。
　　"咱们不能老是让大象送，咱们该在河上架桥。"小猴子想了个主意。
　　"对！对！我这就去砍树！"小狗熊说着跑了。
　　"咱们把桥做成象鼻子的样子，这祥，从桥上走过，就会觉得还像坐在象鼻子上。"小白兔说。
　　于是，小老鼠在小狗熊砍来的树干上啃呀啃，啃成个象鼻子的样子，真有趣。然后，大家齐心协力，把桥架上小河。现在过河真方便。
　　大象看完病，急急忙忙赶回来，他惦记着小动物呢。远远地，他看见小河上有个弯弯的东西，那是什么？大象走近一看，啊，原来是座象鼻子桥！
　　"现在不需要你送我们过河了。"小动物们笑盈盈地对大象说，"不过，我们希望你还是和我们住在一起，我们需要你这个热心的大朋友！"
　　大象卷起长鼻子，高兴地点点头："好！好！我一定还和你们住在一起。"

คำอ่านพินอิน: Xiànɡ bízi qiáo

sēn línzhōnɡ yǒu yìtiáo xiǎoxiǎode hé.hé bùkuān，xiǎo hóuzi 、xiǎo ɡǒuxiónɡ yíyuè jiù ɡuòqùle；kě xiǎobáitù、xiǎo láoshǔ jiù
bùxínɡ，tāmen tài xiǎole，tiào bú ɡuòhé qù，chánɡ dāizài hébiān
fāchóu.
　 　 dà xiànɡkàn jiànle，xīnxiǎnɡ，wǒ ɡāi bānɡbānɡ tāmen yɑ.tā zhù dào xiǎohé biānshànɡ.xiǎo dònɡwù yào ɡuòhé，tā jiù yònɡ chánɡ chánɡde bízi bǎ tāmen juǎnqǐlái，sònɡdào hé duìàn.
　 　xiǎobáitù 、xiǎo láoshǔ kě ɡāoxìnɡ le."rànɡ dàxiànɡ de bízi
juǎnzhe，jiùxiànɡ zuò fēijī yíyànɡ，fēi dào hé duìàn le."tāmen chánɡ zhème duì xiǎo hóuzi 、xiǎo ɡǒuxiónɡ shuō.
　 　xiǎo hóuzi 、xiǎo ɡǒuxiónɡ tīnɡle hǎo xiànmù，tāmen láidào
hébiān，zhuānɡ chūshēnɡ bìnɡde yànɡzi.dà xiànɡkàn jiànle，ɡánjǐn bǎ
tāmen sònɡdào hé duìàn，rànɡ tāmen qù yīyuàn kànbìnɡ.
　 　"zhēnde hěn shūfu，hěn hǎowán."xiǎo hóuzi 、xiǎo ɡǒuxiónɡ
qiāoqiāo de shānɡliɑnɡ，"yǐhòu，zánmen yě rànɡ dàxiànɡ sònɡ ɡuòhé."
　 　dàxiànɡ xīnchánɡhǎo，bú jìjiào.kě xiǎo ɡǒuxiónɡ tàizhònɡ le，
dàxiànɡ yònɡ chánɡ bízi juǎnqǐ tā，juédé hěn chīlì.méijǐtiān，dàxiànɡ jiù juédé chánɡ bízi suānsuānde，hěn nánshòu.tā dào yīyuàn qùkàn bìnɡle.
　 　yɑ，zhèxià zāole，méirén sònɡ dàjiā ɡuòhé le.
　 　"dōushì nǐmen，zìjǐ huì ɡuòhé，háiyào dàxiànɡ sònɡ，bǎ dàxiànɡ lèi bìnɡle."xiǎobáitù yī mányuàn，xiǎo ɡǒuxiónɡ hé xiǎo hóuzi de liǎn hónɡle.
　 　"zánmen bùnénɡ lǎoshì rànɡ dàxiànɡ sònɡ，zánmen ɡāi zài hé
shànɡ jiàqiáo."xiǎo hóuzi xiǎnɡle ɡè zhǔyi.
　 　"duì！duì！wǒ zhè jiùqù kǎn shù！"xiǎo ɡǒuxiónɡ shuōzhe
pǎole.
　 　"zánmen bǎ qiáo zuò chénɡxiànɡ bízi de yànɡzi，zhè xiánɡ，cónɡ qiáoshànɡ zǒuɡuò，jiùhuì juédé hái xiànɡ zuòzài xiànɡ bízi shànɡ.
"xiǎobáitù shuō.
　 　yúshì，xiǎo láoshǔ zài xiǎo ɡǒuxiónɡ kǎn láide shùɡàn shànɡ kěn yɑ kěn，kěn chénɡ ɡè xiànɡ bízi de yànɡzi，zhēn yǒuqù.ránhòu，dàjiā
qíxīn xiélì，bǎ qiáo jiàshànɡ xiǎohé.xiànzài ɡuòhé zhēn fānɡbiàn.
　 　dàxiànɡ kànwán bìnɡ，jíjí mánɡmánɡ ɡǎn huílái，tā diàn jìzhe
xiǎo dònɡwù ne.yuǎn yuǎndì，tā kànjiàn xiǎohé shànɡ yǒuɡè wānwānde
dōnɡxi，nà shì shénme ？dàxiànɡ zǒujìn yíkàn，ā，yuánlái shì zuò xiànɡ bízi qiáo！
　 　"xiànzài bùxūyào nǐ sònɡ wǒmen ɡuòhé le."xiǎo dònɡwù men
xiàoyínɡyínɡ de duì dàxiànɡ shuō，"búɡuò，wǒmen xīwànɡ nǐ háishì hé
wǒmen zhùzài yìqǐ，wǒmen xūyào nǐ zhèɡe rèxīn de dà pénɡyou！"
　 　dàxiànɡ juǎnqǐ chánɡ bízi，ɡāoxìnɡ dìdiǎn diǎntóu ："hǎo！
hǎo！wǒ yídìnɡ háihé nǐmen zhùzài yìqǐ."

