อ้าย หว่อ จงหัว : บทเพลงทรงพลังที่ร้อยใจรักพี่น้องจีนเป็นหนึ่งเดียว

ชนกลุ่มน้อยในประเทศจีน ประเทศสาธารณรัฐประชาชนจีนมีอาณาบริเวณกว้างใหญ่ไพศาล มีเนื้อที่ 9,596,960 ตารางกิโลเมตร หรือเปรียบเทียบอย่างคร่าวๆ คือมีอาณาเขตเท่ากับ 22 เท่าของประเทศไทยโดยประมาณ ด้วยอาณาบริเวณที่ครอบคลุมพื้นอันกว้างใหญ่นี้เอง ทำให้ประเทศจีนรวบรวมเอาประชากรที่ต่างชาติพันธุ์ไว้มากมายถึง 56 ชนเผ่าอยู่ด้วยกัน รัฐบาลจีนแบ่งกลุ่มชาติพันธ์ต่างๆโดยใช้เกณฑ์เรื่องประวัติศาสตร์ความเป็นมา การสืบเชื้อสาย ประเพณีวัฒนธรรม ถิ่นที่อยู่ ศาสนา และที่สำคัญที่สุด คือ ตามความเห็นชอบของกลุ่มชาติพันธุ์เอง กำหนดกลุ่มชาติพันธุ์ในประเทศออกเป็น 56 กลุ่ม จากการสำรวจจำนวนประชากรจีนในปี 1996 พบว่าประเทศจีนมีชาวฮั่น 96.3% และ 4.7% เป็นกลุ่มชาติพันธุ์อื่น รัฐบาลจีนจึงเรียกกลุ่มชาติพันธุ์อื่นๆที่นอกเหนือจากชาวฮั่นว่า “ชนกลุ่มน้อย”  

นอกเหนือจากชาวฮั่นแล้ว สาธารณรัฐประชาชนจีนมีชนกลุ่มน้อยเผ่าต่างๆ 55 ชนเผ่า ชนกลุ่มน้อยแต่ละชนเผ่ามีขนบธรรมเนียม ประเพณี ความเชื่อ การดำรงชีวิต การแต่งกายและที่สำคัญมีภาษาเป็นของตนเองแตกต่างกันไป ชนเผ่าบางกลุ่มกระจัดกระจายอยู่ทั่วไปในประเทศจีน แต่บางชนเผ่ารวมตัวกันอยู่บริเวณหนึ่งเท่านั้น นอกจากนี้ยังมีชนเผ่าที่มีเครือญาติตั้งถิ่นฐานอยู่ทั้งในประเทศจีนและไทยเป็นจำนวนไม่น้อย ชนเผ่าต่างๆ บ้างเป็นผู้คนที่อยู่ติดดินแดนมาช้านาน บ้างอพยพเข้ามาภายหลัง  หรือเป็นชนเผ่าที่เป็นชาติพันธุ์ของประเทศใกล้เคียงอพยพถ่ายเทไปมาตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน  จำนวนประชากรของแต่ละชนเผ่ามีมากน้อยแตกต่างกันไป  ชนเผ่าบางเผ่าเคยมีบทบาทสำคัญทางประวัติศาสตร์จีน กระทั่งเคยเรืองอำนาจครอบครองประเทศ ด้วยนโยบายชนกลุ่มน้อยที่ได้ผลของรัฐบาลจีน ชนกลุ่มน้อยทั้ง 55 เผ่า ดำรงและสืบทอดความเป็นชนเผ่าของตน และอยู่ร่วมกันอย่างสันติ

            ด้วยความที่มีชนหลากหลายเผ่าพันธุ์อาศัยอยู่ในประเทศ นับแต่อดีตเป็นต้นมาประเทศจีนเกิดความวุ่นวาย ก่อการกบฏแย่งชิงความเป็นใหญ่ของชนกลุ่มต่างๆ อยู่เป็นประจำ  รัฐบาลจีนได้ใช้นโยบาย “พี่น้องร่วมท้อง 56 คน ร่วมสร้างบ้านเมืองของเรา”  ทำให้พี่น้องทั้ง 56 กลุ่มอยู่ร่วมกันในบ้านหลังใหญ่ได้อย่างสงบสุขและราบรื่นมาตลอด  แต่ในขณะเดียวกัน รัฐบาลจีนก็สนับสนุนให้มีการอนุรักษ์ภาษา วัฒนธรรม ประเพณี การแต่งกาย ซึ่งสะท้อนภาพอันงดงามของแต่ละชนเผ่าไว้ได้เป็นอย่างดี