คำแปล : สะพานงวงช้าง

ในป่าแห่งหนึ่งมีลำธารเล็กๆสายหนึ่ง สองฝั่งไม่กว้างมากนัก เพียงแค่เจ้าจ๋อหรือเจ้าหมีกระโดดหยองๆก็ข้ามไปได้แล้ว แต่เจ้ากระต่ายน้อย หนูตัวน้อยๆข้ามไปไม่ได้ เพราะพวกมันตัวเล็กเกินไป ก็ได้แต่นั่งทอดถอนใจอยู่ริมลำธาร
ช้างงวงยาวเดินผ่านมาพบเข้า ก็คิดว่า ฉันน่าจะช่วยพวกเค้านะ มันก็เลยตั้งที่พักอยู่ริมลำธาร ถ้ามีเพื่อนๆสัตว์น้อยจะข้ามลำธาร เจ้าช้างงวงยาวก็เอางวงม้วนเพื่อนสัตว์น้อยแล้วก็ส่งข้าม ฝั่งไป
เจ้ากระต่ายน้อย หนูตัวน้อยๆ ดีอกดีใจกันมาก “ให้ช้างเอางวงม้วนขึ้นไป เหมือนนั่งเครื่องบิน บินข้ามไปอีกฝั่งหนึ่งเลยล่ะ” พวกมันก็มักเอาเรื่องนี้ไปเล่าเรื่องนี้ให้ลิงและหมีฟังอยู่บ่อยๆ
ลิงและหมีได้ยินดังนั้นก็เกิดความอิจฉามาก พากันเดินมาที่ริมลำธาร แล้วแกล้งทำเป็นป่วย พี่ช้างงวงยาวเห็นดังนั้นก็รีบม้วนงวงส่งมันข้ามฟาก ให้พวกมันรีบไปหาหมอที่โรงพยาบาล
“ว้าว สบายจังเลย สนุกด้วย” เจ้าลิงและหมีแอบกระซิบกระซาบกัน “ต่อไปพวกเราก็ให้ช้างส่งข้ามฟากแบบนี้ก็แล้วกัน”
ช้างใจดี ไม่คิดทวงบุญคุณอะไร แต่ว่าเจ้าหมีตัวหนักมาก ช้างเอางวงม้วนเจ้าหมีตัวอ้วนต้องออกแรกมาก ไม่นานช้างก็รู้สึกปวดงวงมาก ก็เลยไปหาหมอที่โรงพยาบาล
“แย่จัง จะทำยังไงดีล่ะ ไม่มีใครส่งเพื่อนๆข้ามลำธารแล้วล่ะ”
“เป็นเพราะพวกแกแหละ ตัวเองข้ามลำธารเองได้ ยังจะต้องให้พี่ช้างส่งข้ามฟากอีก ดูซิ พี่ช้างเหนื่อยจนป่วยเลย” เสียงเจ้ากระต่ายน้อยร้องโวยวาย เอ็ดเจ้าหมีกับจ้าลิงด้วยความโมโห หมีกับจ้าลิงก็ได้แต่ก้มหน้าด้วยความละอายใจ
เจ้าลิงออกความคิดว่า “พวกเราจะให้พี่ช้างส่งข้ามลำธารตลอดไปไม่ได้หรอก เราจะต้องช่วยกันสร้างสะพาน”
“ใช่แล้ว ใช่แล้ว เดี๋ยวฉันจะไปตัดไม้นะ” เจ้าหมีพูดยังไม่ทันขาดคำก็รีบวิ่งเข้าป่าไป
“เราทำสะพานให้เหมือนกับงวงของพี่ช้างก็แล้วกัน เวลาเราข้ามสะพาน จะได้เหมือนกับเดินอยู่บนงวงของพี่ช้างยังไงล่ะ” เจ้ากระต่ายออกความเห็นเสียงเจื้อยแจ้ว
ว่าแล้ว เจ้าหนู ก็แทะไม้ที่เจ้าหมีตัดมาจากในป่า แทะจนเป็นรูปสะพานโค้งเหมือนกับงวงของพี่ช้าง จากนั้นเพื่อนๆก็ร่วมแรงร่วมใจกันยกสะพานไปตั้งข้ามลำธาร จากนั้นมา พวกมันก็ข้ามลำธารได้ด้วยความสะดวกสบาย
ฝ่ายพี่ช้าง พอหาหมอเสร็จปุ๊บ ก็รีบวิ่งกลับมาริมลำธารเพราะเป็นห่วงเพื่อนๆจะข้ามลำธารกันไม่ได้ พอวิ่งมาถึงก็เห็นอะไรโค้งๆข้ามลำธารมาแต่ไกล นั่นอะไรเหรอ พี่ช้างเดินเข้าไปใกล้ๆ แล้วร้องถาม หลังจากดูอย่างถี่ถ้วนแล้วก็ร้อง “อ๋อ ที่แท้ก็เป็นสะพานงวงช้างนี่เอง”
“ต่อไปนี้ ไม่ต้องรบกวนพี่ช้างส่งพวกเราข้ามลำธารแล้วนะฮะ” บรรดาสัตว์ตัวเล็กตัวน้อยพูดกับพี่ช้าง แต่เราก็หวังว่า พี่จะพักอยู่กับเราที่นี่ พวกเราอยากได้เพื่อนที่เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่แบบนี้
พี่ช้างได้ยินดังนั้นก็ม้วนงวงยาว แล้วก็พยักหน้าด้วยความดีใจ “ได้ ๆ ๆ ฉันจะพักอยู่กับพวกเจ้าที่นี่แหละ”


38.无情鸟
　　
画眉就要做妈妈了，她衔来树枝和泥土筑了一个又暖和、又结实的巢。
　　 杜鹃也要做妈妈了，可她什么准备也不做，整天飞到西来飞到东，看谁的巢筑得好。
　　"森林里数画眉的巢筑得好，就让她替我孵蛋好啦！"杜鹃心里打定了主意，便向画眉的巢飞去。
　　"你好啊，画眉！"杜鹃做出十分亲热的样子，"我听说你正在孵小画眉，就来看看你。"
　　"谢谢你！"画眉一心一意地孵蛋，这时候真不愿意有谁来打扰她。
　　"你筑的巢真是漂亮极了，我能进去看看吗？"
　　听到杜鹃赞美自己筑的巢，画眉的心里喜滋滋的。她不由自主地走出巢来。请杜鹃进去了。
　　杜鹃学着画眉孵蛋的样子，蹲下身子："多么舒服啊！让我多呆一会儿。"
　　过了好一会儿，杜鹃才从巢里走出来。
　　她并不和画眉告别，心满意足地飞走了。
　　画眉接着孵蛋，她没有发现，在她翅膀下面多了一个杜鹃蛋。
　　孵蛋的日子过得真慢哪：好不容易等到这一天，画眉听到翅膀底下有啄蛋壳的声音。
　　"啊，小宝宝终于出世了！"画眉把那只破壳的蛋移到面前，小鸟的脑袋伸了出来，他睁着好奇的眼睛，东瞧瞧，西望望，使劲地向上挣着身子。画眉妈妈帮助他出了蛋壳，"瞧，小家伙长得多棒！"她慈爱地看着她的第一个孩子，用嘴梳理着他又湿又乱的羽毛。
　　这只小鸟的个儿比一般刚出壳的小鸟要大得多。画眉妈妈哪里知道，她的第一个孩子竟是小杜鹃。
　　过了几天，另外三只蛋也破壳了。画眉妈妈非常辛苦，每天早出晚归，为她的四个孩子找吃的，小杜鹃的胃口特别好，他总是吃不饱。为了独占他弟弟妹妹的食物，有一天，他趁画眉妈妈出去觅食的时候，狠心地将三只小画眉推出巢外。
　　失去了三个孩子的画眉妈妈，把爱全给了小杜鹃。她宁愿自己挨饿，也要把食物省给小杜鹃吃。
　　小杜鹃一天天成长起来，画眉妈妈却一天天地衰老下去，当她再也飞不动的时候，小杜鹃却展开长硬的翅膀，永远地离开了她。
画眉妈妈伤心极了，她不愿相信，自己千辛万苦抚养大的孩子，不过是一只忘恩负义的无情鸟。

คำอ่านพินอิน: Wúqínɡ niǎo

huàméi jiùyào zuò māmɑ le，tā xián lái shùzhī hé nítǔ zhù le yíɡè yòu nuǎnhuo 、yòu jiēshi de cháo.
　 　 dùjuān yě yào zuò māmɑ le，kě tā shénme zhǔnbèi yě búzuò，
zhěnɡtiān fēi dào xī lái fēi dào dōnɡ，kàn shuíde cháo zhù déhǎo.
　 　"sēnlín lǐshù huàméi de cháo zhù déhǎo，jiùrànɡ tā tì wǒ fūdàn hǎolā！"dùjuān xīnlǐ dǎ dìnɡle zhǔyi，biàn xiànɡ huàméi de cháo fēiqù.
　 　"nǐ hǎoā，huàméi！"dùjuān zuòchū shífēn qīnrè de yànɡzi，"wǒ
tīnɡshuō nǐ zhènɡzài fū xiǎo huàméi，jiùlái kànkɑn nǐ."
　 　"xièxiènǐ！"huàméi yìxīn yíyì de fūdàn，zhèshíhou zhēnbú yuànyì yǒu shuí lái dárǎo tā.
　 　"nǐ zhù de cháo zhēnshì piàoliɑnɡ jíle，wǒ nénɡ jìnqù kànkɑn
mɑ ？"
　 　tīnɡdào dùjuān zànměi zìjǐ zhù de cháo，huàméi de xīnlǐ xǐzīzī de.tā bùyóu zìzhǔ de zǒuchū cháo lái.qǐnɡ dùjuān jìn qùle.
　 　dùjuān xuézhe huàméi fūdàn de yànɡzi，dūnxià shēnzi ："duōme
shūfu ā！rànɡwǒ duō dāi yíhuìr."
　 　ɡuòle hǎoyíhuìr，dùjuān cái cónɡ cháo lǐ zǒu chūlái.
　 　tā bìnɡ bùhé huàméi ɡàobié，xīnmǎnyìzú de fēi zǒule.
　 　huàméi jiēzhe fūdàn，tā méiyǒu fāxiàn，zài tā chìbǎnɡ xiàmiɑn duōle yíɡè dùjuān dàn.
　 　fūdàn de rìzi ɡuòdé zhēn màn nǎ：hǎobú rónɡyì děnɡdào zhè
yìtiān，huàméi tīnɡdào chìbǎnɡ dǐ xiàyǒu zhuó dànké de shēnɡyīn.
　 　"ā，xiǎobǎobɑo zhōnɡyú chūshì le！"huàméi bǎ nà zhǐ pòké de
dàn yídào miànqián，xiǎoniǎo de nǎodɑi shēn le chūlái，tā zhēnɡzhe
hàoqí de yǎnjinɡ，dōnɡ qiáoqiáo，xī wànɡwànɡ，shǐ jìnde xiànɡshànɡ
zhènɡzhe shēnzi.huàméi māmɑ bānɡzhù tā chūle dànké，"qiáo，xiǎo
jiāhuo zhǎnɡdé duō bànɡ！"tā cíài de kànzhe tāde dì yíɡè háizi，yònɡzuǐ shūlǐ zhe tā yòu shī yòu luàn de yǔmáo.
　 　zhè zhǐ xiǎoniǎo de ɡèr bǐ yìbān ɡānɡ chū ké de xiǎoniǎo yào
dàdé duō.huàméi māmɑ nǎlǐ zhīdào，tāde dìyíɡè háizi jìnɡshì xiǎo
dùjuān.
　 　ɡuòle jǐtiān，lìnɡwài sānzhī dàn yě pòké le.huàméi māmɑ
fēichánɡ xīnkǔ，měitiān zǎochū wǎnɡuī，wéi tāde sìɡè háizi zhǎo
chī de，xiǎo dùjuān de wèikǒu tèbié hǎo，tā zǒnɡshì chībùbǎo.wèile
dúzhàn tā dìdi mèimei de shíwù，yǒuyìtiān，tā chèn huàméi māmɑ
chūqu mìshí de shíhou，hěn xīnde jiānɡ sānzhī xiǎo huàméi tuīchū
cháo wài.
　 　shī qùle sānɡè háizi de huàméi māmɑ，bǎ ài quán ɡěile xiǎo
dùjuān.tā nìnɡyuàn zìjǐ áiè，yě yàobǎ shíwù shěnɡ ɡěi xiǎo dùjuān chī.
　 　xiǎo dùjuān yìtiāntiān chénɡzhǎnɡ qǐlái，huàméi māmɑ què yìtiān tiāndì shuāilǎo xiàqu，dānɡtā zàiyě fēi búdònɡ de shíhou，xiǎo dùjuān què zhǎnkāi chánɡ yìnɡde chìbǎnɡ，yǒnɡ yuǎnde lí kāile tā.
huàméi māmɑ shānɡxīn jíle，tā búyuàn xiānɡxìn，zìjǐ
qiānxīnwànkǔ fǔ yǎnɡdà de háizi，búɡuò shì yìzhī wànɡēn fùyì de
wúqínɡ niǎo.