ในอดีตก่อนการก่อตั้งสาธารณรัฐประชาชนจีน ปัญหาความวุ่นวาย ปัญหาการต่อต้านรัฐบาล ปัญหาการก่อความไม่สงบของชนกลุ่มน้อยในประเทศถือเป็นปัญหาใหญ่หลวงอย่างหนึ่ง และเป็นปัญหาที่ไม่อาจละเลยหรือมองข้ามได้ เมื่อก่อตั้งสาธารณรัฐประชาชนจีนสำเร็จ เพื่อความมั่นคงและเป็นปึกแผ่นของประเทศ ตลอดจนเพื่อควบคุมดูแลชนกลุ่มน้อยที่มีอยู่มากมายกระจัดกระจายอยู่ทั่วไป ประเทศจีนมีนโยบายต่อชนกลุ่มน้อยอย่างเป็นรูปธรรม  โดยเน้นให้ชนกลุ่มน้อยในประเทศรู้สึกว่าตนเป็นพลเมืองคนหนึ่งของประเทศจีน  นโยบายที่รัฐบาลจีนปฏิบัติต่อชนกลุ่มน้อยในประเทศได้แก่   1.สนับสนุนให้เกิดความเท่าเทียม เสมอภาคของทุกชนเผ่า 2. กำหนดให้มีเขตการปกครองตนเองของแต่ละชนเผ่า   3. พัฒนาเศรษฐกิจ อาชีพ และวัฒนธรรมของชนกลุ่มน้อย 4.พัฒนาให้ชนกลุ่มน้อยมีส่วนร่วมทางการเมือง 5.พัฒนาให้ชนกลุ่มน้อยมีความรู้ เทคโนโลยีที่ทันสมัย 6. สนับสนุนให้ชนกลุ่มน้อยมีภาษาอักษรเป็นของตนเอง 7. ให้ความเคารพประเพณีวัฒนธรรมของชนกลุ่มน้อย 8. ให้ความเคารพต่อศาสนา ความเชื่อและอิสรภาพของชนกลุ่มน้อย

จากการดำเนินนโยบายที่รัฐบาลจีนมีต่อชนกลุ่มน้อยที่ผ่านมาแสดงให้เห็นว่า นโยบายดังกล่าวประสบความสำเร็จเป็นอย่างมาก  ประเทศที่มีความแตกต่างหลากหลายชนเผ่าสามารถอยู่ร่วมกันอย่างสามัคคี  และร่วมกันพัฒนาประเทศได้อย่างสันติสุข  ชนเผ่าทั้ง 56 กลุ่มของประเทศมีความเสมอภาค สามัคคี ช่วยเหลือซึ่งกันและกัน เป็นแรงผลักดันอันยิ่งใหญ่ ที่จะนำประเทศไปสู่การเป็นประเทศมหาอำนาจที่มีความพัฒนาที่ยั่งยืน

            “เพลง” ก็เป็นอีกวิธีหนึ่งที่รัฐบาลใช้เป็นสื่อในการรวมใจ ปลุกใจ สื่อให้ชนในชาติเกิดความภาคภูมิใจในความเป็นตัวตน ความเป็นชาติ ความเป็นเจ้าของประเทศ และที่สำคัญ เป็นสร้อยสายใยคล้องใจคนในชาติให้รู้สึกผูกพันกันฉันพี่น้องอย่างสนิทแน่นแฟ้นกลมเกลียม  