คำแปล: เจ้านกตัวแสบ

เจ้านกวาดคิ้วกำลังจะเป็นคุณแม่แล้ว มันเพียรพยายามคาบกิ่งไม้ใบไม้และโคลนมาสร้างรังที่ทั้งอุ่นทั้งแข็งแรง
ส่วนเจ้านกแขกเต้า ก็กำลังจะเป็นคุณแม่เหมือนกัน แต่มันไม่เตรียมตัวอะไรเลยสักอย่าง วันๆเอาแต่บินไปทางโน้นที ทางนี้ที เพื่อดูว่ารังของใครสร้างดีที่สุด
“ทั้งป่าเนี่ย มีรังของแม่นกวาดคิ้วนี่ล่ะ ที่สร้างได้ดีที่สุด ให้แม่นกวาดคิ้วกกไข่ให้ฉันดีกว่า” แม่นกแขกเต้าตกลงปลงใจแน่วแน่ แล้วก็บินตรงลงไปที่รังของแม่นกวาดคิ้ว
“สวัสดีจ้ะ แม่นกวาดคิ้ว” เจ้านกแขกเต้ากระวีกระวาดเข้าไปร้องทักทายแม่นกวาดคิ้ว “ฉันได้ข่าวมาว่า เธอกำลังจะฟักลูกๆนกวาดคิ้วอยู่ ก็เลยตั้งใจมาเยี่ยมเธอโดยเฉพาะเลยนะ”
“ขอบใจมากจ๊ะ” พูดจบแม่นกวาดคิ้วก็ตั้งหน้าตั้งตาฟักไข่ต่อไป ช่วงเวลานี้ แม่นกไม่ชอบให้ใครมารบกวนเลย
“รังที่เธอสร้าง สวยจังเลย ฉันขอเข้าไปชมหน่อยได้มั้ยจ๊ะ”
พอได้ยินแม่นกแขกเต้าชมว่ารังของตนสวย แม่นกวาดคิ้วผู้แสนปราณีก็รีบบินออกจากรังทันที แล้วก็เชิญให้นกแขกเต้าเข้าไปดูในรัง
เจ้านกแขกเต้าเจ้าเล่ห์ ก็ทำท่านั่งฟักไข่เหมือนกับแม่นกวาดคิ้ว ย่อตัวลงในรัง “ช่างสบายอะไรเช่นนี้ ขอฉันอยู่ต่ออีกหน่อยเถอะนะ”
ผ่านไปสักพักหนึ่ง แม่นกแขกเต้าถึงยอมบินออกมาจากรัง
รีบบินจากไปอย่างสบายอกสบายใจ ไม่กล่าวลาแม่นกวาดคิ้วเลยสักคำ
แม่นกวาดคิ้วก็เข้าไปในรัง ตั้งอกตั้งใจฟักไข่ต่อไป โดยที่มันไม่รู้เลยว่า ใต้อ้อมปีกของมันมีไข่ของแม่นกแขกเต้าเพิ่มมาอีกหนึ่งฟอง
เวลากกไข่ ช่างยาวนานเหลือเกิน ในที่สุดก็มาถึงวันนี้ แม่นกได้ยินเสียงจิกเปลือกไข่อยู่ที่ใต้ปีกของมัน
“โอ้ ลูกรักของแม่ ในที่สุดก็ออกมาเสียที” แม่นกวาดคิ้วก็รีบจิกเปลือกไข่เอาออกไปไว้ข้างหน้า ก็เห็นตัวนกน้อยโผล่ออกมาแล้ว มันลืมตากลมมองไปรอบๆตัวอย่างประหลาดใจ แล้วก็พยายามลุกขึ้นยืน แม่นกวาดคิ้วก็ช่วยพยุงให้ลูกออกมาจากไข่ “ดูซิ เจ้าหนูน้อย เก่งจังเลย” แม่นก วาดคิ้วมองดูลูกตัวแรกตัวเองด้วยสายตาอ่อนโยนและเมตตา ใช้ปากไซ้ขนลูกนกที่ทั้งเปียกทั้งยุ่ง
ลูกนกตัวนี้ ตัวโตกว่าปกติมาก แต่แม่นกวาดคิ้วจะรู้มั้ยว่า ลูกตัวแรกของมัน ที่แท้แล้ว กลับเป็นลูกนกแขกเต้า
ผ่านไปสองสามวัน ลูกที่เหลืออีกสามตัวก็ฟักออกมาจากไข่แล้ว แม่นกวาดคิ้วต้องเหนื่อยมาก ทุกๆวันจะต้องออกจากรังแต่เช้ากลับมาถึงรังก็พลบค่ำ เพื่อบินไปหาอาหารมาเลี้ยงลูกทั้งสี่ตัวของมัน นกแขกเต้าตัวน้อยกินเก่งมาก กินเท่าไหร่ก็ไม่เคยพอ เพื่อที่จะแย่งอาหารของพี่น้องของมัน อยู่มาวันหนึ่ง มันแอบถือโอกาสตอนที่แม่นกวาดคิ้วบินออกไปหาอาหาร ถีบพี่น้องทั้งสามออกจากรังอย่างโหดร้าย
แม่นกวาดคิ้วสูญเสียลูกไปทั้งสามตัว ก็มอบความรักให้กับลูกนกแขกเต้าหมดทั้งหัวใจ มันยอมอดอาหาร เพื่อให้ลูกนกแขกเต้าได้กินอิ่มท้อง
เจ้านกแขกเต้าตัวโตขึ้นทุกวัน ๆ แต่แม่นกวาดคิ้วก็แก่ชราลงทุกวัน พอมันแก่จนบินไม่ไหวเสียแล้ว เจ้านกแขกเต้ากลับกางปีกที่แข็งแกร่ง บินจากไป
แม่นกวาดคิ้วเสียใจนักหนา มันไม่อยากจะเชื่อเลยว่า ลูกที่เลี้ยงมาด้วยความทุกข์ยากลำบาก จะเป็นนกไร้หัวใจ ที่ลืมบุญคุณของพ่อแม่ที่เลี้ยงดูมา


39.豌豆花儿

一天，一朵淡紫色的豌豆花儿绽开了。
豆叶说："她真漂亮。"
　　豆茎说："她真可爱。"
　　春风把豆茎和豆叶的话告诉了粉蝶，粉蝶飞来了。
　　粉蝶问："豌豆花儿，你有什么愿望？"
　　豌豆花儿小声答道："我希望能做一个妈妈，希望有四个圆圆胖胖的儿子。"
　　"你会变得很难看的，你不怕吗？当你的孩子们一点一点长大时，你就会一点点干枯。"豆茎说。
　　"你最后会变成一点黑色的粉末，落入泥土中，你不怕吗？"豆叶问。
　　"不，我不怕，我就想做个妈妈。"小小的豌豆花儿坚决地说。
　　"好吧，你的愿望能实现。"粉蝶绕着豌豆花儿飞舞了三圈，施了点魔法，飞走了。
　　几天后，豌豆花儿的花芯里长出了一颗小小的青豆荚。
　　豌豆花儿把这个消息告诉了豆茎和豆叶。他们三个非常激兴，在微微的和风里唱了一支快乐的歌。
　　十多天过去了，豆荚长大了许多，豌豆花儿却变得苍白瘦弱了。
　　"坚持住，我们会帮你的。"豆茎和豆叶说。
　　一阵大风吹过来，豆荚坚强地挺立着，为豌豆花儿挡风。
　　一阵大雨落下来，豆叶尽力伸展着，为豌豆花儿挡雨。
　　"谢谢，"豌豆花儿艰难地笑笑，"豆荚里真的有四个小宝贝吗？"
　　"是的。"豆茎和豆叶点点头。
　　又是许多日子过去了。现在，一颗胖胖乎乎的大豆具挺立在豆茎上，而豌豆花儿呢，已经枯干成了一个黑色的小点。
　　"我恐怕不能再照顾我的小宝贝了。"豌豆花儿说。
　　"我们会照顾它的。"豆茎和豆叶说。
　　干枯的豌豆花儿放心了。她无声地微笑着，悄悄落入了泥土中。
　　金秋到来了，豆荚终于成熟了。
　　在一个阳光灿烂的日子里，四颗结实圆满的豆子从金质的豆荚里滚了出来。
　　"妈妈，妈妈——"豆子们一睁开眼睛，就四处寻找他们的妈妈。
　　"妈妈，妈妈。"他们对着豆茎喊。
　　豆茎摇摇头。
　　"妈妈，妈妈。"他们对着豆叶喊。
　　豆叶摇摇头。
　　豆茎和豆叶已经太老了，再没有力气说话。一个拾柴的孩子走过来，拣走了豆茎和豆叶。他们将会在冬天的火塘里化作一阵温暖光明的大火，飞向远方。
　　那么，还有谁会把踪豆花儿的故事告诉豆子们呢？
有风，有雨，有阳光，还有那只美丽的小粉蝶。


คำอ่านพินอิน: Wāndòu huār

yìtiān，yìduǒ dànzǐsè de wāndòu huār zhàn kāile.
　 　 dòu yè shuō ："tā zhēn piàoliɑnɡ."
　 　dòu jīnɡ shuō ："tā zhēn kěài."
　 　chūnfēnɡ bǎ dòu jīnɡ hé dòu yè dehuà ɡàosu le fěndié，fěndié
fēilái le.
　 　fěndié wèn ："wāndòu huār，nǐ yǒu shénme yuànwànɡ ？"
　 　wāndòu huār xiǎoshēnɡ dádào ："wǒ xīwànɡ nénɡzuò yíɡè māmɑ，
xīwànɡyǒu sìɡè yuán yuánpànɡ pànɡde érzi."
　 　"nǐ huì biàndé hěnnán kànde，nǐ búpà mɑ ？dānɡ nǐde háizimen yìdiǎn yìdiǎn zhǎnɡdà shí，nǐ jiùhuì yī diǎndiǎn ɡānkū."dòu jīnɡ shuō.
　 　"nǐ zuì hòuhuì biànchénɡ yìdiǎn hēisè de fěnmò，luòrù ní tǔzhōnɡ，nǐ búpà mɑ ？"dòu yè wèn.
　 　"bú，wǒ búpà，wǒ jiù xiǎnɡ zuòɡè māmɑ."xiǎoxiǎode wāndòu huār jiānjué deshuō .
　 　"hǎobɑ，nǐde yuànwànɡ nénɡ shíxiàn."fěndié ràozhe wāndòu huār
fēiwǔ le sān quān，shī le diǎn mófǎ，fēi zǒule.
　 　jǐ tiānhòu，wāndòu huār de huā xīn lǐ chánɡ chūle yìkē
xiǎoxiǎode qīnɡ dòujiá.
　 　wāndòu huār bǎ zhèɡe xiāoxi ɡàosu le dòu jīnɡ hé dòu yè.tāmen
sānɡè fēichánɡ jī xìnɡ，zài wēiwēi de hé fēnɡlǐ chànɡle yìzhī kuàilède ɡē.
　 　shí duōtiān ɡuòqùle，dòujiá zhǎnɡdàle xǔduō，wāndòu huār què
biàndé cānɡbái shòuruò le.
　 　"jiānchí zhù，wǒmen huì bānɡ nǐde."dòu jīnɡ hé dòu yè shuō.
　 　yízhèn dà fēnɡchuī ɡuòlái，dòujiá jiān qiánɡde tǐnɡ lìzhe，wéi wāndòu huār dǎnɡfēnɡ.
　 　yízhèn dàyǔ luò xiàlái，dòu yè jìnlì shēnzhǎn zhe，wéi wāndòu huār dǎnɡyǔ.
　 　"xièxiè，"wāndòu huār jiānnán de xiàoxiào，"dòujiá lǐ zhēnde
yǒu sìɡè xiǎo bǎobèi mɑ ？"
　 　"shìde."dòu jīnɡ hé dòu yè diǎndiǎntóu.
　 　yòushì xǔduō rìzi ɡuòqùle.xiànzài，yìkē pànɡ pànɡhūhū de dàdòu jù tǐnɡlì zài dòu jīnɡ shànɡ，ér wāndòu huār ne，yǐjīnɡ kūɡān chénɡle yíɡè hēisè de xiǎodiǎn.
　 　"wǒ kǒnɡpà bú nénɡzài zhàoɡù wǒde xiǎo bǎobèi le."wāndòu huār shuō.
　 　"wǒmen huì zhàoɡù tāde."dòu jīnɡ hé dòu yè shuō.
　 　ɡānkū de wāndòu huār fànɡxīn le.tā wúshēnɡ de wēi xiàozhe，
qiāoqiāo luòrù le ní tǔzhōnɡ.
　 　jīnqiū dàolái le，dòujiá zhōnɡyú chénɡ shóule.
　 　zài yíɡè yánɡɡuānɡ cànlàn de rìzi lǐ，sì kē jiēshi yuán mǎnde
dòuzi cónɡ jīn zhìde dòujiá lǐ ɡǔn le chūlái.
　 　"māmɑ，māmɑ--"dòuzi men yī zhēnɡkāi yǎnjinɡ，jiù sìchù xún
zhǎotā mende māmɑ.
　 　"māmɑ，māmɑ."tāmen duìzhe dòu jīnɡ hǎn.
　 　dòu jīnɡ yáoyáotóu.
　 　"māmɑ，māmɑ."tāmen duìzhe dòu yè hǎn.
　 　dòu yè yáoyáotóu.
　 　dòu jīnɡ hé dòu yè yǐjīnɡ tài lǎo le，zài méiyǒu lìqi shuōhuà.
yíɡè shí chái de háizi zǒu ɡuòlái，jiǎn zǒule dòu jīnɡ hé dòu yè.tāmen jiānɡ huìzài dōnɡtiān de huǒtánɡ lǐ huàzuò yízhèn wēnnuǎn ɡuānɡmínɡ de dàhuǒ，fēixiànɡ yuǎnfānɡ.
　 　nàme，háiyǒu shuí huìbǎ zōnɡ dòuhuār de ɡùshi ɡàosu dòuzi men ne？yǒufēnɡ，yǒuyǔ，yǒu yánɡɡuānɡ，háiyǒu nà zhǐ měilì de xiǎo fěndié.