เพลงจีนที่ชื่อ อ้าย หว่อ จงหัว 《爱我中华》Ài wǒ Zhōnɡhuá หมายถึง “รักชาติจีนของฉัน” ประพันธ์คำร้องโดย เฉียวหยวี่  (乔羽Qiáo Yǔ) ประพันธ์ทำนองโดย สวีเพ่ยตง (徐沛东Xú Pèidōnɡ) นับเป็นบทเพลงทรงพลังที่ร้อยใจรักพี่น้องจีนเป็นหนึ่งเดียว เป็นเพลงที่แต่งขึ้นเพื่อใช้ในพิธีเปิดงานมหกรรมชนกลุ่มน้อยแห่งชาติครั้งที่ 4 ซึ่งจัดขึ้นในปี 1999 ที่ เมืองหนานหนิง มณฑลกวางสี(南宁，广西Nánnínɡ，Guǎnɡxī) ผู้แต่งใช้เอกลักษณ์ทางทำนองของดนตรีพื้นเมืองของชนกลุ่มน้อยในเขตพื้นที่มณฑลกวางสี มณฑลหยุนหนาน(云南 Yúnnán) และบริเวณใกล้เคียงเป็นหลัก เพลงนี้จึงมีกลิ่นไอของความเป็นชนชาติพันธุ์กลุ่มน้อยในบริเวณดังกล่าวอย่างเข้มข้น มีความกระฉับกระเฉง ร่าเริง ช่วงเสียงไม่กว้างมาก อันเป็นเอกลักษณ์ของเพลงพื้นเมืองของชนกลุ่มน้อยถิ่นนี้  เนื้อเพลงบรรยายถึงพี่น้อง 56 คน ร่วมท้องเดียวกัน  ดอกไม้ 56 ดอกบานบนผืนดินเดียวกัน ภาษา 56 ภาษา พูดเป็นเสียงเดียวกันว่า “ฉันรักชาติจีน” พี่น้องทั้ง 56 คน จะร่วมแรงร่วมใจสร้างบ้านของเราให้เจริญรุ่งเรือง ยิ่งใหญ่เกรียงไกร เลข 56 ในนี้ก็หมายถึง กลุ่มชาติพันธุ์ที่มีอยู่ในประเทศจีนทั้ง 56 กลุ่มนั่นเอง หลังจากที่เพลงนี้ออกเผยแพร่ก็ยังไม่เป็นที่รู้จักมากนัก ต่อมานักร้องเพลงพื้นเมืองชั้นแนวหน้าของจีนชื่อ ซ่งจู่อิง (宋祖英Sònɡ Zǔyīnɡ) ได้นำมาขับร้องและถ่ายทำเป็นภาพยนตร์เพลงออกเผยแพร่ ทำให้เพลงนี้เป็นที่รู้จักอย่างกว้างขวาง นับได้ว่าเป็นเพลงสร้างชื่อ และเพลงประจำตัวของนักร้องผู้นี้ในเวลาต่อมา

เหตุการณ์เกียรติยศที่สร้างชื่อให้กับเพลงนี้อีกอย่างคือ การปล่อยดาวเทียมของจีนที่ชื่อ ฉางเอ๋อ อี ฮ่าว (嫦娥一号chánɡ é yī hào) “ธิดาพระจันทร์ หมายเลข 1”  ซึ่งเป็นดาวเทียมสำรวจดวงจันทร์ดวงแรกที่คณะนักวิจัยของจีนสร้างขึ้นเอง โดยทำการปล่อยดาวเทียมขึ้นสู่ดวงจันทร์เมื่อวันที่ 24 ตุลาคม ปี  2007  ชื่อของดาวเทียมดวงนี้ใช้ชื่อตัวละครในเทพนิยายเอกของจีนมาตั้งเป็นชื่อ เพลงนี้เป็นหนึ่งในเพลงที่ใช้ในกิจกรรมการปล่อยยานอวกาศครั้งนี้ด้วย

เนื้อเพลง

爱我中华          健儿奋起步伐
爱我中华          建设我们的国家
爱我中华          中华雄姿英发
爱我中华          五十六族兄弟姐妹
五十六种语言      汇成一句话
爱我中华          爱我中华
(嗨 嗨罗嗨罗嗨 嗨 嗨罗嗨罗嗨 嗨 嗨罗嗨罗 爱我中华)
     