คำแปล: ดอกถั่วลันเตา

วันหนึ่ง ดอกถั่วลันเตาสีม่วงอ่อน เริ่มผลิบาน
ใบถั่วพูดว่า “เธอช่างงดงามเหลือเกิน”
กิ่งถั่วพูดว่า “เธอก็ช่างน่ารักเหลือเกิน”
ลมโชยพลิ้ว พัดพาเอาคำพูดของใบถั่ว และกิ่งถั่วไปบอกกับผีเสื้อ ต่างก็โบยบินมาเชยชมดอกถั่ว
ผีเสื้อร้องถามว่า “คุณดอกถั่วจ๋า ความหวังของคุณคืออะไรคะ”
ดอกถั่วกระซิบตอบเบา ๆ “ฉันหวังว่าฉันจะได้เป็นคุณแม่ อยากจะมีลูกอ้วนๆ กลมๆสักสี่ฝัก”
“แต่ว่าเธอก็จะเปลี่ยนไปมาก จนดูไม่ได้เลยนะ คุณไม่กลัวเหรอ ตอนที่ลูกคุณค่อยๆโตขึ้น คุณก็จะค่อยๆแห้งโรยรา” เสียงกิ่งถั่วร้องบอก
“แล้วในที่สุด คุณก็เปลี่ยนเป็นผงธุลีสีดำ ร่วงหล่นลงในโคลนตม คุณไม่กลัวเหรอ” ใบถั่วร้องถาม
“ไม่ ฉันไม่กลัวหรอก ฉันอยากจะเป็นคุณแม่” ดอกถั่วช่อเล็กๆ ตอบอย่างมั่นอกมั่นใจ
“ตกลงจ๊ะ ความหวังของเธอจะต้องเป็นจริง” ผีเสื้อบินวนรอบๆดอกถั่วสามรอบ เสกคาถาเพี้ยง แล้วก็บินจากไป
หลังจากนั้นมาไม่กี่วัน เกสรดอกถั่วก็ออกฝักลูกถั่วเล็กๆออกมา
ดอกถั่วรีบนำข่าวดีนี้บอกกับกิ่งถั่วและใบถั่ว ทั้งสามดีใจกันใหญ่ ร้องเพลงเบาๆคลอไปกับสายลมโชยเอื่อยอย่างมีความสุข
ผ่านไปสิบกว่าวัน ฝักถั่วก็โตขึ้นมาก แต่ดอกถั่วกลับซีดและผอมแห้งลงไปมาก
“อดทนหน่อยนะ เราจะช่วยเธอเอง” กิ่งถั่วกับใบถั่วปลอบดอกถั่วที่กำลังเหี่ยวเฉา
พายุพัดกระหน่ำมาหอบหนึ่ง ฝักถั่วเอาตัวเป็นกำบังลมให้กับดอกถั่วอย่างแข็งแกร่ง
ฝนเทลงมาอย่างหนักหน่วง ใบถั่วก็ยืดใบเป็นร่ม บังฝนให้กับดอกถั่ว
“ขอบคุณมากค่ะ” ดอกถั่วแข็งใจฝืนยิ้มอย่างลำบาก “ในฝักถั่วมีลูกๆอยู่ 4 เมล็ดจริงเหรอ”
“ใช่แล้ว” กิ่งถั่วกับใบถั่วพยักหน้าพร้อมๆกัน
หลายวันผ่านไป ตอนนี้ฝักถั่วอวบอ้วนกระโดดโลดเต้นอยู่บนกิ่งถั่ว แล้วดอกถั่วล่ะ แห้งเหี่ยวเฉาเป็นก้อนเล็กๆสีดำเกาะอยู่ที่กิ่งถั่ว
“ฉันคงอยู่เลี้ยงดูลูกๆไม่ไหวแล้วล่ะ” ดอกถั่วพูดด้วยเสียงเศร้าสร้อย
“พวกเราจะดูแลเขาแทนเธอเอง” กิ่งถั่ว กับใบถั่วบอกด้วยน้ำเสียงหนักแน่น
ได้ยินดังนั้น ดอกถั่วที่เหี่ยวเฉาก็วางใจ ยิ้มพรายเพียงเบาๆ แล้วปลิดปลิว ลอยลงสู่พื้นดิน
แสงทองของฤดูใบไม้ร่วงมาถึงแล้ว ในที่สุด ฝักถั่วก็โตเต็มที่
ในวันที่แสงอาทิตย์สว่างไสว เมล็ดถั่วทั้งสี่ก็กลิ้งออกมาจากฝักถั่วสีทอง
“แม่จ๋า แม่จ๋า” เมล็ดถั่วลืมตาขึ้น ก็มองหาแม่ไปทั่วทิศ
“แม่จ๋า แม่จ๋า” เมล็ดถั่วพากันร้องเรียกกิ่งถั่ว
แต่กิ่งถั่วส่ายหัวไปมา
“แม่จ๋า แม่จ๋า” เมล็ดถั่วพากันร้องเรียกใบถั่ว
แต่ใบถั่วก็ส่ายหัวไปมา
กิ่งถั่วกับใบถั่วแก่มากแล้ว ไม่มีแม้เรี่ยวแรงจะพูด ทันใดนั้น เด็กเก็บฟืนเดินผ่านมา เก็บกิ่งถั่วและใบถั่วไป ทั้งสองจะกลายไปเป็นไฟอุ่นในฤดูหนาวที่กำลังจะมาถึง แล้วก็จะโบยบินขึ้นสู่ฟ้าแสนไกล
แล้วดอกถั่วล่ะ ใครกันหนอที่จะบอกเล่าเรื่องราวของแม่ดอกถั่วให้กับลูกถั่วได้รู้ล่ะ
ยังมีลม มีฝน มีแสงอาทิตย์ แล้วก็ฝูงผีเสื้อแสนสวยนั่นไง



40.外星人彩电
　　
小猫皮克的舅舅从外星球回来了，给皮克带回许多好玩的东西。有吃一颗香三天的巧克力豆；有鞋底下安着微型发动机的飞毛腿鞋；有梳一次头能把头发变黑的返老还童牌梳子；还有一台大彩电。
小猫皮克说："大老远的，带彩电干吗？我家已经有一台了。"舅舅笑了笑，没吭声儿。
　　这时，电视里正在播放大草原的美丽景色。蓝天由云下，一群雪白的羊儿在山坡上吃草，草丛中盛开着五颜六色的鲜花。舅舅拿起遥控器，对准电视机按了一下遥控器上红色的键。顿时奇妙的事情发生了：一阵阵花香从电视机里散发出来，弄得屋里香喷喷的。
　　舅舅笑着问小猫皮克："怎么样？好玩儿不？"
　　"好玩儿！好玩儿！"皮克赶紧从舅舅手中抢过遥控器。
　　"我来试试！"说着，对准电视机也按了一下红色键。
　　真不巧，电视里正播放屎壳郎滚粪球的镜头，立刻，一股股牛粪味儿从电视机里散发出来，弄得屋里臭烘烘的。
　　舅舅告诉小猫皮克，这台外星人的电视机，不光能随着画面的变化散发出各种不同的味道，还能把看电视的人吸到电视机里去。
　　"什么？还能把人吸进去："皮克吓了一跳。
　　"是这样的。"舅舅指着遥控器说，"瞧，这上面有一个白色键和一个绿色键，想进去，就按白色键，想出来，就按绿色键。"
　　这时，电视里开始播放餐馆的广告了，美味食品摆了满满一桌子。舅舅说："我给你表演一下。"
　　舅舅按了一下白色键。屋里的舅舅不见了，电视里出现了一个舅舅。他正坐在桌子前，一边有滋有味儿地吃喝，一边冲着电视机外面的小猫皮克说："味道好极了，啧啧！"
　　看着鸡鸭鱼肉，闻着扑鼻的香味儿，小猫皮克馋得口水都流出来了。他冲着电视机大叫大嚷，"舅舅快出来，让我进去吃点儿！"舅舅出来了。他对皮克说："快点儿，一会儿广告播完就吃不上了！"
　　小猫皮克轻轻按了一下白色键，立刻，他飞了起来，像颗炮弹似的朝电视机射去……真不妙，这时突然停电了。刚刚钻进半个身子的小猫被卡在了荧屏上。他的脑袋钻进了电视机里面，屁股和尾巴则留在了电视机外面。
那位从外星球回来的舅舅，看着荧屏上一行一摆的猫尾巴，一时没了主意，连声说："这可咋办？这可咋办？"

คำอ่านพินอิน: Wàixīnɡrén cǎidiàn

xiǎo māo Píkè de jiùjiu cónɡ wài xīnɡqiú huílái le，ɡěi Píkè dàihuí xǔduō hǎowán de dōnɡxi.yǒu chī yìkē xiānɡ sāntiān de qiǎokèlì dòu ；yǒu xié dǐxiɑ ān zhe wēixínɡ fādònɡjī de fēimáotuǐ xié ；yǒu shū yícì tóu nénɡ bǎ tóufɑ biàn hēide fǎnlǎoháitónɡ pái shūzi ；háiyǒu yī táidà cǎidiàn.
　 　 xiǎo māo Píkè shuō ："dàlǎo yuǎnde，dài cǎidiàn ɡànmɑ ？wǒjiā yǐjīnɡ yǒu yìtái le."jiùjiu xiàole xiào，méi kēnɡ shēnɡr.
　 　zhèshí，diànshì lǐ zhènɡzài bō fànɡdà cǎoyuán de měilì jǐnɡsè.lántiān yóu yún xià，yìqún xuě báide yánɡ ér zài shānpō shànɡ chīcǎo，cǎo cónɡzhōnɡ shènɡ kāizhe wǔyán liùsè de xiānhuā.jiùjiu náqǐ yáokònɡqì，duìzhǔn diànshìjī ànle yíxià yáokònɡqì shànɡ hónɡsè de jiàn.dùnshí qímiào de shìqínɡ fāshēnɡle ：yī zhènzhèn huāxiānɡ cónɡ diànshìjī lǐ sànfā chūlái，nònɡdé wūlǐ xiānɡpēnpēn de.
　 　jiùjiu xiàozhe wèn xiǎo māo Píkè ："zěnmeyànɡ ？hǎowánr bú ？"
　 　"hǎowánr！hǎowánr！" Píkè ɡánjǐn cónɡ jiùjiu shǒuzhōnɡ qiǎnɡɡuò yáokònɡqì.
　 　"wǒ lái shìshì！"shuōzhe，duìzhǔn diànshìjī yě ànle yíxià hónɡsè jiàn.
　 　zhēn bùqiǎo，diànshì lǐ zhènɡ bōfànɡ shǐkélánɡ ɡǔn fèn qiú de jìnɡtóu，lìkè，yī ɡǔɡǔ niúfèn wèir cónɡ diànshìjī lǐ sànfā chūlái，nònɡdé wūlǐ chòuhōnɡhōnɡ de.
　 　jiùjiu ɡàosu xiǎo māo Píkè ，zhè tái wàixīnɡrén de diànshìjī，bú ɡuānɡnénɡ suízhe huà miànde biànhuà sàn fāchū ɡèzhǒnɡ bùtónɡ de wèidào，háinénɡ bǎ kàndiànshì de rén xīdào diànshìjī lǐ qù.
　 　"shénme ？háinénɡ bǎ rén xī jìnqù ：" Píkè xiàle yítiào.
　 　"shì zhèyànɡ de."jiùjiu zhǐzhe yáokònɡqì shuō，"qiáo，zhè shànɡmiɑn yǒu yíɡè báisè jiàn hé yíɡè lǜsè jiàn，xiǎnɡ jìnqù，jiùàn báisè jiàn，xiǎnɡ chūlái，jiùàn lǜsè jiàn."
　 　zhèshí，diànshì lǐ kāishǐ bōfànɡ cānɡuǎn de ɡuǎnɡɡào le，měiwèi shípǐn bǎile mǎnmǎn yī zhuōzi.jiùjiu shuō ："wǒɡěi nǐ biáoyǎn yíxià."
　 　jiùjiu ànle yíxià báisè jiàn.wūlǐ de jiùjiu bújiànle，diànshì lǐ chūxiàn le yíɡè jiùjiu.tā zhènɡ zuòzài zhuōzi qián，yìbiān yǒu zī yǒu wèir de chīhē，yìbiān chònɡzhe diànshì jīwài miànde xiǎo māo Píkè shuō ："wèi dàohǎo jíle，zézé！"
　 　kànzhe jīyāyúròu，wén zhe pūbí de xiānɡ wèir，xiǎo māo Píkè chán dé kóushuǐ dōu liú chūláile.tā chònɡzhe diànshìjī dàjiào dàrǎnɡ，"jiùjiu kuài chūlái，rànɡwǒ jìnqù chī diánr！"jiùjiu chūláile.tā duì Píkè shuō ："kuài diánr，yī huìr ɡuǎnɡɡào bō wán jiù chībúshànɡ le！"
　 　xiǎo māo Píkè qīnɡqīnɡ ànle yíxià báisè jiàn，lìkè，tā fēile qǐlái，xiànɡ kē pàodàn shìde cháo diànshìjī shè qù .....zhēn búmiào，zhèshí tūrán tínɡdiàn le.ɡānɡɡānɡ zuànjìn bànɡè shēnzi de xiǎomāo bèi kǎzài le yínɡpínɡ shànɡ.tāde nǎodɑi zuàn jìnle diànshìjī lǐmiàn，pìɡu hé wěibɑ zé liúzài le diànshìjī wàimiàn.
nàwèi cónɡ wài xīnɡqiú huí láide jiùjiu，kànzhe yínɡpínɡ shànɡ yìxínɡ yī bǎide māo wěibɑ，yìshí méile zhǔyi，liánshēnɡ shuō ："zhèkě zǎbàn ？zhèkě zǎbàn ？"