五十六个星座      五十六只花
五十六族兄弟姐妹  是一家
五十六种语言      汇成一句话
爱我中华          爱我中华
(嗨 嗨罗嗨罗嗨 嗨 嗨罗嗨罗嗨 嗨 嗨罗嗨罗 爱我中华)

五十六个星座      五十六只花
五十六族兄弟姐妹  是一家
五十六种语言      汇成一句话
爱我中华          爱我中华
爱我中华          爱我中华
健儿奋起步伐      爱我中华

ความหมายของเนื้อเพลง

รักชาติจีนเรา                  มุ่งมั่นสาวเท้าก้าวเข้ามา

รักชาติจีนเรา                  สร้างประเทศให้ก้าวหน้า

รักชาติจีนเรา                  องอาจ ห้าวหาญงามสง่า

รักชาติจีนเรา                  ห้าสิบหกพี่น้องรวมใจมา

ห้าสิบหกภาษา               รวมพูดเป็นเสียงเดียวว่า

รักชาติจีนเรา                  รักชาติจีนเรา

(สร้อยเพลง ฮ้า ไฮ้  ฮ้า ไฮ้ ฮ้า ไฮ้ รักชาติจีนของเรา) 

ห้าสิบหกดวงดารา          ห้าสิบหกดอกมาลา

ห้าสิบหกพี่น้องมา           อยู่ในบ้านหลังเดียวกัน

ห้าสิบหกภาษานั้น           รวมเป็นเสียงเดียวว่า

รักชาติจีนเรา                  รักชาติจีนเรา

(สร้อยเพลง ฮ้า ไฮ้  ฮ้า ไฮ้ ฮ้า ไฮ้ รักชาติจีนของเรา) 

โน้ตเพลง

ภาพประกอบ

1.      ภาพเวทีคอนเสริตเพลง “อ้าย หว่อ จงหัว” ที่รวมชนกลุ่มชาติพันธุ์พี่น้องจีน 56 กลุ่มไว้ด้วยกัน เป็นการแสดงที่ยิ่งใหญ่ มีผู้แสดงกว่าร้อยชีวิตบนเวที  ซึ่งเอกลักษณ์การแสดงคอนเสริตอย่างหนึ่งของจีนก็คือ การรวมนักแสดงจำนวนมากบนเวที เพื่อแสดงถึงความยิ่งใหญ่ อลังการ ความเป็นปึกแผ่นมั่นคงของประเทศ

http://www.csi.ac.cn/manage/content/docmanage/previewImg1.jsp?filePath=/liu/liu/09100903-3-8648.jpg

  

2.ภาพสัญลักษณ์ที่ทางการจีนใช้เป็นสื่อในการปลุกจิตสำนึกรักชาติของชาวจีน ตัวอักษรจีนที่ปรากฏในภาพคือคำว่า อ้าย หว่อ จงหัว  ซึ่งหมายถึง รักชาติจีนของฉัน

http://pica.nipic.com/2008-06-19/2008619132732800_2.jpg

http://pic4.nipic.com/20091012/2391168_174752818029_2.jpg

 

3. นักร้องจีนชื่อ ซ่งจู่อิง ผู้ขับร้องเพลง “อ้าย หว่อ จงหัว” เดิมเป็นชนกลุ่มน้อยเผ่าแม้ว ต่อมาได้เข้ามาศึกษาที่ปักกิ่ง จนโด่งดังเป็นนักร้องจีนชั้นแนวหน้า และเป็นนักร้องจีนคนแรกที่เปิดการแสดงที่ Opera House ประเทศออสเตรเลีย และ The Golden Hall of Vienna  ประเทศออสเตรีย เป็นนักร้องคู่กับ Placido Domingo  ในพิธีเปิดและปิดกีฬาโอลิปิค 2008 ที่กรุงปักกิ่ง

http://images5.icxo.com/20088/200882694627.jpg

http://www.aboluowang.com/news/data/uploadfile/200912/200912231452461.jpg