คำแปล: ทีวีสีมนุษย์ต่างดาว

ลุงของเจ้าแมวเหมียวที่ชื่อ ปิ๊ก เพิ่งกลับมาจากต่างดาว เอาของเล่นสนุกๆมาฝากเจ้าเหมียวปิ๊กเยอะแยะเลย มีช็อกโกแล็ตที่กินเม็ดเดียวหอมไปสามวัน มีรองเท้าแสนกลที่ติดเครื่องยนต์แรงสูงที่พื้น มีหวีที่หวีครั้งเดียวสามารถเปลี่ยนจากผมขาวเป็นผมดำจากแก่กลายเป็นเด็กได้ในพริบตา แล้วก็ยังมีทีวีสีอีกเครื่องหนึ่งด้วย
เจ้าเหมียวปิ๊กบอกว่า “โห...หอบเอาทีวีสีมาตั้งไกลทำไมกัน ที่บ้านก็เครื่องหนึ่งแล้ว” ลุงของเจ้าเหมียวปิ๊กหัวเราะหึหึ ไม่พูดไม่จา
เวลานั้นเอง ทีวีกำลังถ่ายทอดภาพทุ่งหญ้าแสนสวย ท้องฟ้าสีคราม ปุยเมฆขาว ฝูงแกะขาวเล็มหญ้าอยู่ริมเชิงเขา ดอกหญ้าหลากสีสันกำลังชูช่อเบ่งบาน คุณลุงหยิบรีโมทขึ้นมา ชี้ไปที่ทีวีสี กดปุ่มสีแดง สักครู่เดียวก็เกิดเรื่องมหัศจรรย์ขึ้น กลิ่นดอกไม้นานาพันธุ์โชยออกมาจากทีวีเครื่องนั้น หอมอบอวลไปทั่วทั้งห้อง
คุณลุงยิ้ม แล้วหันไปถามเจ้าปิ๊กว่า “เป็นไง สนุกมั้ย”
“สนุกจังเลยครับ สนุกจังเลย” พูดไม่ทันจบ เจ้าเหมียวปิ๊กก็รีบแย่งรีโมทมาจากคุณลุง
“ขอผมลองดูมั่งนะฮะ” เจ้าเหมียวปิ๊กกดปุ่มสีแดง ชี้ไปที่ทีวีสีเครื่องนั้น
บังเอิญจริงๆ ทีวีกำลังฉายภาพเจ้าด้วงปีกแข็งกำลังกลิ้งอึวัวอยู่ ทันใดนั้นเอง ก็มีกลิ่นอึวัวโชยออกมาจากทีวี ทำเอาเหม็นคลุ้งไปทั้งห้อง
ลุงบอกเจ้าเหมียวปิ๊กว่า ทีวีจากต่างดาวเครื่องนี้ ไม่ใช่แค่สามารถส่งกลิ่นออกมาจากทีวีได้อย่างเดียว แต่ยังดูดคนเข้าไปในทีวีได้ด้วยนะ
“อะไรนะฮะ ดูดคนเข้าไปในทีวีได้ด้วยเหรอ” เจ้าเหมียวปิ๊กถึงกับตกตะลึงตาค้าง
“คืออย่างงี้นะ” คุณลุงชี้ไปที่รีโมททีวี “ดูนี่ บนรีโมท มีปุ่มสีขาวและปุ่มสีเขียว ถ้าอยากเข้าไปในทีวี ก็กดปุ่มสีขาว อยากออกมาก็กดปุ่มสีเขียว”
ทีวีกำลังฉายโฆษณาร้านอาหารอยู่ อาหารอร่อยวางเต็มโต๊ะเลย คุณลุงบอกว่า “ เดี๋ยวลุงจะทำให้ดู”
พูดจบ คุณลุงก็กดปุ่มสีขาว คุณลุงก็หายตัวแว้บไปจากห้อง ไปโผล่อยู่ในทีวี นั่งอยู่ที่โต๊ะอาหาร และกำลังกินอาหารอย่างเอร็ดอร่อย สักครู่ก็หันมาพูดกับเจ้าเหมียวปิ๊กที่อยู่ข้างนอกทีวีว่า “อร่อยจังเลย หง่าว....”
เจ้าเหมียวปิ๊กมองดูเป็ดไก่ ปลาตัวโตในทีวี กลิ่นหอมโชยมาเตะจมูกถึงกับน้ำลายไหล ตะโกนบอกลุงที่อยู่ในทีวี “คุณลุงฮะ รีบออกมาเร็วๆ ให้ผมเข้าไปกินบ้างสิฮะ” สักครู่ คุณลุงก็ออกมาจากทีวี บอกกับเจ้าเหมียวปิ๊กว่า “รีบหน่อยนะ เดี๋ยวโฆษณาจบ ก็เข้าไปกินไม่ได้แล้วนะ”
เจ้าเหมียวปิ๊กกดปุ่มสีขาวเบาๆ มันก็มุดเข้าทีวี พุ่งเข้าไปเหมือนกับพลุลอยขึ้นฟ้างยังไงยังงั้น แต่ช่างบังเอิญเหลือเกิน ไฟดับพรึ่บ เจ้าเหมียวปิ๊กเพิ่งเข้าไปได้ครึ่งตัว ถูกหนีบติดอยู่ที่จอทีวี หัวมุดเข้าไปในจอทีวี เหลือแต่ตัวกับหางโผล่ออกมาจากจอทีวี
คุณลุงที่เพิ่งกลับมาต่างดาว เห็นเจ้าเหมียวปิ๊กติดคาอยู่ที่จอทีวี ตกอกตกใจไม่รู้จะทำยังไงดี ร้องลั่น “ทำยังไงดีล่ะเนี่ย ทำยังไงดี”